Αντιμέτωποι με την τρομοκρατία και τις απαγορεύσεις της εργοδοσίας στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά - ΣΕΠ ΑΕ (θυγατρική της COSCO) βρέθηκαν ξανά χτες οι εργαζόμενοι και το σωματείο τους, με την ανοχή της κυβέρνησης και των μηχανισμών του κράτους. Η Ενωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπορευματοκιβωτίων στις προβλήτες του Πειραιά είχε κηρύξει στάση εργασίας από τις 9 π.μ. έως τη 1 μ.μ. στις προβλήτες 2 και 3 και καλούσε σε Γενική Συνέλευση «για να αποφασίσουμε την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα μας».

Τα αιτήματα που προβάλλει το σωματείο είναι υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπου θα αποτυπώνονται ο βασικός μισθός, τα επιδόματα, οι υπερωρίες, οι προσαυξήσεις, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, τήρηση του διαλείμματος, παρουσία ασθενοφόρου στελεχωμένο με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό στο χώρο εργασίας σε 24ωρη βάση και όλη τη βδομάδα, ένσημα Βαρέα και Ανθυγιεινά για όλους τους εργαζομένους και αναγνώριση των όλων ειδικοτήτων, να γίνουν οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης.

Το σωματείο διεκδικεί, επίσης, την ανάκληση της απόλυσης ενός εργαζόμενου που είναι ιδρυτικό και δραστήριο μέλος του σωματείου και πετάχτηκε στο δρόμο ύστερα από έξι χρόνια δουλειάς περίπου.

Από νωρίς χτες το πρωί, εργαζόμενοι στο ΣΕΠ ΑΕ βρέθηκαν έξω από την πύλη της επιχείρησης στο Ικόνιο, μαζί με τη διοίκηση του σωματείου, για να προετοιμάσουν τη Γενική Συνέλευση και τη στάση εργασίας. Στο αίτημα της διοίκησης να μπει στο χώρο μια αντιπροσωπεία του σωματείου, μαζί με τον πρόεδρο του ΕΚ Πειραιά, για να ενημερώσουν τους εργαζόμενους και να τους καλέσουν στη στάση εργασίας, η εργοδοσία τούς ανακοίνωσε ότι δεν το επιτρέπει και επικαλέστηκε λόγους ασφαλείας!

«Η εταιρία δεν μας αναγνωρίζει... Μάλλον τα μηχανήματα τα δουλεύουν φαντάσματα τόσα χρόνια», σχολίαζαν οι εργαζόμενοι. «Κανείς εργαζόμενος μόνος του, όλοι στο σωματείο. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει», ακουγόταν από την ντουντούκα και οι εργαζόμενοι επαναλάμβαναν το σύνθημα.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο υπουργείο Εργασίας. Ωστόσο, μια ώρα μετά την καταγγελία, κανείς από τον κρατικό μηχανισμό δεν είχε παρέμβει για το θέμα, παρά την καταφανέστατη παρανομία της εργοδοσίας. Η Επιθεώρηση Εργασίας δεν εμφανίστηκε καν στο χώρο και η μία υπηρεσία «πετούσε το μπαλάκι» στην άλλη, προσφέροντας πολύτιμο χρόνο στην εργοδοσία.

Τελικά, κάτω από την πίεση των εργαζομένων και του σωματείου, που παρέμειναν αμετακίνητοι στην πύλη του ΣΕΠ, η εργοδοσία υποχρεώθηκε να επιτρέψει σε αντιπροσωπεία τους να μπει στο χώρο, μέσα σε χειροκροτήματα και συνθήματα από τους συγκεντρωμένους. Δεν εγκατέλειψε, όμως, την προσπάθεια να βάλει εμπόδια και να επιβάλλει την παρουσία ανθρώπων της ασφάλειας στην περιοδεία που έκαναν τα μέλη του σωματείου.

«Ούτε βήμα πίσω» φώναξε ένας εργαζόμενος και ένας άλλος συμπλήρωσε: «Αν κάνουμε τώρα ένα βήμα πίσω, αύριο θα περπατάμε με τα γόνατα!». Σύμφωνα με όσα κατήγγειλαν συνάδελφοί τους, από την Κυριακή το απόγευμα η εργοδοσία άλλαξε βάρδιες σε εργαζόμενους που ήξερε ότι θα συμμετείχαν στη στάση εργασίας, για να διασφαλίσει ότι δεν θα διαταρασσόταν η λειτουργία του Σταθμού από την κινητοποίηση.

