Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση του Σαββάτου πραγματοποίησε ο Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος. Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα.

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στεκόμαστε με ακλόνητη πεποίθηση και σιγουριά στον αγώνα για τον πιο όμορφο και σπουδαίο στόχο που έχει θέσει η ανθρωπότητα για την εξέλιξή της: την πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. (...) Στεκόμαστε με αίσθημα αυξημένης ευθύνης και απαιτητικότητας από τους εαυτούς μας και συλλογικά αλλά και ατομικά, για την ενίσχυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας. (...) Πλησιάζοντας το 2018, που το Κόμμα μας συμπληρώνει τα 100 του χρόνια και η Οργάνωσή μας τα 50, γιορτάζουμε τα "τρία κόκκινα γράμματά" του, που ήταν και είναι η "σεμνή υπογραφή του λαού μας" (...).

Αυτή τη βαριά κληρονομιά νιώθουμε την ευθύνη να την κάνουμε πολύτιμο οδηγό, να αντλήσουμε πείρα και διδάγματα. Να την κουβαλήσουμε και εμείς, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι από μας, και να τη δικαιώσουμε έως το τέλος. Η Ιστορία του Κόμματος είναι ένα ισχυρό όπλο για κάθε νέο, μπορεί να συμπληρώσει την έλλειψη πείρας στην ταξική πάλη που αντικειμενικά υπάρχει. Μέσα σε αυτή θα δει πόσο ψεύτικα και πολυφορεμένα είναι όλα τα σενάρια αλλαγής του ίδιου σκηνικού που σήμερα το σύστημα τα πλασάρει σαν "νέα". Πόσο παλιά και σκουριασμένα είναι όλα τα ιδεολογήματα που προβάλλουν οι υπερασπιστές του καπιταλιστικού συστήματος για να διατηρούν το καθεστώς της εκμετάλλευσης (...).

Γνωρίζουμε καλά ότι τη νεολαία δεν τη θέλουν απλώς αμέτοχη και ουδέτερη.

Τη θέλουν ενεργά να στηρίζει τα αμύθητα κέρδη μιας χούφτας ανθρώπων. Ενεργά να στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις σφαγές λαών για τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων.

Να αποδέχεται την τεράστια αντίθεση του καπιταλισμού: Από τη μια η ανάπτυξη της παραγωγής και η τεχνολογία να μπορούν να καλύψουν τις σύγχρονες ανάγκες όλου του κόσμου, και από την άλλη εκατομμύρια να υποσιτίζονται, να πεθαίνουν από πείνα και ασθένειες - ακόμα και από γρίπη! - να τσακίζονται δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών.

Πολύ περισσότερο, θέλουν τους νέους να μη βλέπουν άλλη λύση έξω από τα όρια του συστήματος, να θεωρούν το καπιταλιστικό σύστημα ανίκητο και παντοτινό. Να συμβιβάζονται με τα ψίχουλα, την ανεργία, την ψευτοαπασχόληση, την ακριβοπληρωμένη αμάθεια. Να έχουν μόνιμο - αλλά τελικά πάντα κακό - σύντροφο τη μοιρολατρία, "ότι δεν αλλάζει τίποτα...".

Απέναντι στις σάπιες αξίες και τα ιδανικά του συστήματος, το ΚΚΕ στην πράξη και όχι στα λόγια ανέδειξε κι αναδεικνύει χιλιάδες παραδείγματα προς μίμηση.

Χιλιάδες πρότυπα νέων σεμνών αγωνιστών, πρωτοπόρων στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αγώνα. Νέων με βαθιά αγάπη προς τους ανθρώπους του μόχθου, εχθρούς του πλουτισμού και της σαπίλας, με βαθιά αγάπη προς τους καταπιεσμένους όλου του κόσμου.

Με βαθιά πίστη στο δίκιο του εργάτη, με αισιοδοξία ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, με βαθιά γνώση της πραγματικότητας. Η Νεολαία του ΚΚΕ είναι πρωτοπόρα Νεολαία γιατί είναι η Νεολαία του Κόμματος της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Το ίδιο το ΚΚΕ είναι το Κόμμα των νέων, γιατί φέρνει στη ζωή το πιο νέο και καινοτόμο που γέννησε ο ανθρώπινος νους, τον επιστημονικό σοσιαλισμό, τον αγώνα για το πέρασμα του ανθρώπου από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας.

Σε όλη τη σχεδόν 100χρονη ζωή του, ούτε μια στιγμή δεν ασχολήθηκε υποκριτικά με τη νεολαία, δεν την κολάκεψε (...).

Φαίνεται ανεξήγητη στους απολογητές του συστήματος η μεγάλη επιρροή του ΚΚΕ στη νεολαία. Η ισχυροποίηση της ΚΝΕ σε πολύ δύσκολες συνθήκες, σε συνθήκες ήττας του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος τις δεκαετίες που πέρασαν. Είχαν και έχουν μόνιμο στόχο να αποκόψουν τους νέους από την επαναστατική πολιτική του ΚΚΕ.

