Την ώρα που η Μέση Ανατολή βυθίζεται όλο και περισσότερο στη δίνη των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και μαζί με την Ανατολική Ευρώπη παραμένουν δύο από τις σοβαρότερες εστίες σφοδρών αντιπαραθέσεων, όλη η περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού εξελίσσεται σε μια ακόμα περιφέρεια που επιβεβαιώνει ότι η υποχώρηση των ρυθμών της καπιταλιστικής ανάπτυξης τροφοδοτεί διαρκείς εντάσεις μεταξύ αντίπαλων συμφερόντων.

Τη βδομάδα που πέρασε, ΗΠΑ, Ιαπωνία και Νότια Κορέα διαμήνυσαν (με κοινή συζήτηση των επικεφαλής των Γενικών Επιτελείων Στρατού στο Περλ Χάρμπορ) ακόμα πιο καθαρά τα σχέδιά τους να συσφίξουν κι άλλο τη στρατιωτική συνεργασία τους, συγκεκριμένα «τον αποτελεσματικότερο συντονισμό σε ζητήματα αμοιβαίας ασφάλειας, προκειμένου να ενισχύσουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή». Είχαν προηγηθεί η απόφαση της ΛΔ Κορέας να θέσει σε τροχιά δορυφόρο παρακολούθησης της Γης (κάτι που και ο ΟΗΕ ερμήνευσε ως «παραβίαση των διεθνών συμφωνιών» και χρήση βαλλιστικής πυραυλικής τεχνολογίας - προμήνυμα ή προκάλυμμα νέας πυρηνικής δοκιμής) αλλά και η ανακοίνωση, αρχές Γενάρη, της Πιονγιάνγκ για δοκιμή βόμβας υδρογόνου. Η Ουάσιγκτον έσπευσε να δηλώσει με τη Σεούλ ότι ήδη ξεκίνησαν συζητήσεις για να εγκατασταθεί στην Κορεατική Χερσόνησο το υπερσύγχρονο αμερικανικό αντιπυραυλικό σύστημα THAAD (Terminal High Altitude Area Defense), δίνοντας το σύνθημα για μια νέα κούρσα εξοπλισμών. Ενώ ενδεικτική ήταν και η απόφαση της Σεούλ να αναστείλει τη λειτουργία των νοτιοκορεατικών εταιρειών στο βιομηχανικό πάρκο Καεσόνγκ, που λειτουργούσε περίπου για μια δεκαετία στη μεθόριο των δύο κρατών της Χερσονήσου, συμβολίζοντας και τις διαθέσεις για τη μεταξύ τους προσέγγιση.

Στα σχέδια εγκατάστασης του THAAD αντέδρασε έντονα πρώτη από όλους η Κίνα. Μόλις προχτές, μιλώντας στο «Ρόιτερς», ο ΥΠΕΞ, Γουάνγκ Γι, σημείωσε: «Ο οποιοσδήποτε γνωρίζει ότι η ανάπτυξη του συστήματος THAAD δεν είναι μόνο για να υπερασπιστεί τη Νότια Κορέα, αλλά (αφορά) μια ευρύτερη ατζέντα και μπορεί να υπηρετήσει ακόμα και την πιθανότητα στοχοποίησης της Κίνας». Υποστηρίζοντας ότι «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση» στο θέμα της αποπυρηνικοποίησης της Χερσονήσου, ο Γουάνγκ Γι πρόσθεσε πως «αν προκύψει πόλεμος ή αναταραχή, αυτό δε θα το δεχτεί η Κίνα (...) Η Κίνα δε θα επιτρέψει να υπονομευτούν τα νόμιμα συμφέροντά της συμπεριλαμβανομένων και αυτών στην ασφάλειά της...».

Τις αντιρρήσεις της όμως (ουσιαστικά) για την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή έτρεξε να εκφράσει και η Ρωσία, για την οποία επίσης η περιοχή δεν είναι αυτονόητο πως θα αφεθεί στην επιρροή των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Στα νότια της περιοχής, τη Νότια Κινεζική Θάλασσα, το θερμόμετρο επίσης είναι «στο κόκκινο», ειδικά μετά τα συχνά «σουλάτσα» που ξεκίνησαν πολεμικά πλοία των ΗΠΑ, οι οποίες ανοιχτά δηλώνουν ότι θα κάνουν περιπολίες στο όνομα της εγγύησης της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας. Φυσικά, η προσοχή των Αμερικανών είναι στραμμένη στην όλο και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα με την οποία η Κίνα διεκδικεί ως δικό της ουσιαστικά το 90% της κρίσιμης αυτής γεωστρατηγικά και ενεργειακά θαλάσσιας ζώνης. Κι ενώ στη «γειτονιά» πυκνώνουν τις εμφανίσεις τους και δυνάμεις όπως η Ιαπωνία (π.χ. κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με Φιλιππίνες, δωρεά θαλάσσιων «περιπολικών» στο Βιετνάμ), την Τετάρτη εμφανίστηκαν σενάρια για κοινές περιπολίες των ΗΠΑ με την Ινδία.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, αύριο και μεθαύριο ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, θα «ανοίξει» στο Σάνιλαντς της Καλιφόρνια την πρώτη κοινή Σύνοδο ΗΠΑ - ASEAN (Ενωση Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας με μέλη τις χώρες Βιετνάμ, Ινδονησία, Καμπότζη, Λάος, Μαλαισία, Μπρουνέι, Μιανμάρ, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη και Φιλιππίνες), ακόμα μια πρωτοβουλία που βεβαιώνει πως οι ΗΠΑ αναζητούν τρόπους να στεριώσουν την παρουσία των μονοπωλίων που εκπροσωπούν στην περιοχή. Ο Ομπάμα, στις 4 Φλεβάρη, όταν έπεσαν οι τελικές υπογραφές των υπουργών των 12 χωρών που συμμετέχουν στη «Διειρηνική Συνεργασία» (ΤΡΡ), δεν ...έκρυψε λόγια: «Η ΤΡΡ επιτρέπει στην Αμερική - και όχι σε χώρες όπως η Κίνα - να συντάξει τους κανόνες του δρόμου του 21ου αιώνα, πράγμα που είναι εξαιρετικά σημαντικό για μια περιοχή τόσο δυναμική όπως αυτή της Ασίας και του Ειρηνικού (...) Για να το θέσουμε απλά, η TPP θα δώσει ώθηση στην ηγετική μας θέση στο εξωτερικό...».

Τέλος, μην ξεχνάμε ότι όλα τα παραπάνω γίνονται σε μια περίοδο που η Κίνα αναδιαρθρώνει τις Ενοπλες Δυνάμεις της, εκσυγχρονίζει ολόπλευρα τον εξοπλισμό της και αναπροσαρμόζει το «αμυντικό δόγμα» της, έτοιμη να αναλάβει δράση σε όποια πλευρά του πλανήτη κριθεί απαραίτητο.