Πολλές οι ταινίες της βδομάδας και λίγος δυστυχώς ο χώρος που διαθέτουμε... Σπονδυλωτή, κοινωνική, αισθηματική και τουριστική, η πολυδιαφημιζόμενη άρα πολυαναμενόμενη, ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Ενας άλλος κόσμος» που συνίσταται σε τρεις ανεξάρτητες ιστορίες διαφορετικού ύφους, ανάμεσα σε Ελληνες και διαφορετικού «στάτους» ξένους, με κοινό παρανομαστή τον έρωτα. Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης στην τελευταία του αυτή ταινία εμφανίζεται με την τριπλή ιδιότητα του σκηνοθέτη, του σεναριογράφου και του πρωταγωνιστή.

Πρεμιέρα κάνει απόψε και η γαλλική ταινία της Εμανουέλ Μπερκό «Με το κεφάλι ψηλά» (2015) (La tete haute). Δεν πρόκειται για κοινωνικό σινεμά μια που δύσκολα διακρίνει κανείς στο φιλμ την πραγματική κοινωνική δυστυχία, αλλά για σινεμά κοινωνικό μέσα από τους διαδρόμους των κοινωνικών υπηρεσιών. Ταινία υποτονική με φόντο κομφορμιστικό και εκτιμήσεις αόριστα δημαγωγικές και μάλλον όχι προοδευτικές, που ακολουθεί τη χαοτική πορεία του δύσκολου αγοριού Μαλονί, από τα 6 έως τα 18 του χρόνια. Με πατέρα απόντα, με μητέρα ανεύθυνη έφηβη, το παιδί πετιέται σε κέντρα υποδοχής υπό τον έλεγχο της δικαστή ανηλίκων Φλοράνς, στο ρόλο η Κατρίν Ντενέβ...