«
Οι γυναίκες στην Αθήνα του Μεσοπολέμου», είναι ο τίτλος του ημερολογίου που εξέδωσε το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ). Στην εισαγωγή της προέδρου του ΔΣ του ΚΕΘΙ, Ειρήνης - Ελένης Αγαθοπούλου, αναφέρεται: «Ενα σημαντικό βήμα στην καταπολέμηση των έμφυλων διακρίσεων θα είναι να καταφέρουμε να καταρρίψουμε τα πατριαρχικά στερεότυπα, που κατακλύζουν τις ζωές μας... Μια τέτοια προσπάθεια, σε συνεργασία με την ΕΡΤ, είναι και η έκδοση αυτού του ημερολογίου, που φέρνει στην επιφάνεια φωτογραφικό υλικό από την Αθήνα του Μεσοπολέμου. Εικόνες από γυναίκες στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τους βίο, γυναίκες που άφησαν το αποτύπωμά τους στις διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος, γυναίκες που κατέρριψαν στερεότυπα...». Και ακολουθεί χαιρετισμός του προέδρου του ΔΣ της ΕΡΤ ΑΕ, Διονύση Τσακνή, που σημειώνει ότι «...η ΕΡΤ αγκαλιάζει φέτος την προσπάθεια του ΚΕΘΙ, δίνοντας βήμα έκφρασης σε όσους, κόντρα στο πείσμα των καιρών, δεν σταματούν να ονειρεύονται και να παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο».
Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του ημερολογίου, συναντήσαμε αναμνηστική φωτογραφία υποψήφιων διαγωνισμού ομορφιάς το 1929, τη νικήτρια του αγώνα κυριών στον Α' Διεθνή Αγώνα Αυτοκινήτων στο Παναθηναϊκό Στάδιο το 1926, τη γυναίκα εκπαιδεύτρια του τσίρκου μαζί με τους ελέφαντες, νεαρές γυναίκες με μαγιό (1920), μια κοινωνική εκδήλωση όπου φιγουράρουν οι αστές μαζί με τις υπηρέτριες. Επίσης, υπάρχει μια φωτογραφία με κορίτσια και αγόρια που γιορτάζουν την Πρωτομαγιά με λουλούδια το 1920.
Σε όλη την έκδοση υπάρχουν ΜΟΛΙΣ μια φωτογραφία από εργάτριες στο Υφαντουργείο (1924) και μια φωτογραφία από σχολή κοπτικής - ραπτικής - κεντήματος. Ακόμα και για το φεμινιστικό κίνημα υπάρχει μόνο μία φωτογραφία της αστής φεμινίστριας Καλλιρρόης Παρρέν.
Δεν υπήρχε ούτε ένα αφιέρωμα στις πρόσφυγες μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και στις γυναίκες στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, στις καπνεργάτριες, στις εργάτριες στα φασόν, στις τηλεγραφήτριες και στις γυναίκες των εργατών, που πολλές από αυτές συμμετείχαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις της δεκαετίας του '20 με κίνδυνο ακόμα και για τη ζωή τους. Ούτε μια αναφορά στις αλύγιστες αγωνίστριες στις φυλακές και τις εξορίες. Στην έκδοση του ΚΕΘΙ δε χώρεσε η μάνα του δολοφονημένου εργάτη Τάσου Τούση, το Μάη του '36. Ούτε καν περιλαμβάνει φωτογραφίες από κινητοποιήσεις που έγιναν, με συμμετοχή και αστών γυναικών, διεκδικώντας να δοθεί το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες ή διανοούμενες εκείνης της εποχής.
Μάλλον το ΚΕΘΙ και η ΕΡΤ ΑΕ κάνουν focus σε φωτογραφίες που αφήνουν στο απυρόβλητο τις οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές διακρίσεις που βίωναν οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων την περίοδο του Μεσοπολέμου. Πολύ περισσότερο επιδιώκουν να κρύψουν τις ταξικές ρίζες των φυλετικών διακρίσεων, το εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά τον πόλεμο, την ανεργία, τη φτώχεια και την προσφυγιά, όπως και τις φωτεινές «στιγμές» στην Ιστορία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στις οποίες είχαν ξεχωριστή θέση χιλιάδες γυναίκες αγωνίστριες.
Β. Π.
Feeds
Αποφασίστηκε η δημιουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών
