Η πλειοψηφία του αστικού Τύπου στάθηκε περισσότερο στην ατάκα του Σόιμπλε προς τον Τσίπρα, «είναι η εφαρμογή, ανόητε». Αλλοι τη χαρακτήρισαν προσβλητική, ενώ ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε εξήγησε προχτές ότι δεν ήταν προσβλητική. Πάνω, λοιπόν, σε αυτό το περιστατικό στήθηκαν ρεπορτάζ επί ρεπορτάζ και αναλύσεις επί αναλύσεων. Ομως, υπάρχουν και κάποιοι που είναι λίγο περισσότερο ...παρατηρητικοί. Ετσι, η προχτεσινή «Αυγή» γράφει στο κύριο άρθρο της: «Κι όμως κάτι ενώνει Σόιμπλε - Τσίπρα». Και εξηγεί: «...Υπάρχει μια βάσιμη ερμηνεία ότι έχουν ένα κοινό ζόρι που μπορεί να τους ενώνει... κι αυτό το ζόρι είναι το προσφυγικό (...) Ισως τελικά αυτή η προσφυγική κρίση να φέρει πιο κοντά αυτούς που τους δίχασε τόσο βαθιά η οικονομική». Εχει, πράγματι, ενδιαφέρον το ότι η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ από την επαφή Τσίπρα - Σόιμπλε επέλεξε να αναδείξει με αυτόν τον τρόπο το θέμα. Και το σημειώνουμε. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι οι δύο τους μπορεί να εκφράζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου διαφορετικών κρατών, σε βάρος των λαών βέβαια, ωστόσο αυτό δεν αποκλείει να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε ζητήματα όπου συνολικά το κεφάλαιο ψάχνει να βρει τρόπους επίλυσης και διεξόδου...