Αλλοι εργαζόμενοι έλεγαν ότι στις προβλήτες υπήρχε κόσμος που σταμάτησε τη δουλειά, αλλά εμποδιζόταν ή εκβιαζόταν από τους επόπτες να μη συμμετέχουν στη Γενική Συνέλευση του σωματείου. Στις παραινέσεις του κεντρικού λιμενάρχη για ψυχραιμία και ότι με το διάλογο «θα βρούμε την άκρη», οι εργαζόμενοι απαντούσαν αγανακτισμένοι: «Ενάμιση χρόνο συζητάμε με την εργοδοσία και δεν βγήκε τίποτα! Θα το καταλάβει τώρα με τον αγώνα μας».

Αρκετή ώρα μετά, η αντιπροσωπεία του σωματείου επέστρεψε στο χώρο της συγκέντρωσης και ενημέρωσε τους εργαζόμενους για το κλίμα τρομοκρατίας που πλακώνει τις προβλήτες.

Η αγανάκτηση μεγάλωσε κι άλλο: «Μας έχουν με ατομικές συμβάσεις και με διαφορετικό μισθό ακόμα και στην ίδια ειδικότητα. Μας λένε ότι η διαφοροποίηση οφείλεται στον υπολογισμό του μισθού με την παραγωγικότητα. Κι εμείς ρωτάμε: Αύριο που θα είμαστε 50 και 60 και θα έχουμε αφήσει τα κομμάτια μας εδώ μέσα, τι μισθό θα παίρνουμε; Τα μισά κι από τα ψίχουλα που μας δίνουν τώρα;» έλεγε ένας εργαζόμενος.

Ενας άλλος κατήγγειλε ότι «όταν χτυπάμε, μας φορτώνουν σ' ένα αμάξι και δεν αφήνουν να μπει μέσα ασθενοφόρο». Βροχή έπεφταν οι καταγγελίες και για ελλείψεις στα μέσα υγιεινής και ασφάλειας, «τα οποία κυριολεκτικά τα ζητιανεύουμε», αλλά και για το διάλειμμα, το οποίο κερδήθηκε με τους αγώνες του σωματείου και τώρα καταστρατηγείται.

Η συγκέντρωση μεταφέρθηκε στο χώρο όπου λίγο αργότερα ξεκίνησε η Γενική Συνέλευση. Την αλληλεγγύη τους εξέφρασαν το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και τα σωματεία των εργαζομένων στον ΟΛΠ. Ανακοινώσεις αλληλεγγύης εξέδωσαν επίσης το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας και η ΔΑΣ Ναυτιλιακών Τουριστικών Υπαλλήλων.

Χαιρετίζοντας τη Γενική Συνέλευση, ο Νίκος Ξουράφης, πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά, είπε μεταξύ άλλων ότι το σωματείο είναι μεγάλη κατάκτηση των εργαζομένων και «καρφί στο μάτι της εργοδοσίας». Πρόσθεσε ότι αποτελεί σημαντικό βήμα το γεγονός ότι η εργοδοσία υποχρεώθηκε να βάλει το σωματείο στο χώρο δουλειάς και κάλεσε τους εργαζόμενους να βοηθήσουν τους συναδέλφους τους που δεν έκαναν αυτή τη φορά το βήμα, ώστε να είναι μαζί τους στην επόμενη κινητοποίηση που θα αποφασίσει η Γενική Συνέλευση.

Στο τέλος της συνέλευσης, οι εργαζόμενοι ομόφωνα ενέκριναν την πρόταση της διοίκησης του σωματείου για την κήρυξη επαναλαμβανόμενων τετράωρων στάσεων εργασίας στην αρχή κάθε βάρδιας σε όλες τις βάρδιες τις αμέσως επόμενες μέρες, καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και διαμαρτυρία στο υπουργείο Εργασίας, με προοπτική κλιμάκωσης.