Η ύπαρξη, η δράση, η επαναστατική γραμμή του Κόμματός μας, σήμερα, σχεδόν 100 χρόνια μετά, αλλά και της ΚΝΕ, φανερώνει την αποτυχία τους (...).

Το διαχρονικό συμπέρασμα είναι πως η Κομμουνιστική Νεολαία χρειάζεται να διατηρεί και να προφυλάσσει, σε όλες τις συνθήκες, την ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική της αυτοτέλεια. Το γεγονός ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, απ' το 1943 έως το 1968, δεν υπήρχε αυτοτελής κομμουνιστική οργάνωση νεολαίας, δυσκόλεψε την κομμουνιστική δουλειά στις νεότερες ηλικίες. Κύρια δυσκόλεψε την ανανέωση των γραμμών του ΚΚΕ με νέα μέλη και στελέχη (...).

Καμιά άλλη οργάνωση, όσο μαζική και να είναι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη για αυτοτελή ύπαρξη και δράση Κόμματος και ΚΝΕ. Κάτω από αυτή τη σκοπιά, το 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ, που ξεκίνησε τις εργασίες του 18 Φλεβάρη του 1976, αποτέλεσε σημαντικό σταθμό σε αυτή την πορεία (...).

Το 1ο Συνέδριο ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά για την ΚΝΕ. Αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό γεγονός για ευρύτερες μάζες νεολαίας.

Οπως αναφέρει και η απόφαση του 1ου Συνεδρίου: "Η ίδρυση της ΚΝΕ, ύστερα από απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (...) σημαίνει την απαρχή μιας ανώτερης φάσης του κινήματος νεολαίας στην Ελλάδα. Αποτέλεσε σημαντικό σταθμό για τη γενικότερη ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος στην πατρίδα μας". "Μετά από 7,5 χρόνια ύπαρξης και πλούσιας δράσης", αναφέρει η ίδια απόφαση, "η ΚΝΕ αποτελεί καθοδηγητική δύναμη μέσα στο κίνημα της νεολαίας, τη μαρξιστική - λενινιστική πρωτοπορία του, το σταθερό συνδετικό κρίκο με το κίνημα της εργατικής τάξης και του Κόμματός της".

Το 1οΣυνέδριο, με την απόφασή του, επιβεβαίωσε σαν πρώτο καθήκον τον προσανατολισμό της ΚΝΕ στην εργατική νεολαία. Ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση των νέων κομμουνιστών για τον αναντικατάστατο ρόλο του εργατικού κινήματος στην επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας (...).

Παρά τους τρανταγμούς, τις δυσκολίες, η ΚΝΕ άντεξε και στις φουρτούνες της αντεπανάστασης. Αντεξε γιατί "κόντρα στο ρεύμα" άντεξε το ΚΚΕ! Κράτησε ψηλά τη σημαία της ταξικής πάλης, του αγώνα για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία.

Η 50χρονη πορεία της ΚΝΕ είναι η νεανική έφοδος στο μέλλον, για το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

• Η ΚΝΕ είναι "σχολείο" διαπαιδαγώγησης πρωτοπόρων αγωνιστών, αυριανών μελών και στελεχών του ΚΚΕ.
• Είναι πρωτοπόρα οργάνωση για την πλατιά διάδοση των κομμουνιστικών αξιών και ιδανικών, για την κοινωνική απελευθέρωση του ανθρώπου, για την καλλιέργεια μέσα στους νέους ταξικού κριτηρίου.
• Καθοδηγητής και οργανωτής των αγώνων της νεολαίας, μαζί με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, στην αναμέτρησή της με το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, στην πάλη για το σοσιαλισμό.

Φίλοι και σύντροφοι,

Βαθιά μας πεποίθηση είναι ότι η συμμετοχή στην επαναστατική πάλη, ειδικά από το μετερίζι της οργανωμένης πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του επαναστατικού Κόμματος και της Νεολαίας του, είναι διαβατήριο που απαιτεί καθημερινή ανανέωση.

Δεν είναι εισιτήριο διαρκείας. Είναι επιλογή και στάση που ανανεώνεται κάθε στιγμή, είτε σε δύσκολες και οξυμένες μορφές της ταξικής πάλης, είτε στη βασανιστική προσπάθεια για να κυλήσει ο τροχός της ιστορίας προς τα μπρος.

Και ισχύει απόλυτα ότι "τα στερνά τιμούν τα πρώτα". Κι αυτό ισχύει και για όσους προβάλλουν στα βιογραφικά τους την ιδιότητα του "πρώην", για να το αξιοποιήσουν αυτό ως πιστοποιητικό συνέπειας, αριστεροσύνης, αναρρίχησης σε κυβερνητικά πόστα αστικής διαχείρισης.

Ορισμένοι, μάλιστα, κάθονται σήμερα σε κυβερνητικές και πρωθυπουργικές καρέκλες και έχουν αναλάβει στην πραγματικότητα την πιο βρώμικη δουλειά που είχε να διαθέσει ο εργολάβος, η αστική τάξη της χώρας μας, συμβάλλοντας στον εκφυλισμό της ριζοσπαστικοποίησης, στη συκοφάντηση του κινήματος, ιδανικών κι αξιών.

Το ΚΚΕ δίνει το χέρι σε όσους και όσες πέρασαν από τις γραμμές του οργανωμένου αγώνα, κάποιοι απογοητεύτηκαν, κάποιοι έχουν επιφυλάξεις, ερωτηματικά ή διαφωνίες, αλλά δεν πέρασαν στο στρατόπεδο της αστικής τάξης.

Η πείρα μάς διδάσκει και η πραγματικότητα είναι ότι για να φτάσεις έως το τέλος είναι πολύ μακρύς ο δρόμος, είναι "δύσκολος δρόμος". Ομως "είναι δικός μας αυτός ο δρόμος".

Σε κάθε βήμα είναι απαραίτητη η θεωρητική κατάρτιση, σε σύνδεση πάντα με την πρακτική δράση. Οι επαναστατικές ιδέες είναι όπλο, δίνουν δύναμη στην καθημερινή μας πάλη, μέχρι και σήμερα. (...) Η μελέτη των εξελίξεων με κριτικό τρόπο, από τα πρώτα κιόλας βήματα, από τα σχολικά θρανία, απαιτεί συστηματική προσπάθεια, κόντρα στις σειρήνες της ενσωμάτωσης και του συμβιβασμού (...).

Οι ιδέες μας είναι ανίκητες γιατί είναι αληθινές. Είναι οδηγός για δράση σήμερα, σε συνθήκες σύνθετες, με νέες δυσκολίες. Που φαίνεται ότι ο τροχός της εξέλιξης γυρίζει αργά, βασανιστικά. Αντλούμε δύναμη, δηλαδή γνώση, αντοχή, τόλμη. Κρατάμε άσβεστη τη φλόγα της επαναστατικής πάλης. Με στερεή πεποίθηση ότι "θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς".

Και αυτό θα είναι έργο της ίδιας της εργατικής τάξης, της πρωτοπόρας κοινωνικής δύναμης που, απελευθερωμένη από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης, απελευθερώνει και όσους υποφέρουν από την εξουσία του κεφαλαίου.

Αυτό είναι που δίνει νόημα στην καθημερινή μας δράση!

Η ΚΝΕ, σε όλα αυτά τα 47 της χρόνια, δικαίωσε την απόφαση του ΚΚΕ για την ίδρυσή της και την αποστολή της. Μπροστά στην επέτειο συμπλήρωσης των 100 χρόνων αγώνων και θυσιών του ΚΚΕ, κάνουμε πιο γερή και μαζική την Οργάνωσή μας. Γι' αυτό θέτουμε υψηλούς στόχους (...).

Προγραμματίζουμε τα καθήκοντά μας με στόχο να δουλεύουμε με όρους προοπτικής μέσα στις τρέχουσες εξελίξεις και την επικαιρότητα. Δημιουργώντας γερές υποδομές σε κάθε τομέα της δράσης μας, ώστε κάθε αγωνιστική μας προσπάθεια να αφήνει σταθερά, σίγουρα πατήματα για τη συνέχεια. Να διαμορφώνει μια στέρεα υποδομή μακροπρόθεσμου χαρακτήρα, με στόχο να συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος με νεότερες και νέες ηλικίες, στην ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, στην οικοδόμηση της ΚΝΕ στους χώρους εργασίας και μόρφωσης, να γίνουμε Κομμουνιστική Νεολαία "παντός καιρού". Να μην γίνεσαι "φτερό στον άνεμο", αλλά να μπορείς να στέκεσαι όρθιος και να προχωράς μπροστά, μέσα σε όλες τις αντίξοες συνθήκες (...).

Για να ανταποκριθούμε στην πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό!

Δηλώνουμε και από εδώ τη σιγουριά μας ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας μιας καινούριας ανόδου του επαναστατικού κινήματος και μιας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων. Ο καπιταλισμός δεν έχει πλέον μέλλον, παρασάπισε, θα πνιγεί από τις ίδιες τις αντιθέσεις του και τη δράση των επαναστατικών μαζών που θα δυναμώνουν.

Οι νέοι και οι νέες που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης και θα πυκνώνουν τις γραμμές της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού, θα πυκνώσουν και τις στρατιές της επανάστασης».