Σε ένα από τα βασικότερα... «καζάνια» για το «μαγείρεμα» της συνολικότερης αναδιάταξης του αστικού πολιτικού σκηνικού αναδεικνύονται οι εξελίξεις στη ΝΔ, όσο πλησιάζουν οι εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου, αλλά και όσο αναθερμαίνονται φήμες και εκτιμήσεις περί διάσπασης σε δύο κόμματα, ένα πιο καθαρά «κεντρώο» και ένα «πούρο» δεξιό.

Στα τυπικά, ολοκληρώθηκε προχτές, «με επιτυχία», όπως ανακοινώθηκε, η γενική δοκιμή του συστήματος της «Vodafone» για την εκλογική διαδικασία. Την ίδια ώρα, επισήμως, τα εγγεγραμμένα μέλη της ΝΔ είναι 330.000, αλλά κανείς δεν ξέρει πόσοι θα προσέλθουν τελικά να ψηφίσουν.

Με βάση αυτό, από τα κεντρικά του κόμματος, αλλά και τα επιτελεία των υποψηφίων σημειώνεται ότι δεν μπορεί να γίνει ασφαλής πρόβλεψη για το ποιος έρχεται πρώτος και αν υπάρχει πιθανότητα εκλογής προέδρου από αυτή την Κυριακή (με ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των ψήφων) ή αν θα χρειαστεί και δεύτερος γύρος, μεταξύ των δύο πρώτων, στις αρχές Γενάρη.

Στο μεταξύ, τόσο από την πλευρά του μεταβατικού προέδρου, Γ. Πλακιωτάκη, όσο και από τους 4 υποψηφίους, γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστεί μια εικόνα ενότητας και ότι άπαξ και ολοκληρωθούν οι εσωκομματικές εκλογές, όλοι θα συσπειρωθούν γύρω από τον νέο πρόεδρο.

Ταυτόχρονα, ωστόσο, πυκνώνουν όσα λέγονται σε «πηγαδάκια» στελεχών και άλλων παραγόντων με γνώση του χώρου, χωρίς να επιβεβαιώνονται επισήμως. Τι από αυτά έχει βάση και ποιοι σχεδιασμοί θα προχωρήσουν τελικά, μένει βέβαια να φανεί στην πράξη...

Μεταξύ άλλων λέγεται ότι αν εκλεγεί ο Ευ. Μεϊμαράκης, η πλευρά του Αντ. Σαμαρά θα επιδιώξει διάσπαση, εξ ου και έβγαλε μπροστά τον Αδ. Γεωργιάδη, ώστε ό,τι ποσοστό κι αν πιάσει να είναι κέρδος για τον ίδιο και ό,τι ή όποιον εκφράζει. Στα ίδια «πηγαδάκια» δεν θεωρείται καθόλου τυχαίο το ότι ο Σαμαράς επιλέγει τελευταία να πυκνώσει τις παρεμβάσεις του, και προσθέτουν ότι ο ίδιος επιθυμεί μια επιστροφή στην κεντρική πολιτική σκηνή αλά Σαρκοζί, παρουσιάζοντας εαυτόν «δικαιωμένο» από τις εξελίξεις.

Για τον Σαμαρά λέγεται, ακόμα, ότι εδώ και χρόνια, ήδη από την εποχή της ΠΟΛΑΝ, έχει στήσει πανελλαδικά ένα δίκτυο ένθερμων υποστηρικτών του, που δρουν υπό την καθοδήγηση - υποτίθεται - του στενού συνεργάτη του Χρ. Λαζαρίδη, και οι οποίοι θα τον ακολουθήσουν σε ό,τι αποφασίσει.

Και ο Μ. Βορίδης με τον Απ. Τζιτζικώστα λέγεται ότι θα αποχωρήσουν, ειδικά αν ο Αλ. Τσίπρας προχωρήσει σε αλλαγή του εκλογικού νόμου επί το αναλογικότερο, απελευθερώνοντας δυνάμεις στο εσωτερικό άλλων αστικών κομμάτων, σπάζοντας τελικά τη ΝΔ ακόμα και στα τρία.

Αντίστοιχοι «κίνδυνοι», περί διάσπασης, εκφράζονται και αν εκλεγεί ο Τζιτζικώστας, με επίκληση π.χ. από τους αντιπάλους του γεγονότος ότι ως εκλεγμένος περιφερειάρχης δεν θα μπορεί να ηγηθεί στις αναμετρήσεις στη Βουλή...

Για τον Μ. Βορίδη, από «καραμανλικά» στελέχη, που δηλώνουν υποστηρικτές του Μεϊμαράκη, λέγεται ότι διόλου τυχαία επέλεξε να δημοσιοποιήσει την υποστήριξή του στον Τζιτζικώστα, όταν δεν φαινόταν ότι μπορεί να νικήσει. Οτι ο Βορίδης αναμένει μια ήττα Τζιτζικώστα, με αξιοπρεπή εμφάνιση, και μια επακόλουθη διάσπαση της ΝΔ, ώστε να ηγηθεί ο ίδιος αυτής της τάσης, σε μια μορφή «σαλονάτης Χρυσής Αυγής», όπως λέγεται χαρακτηριστικά.

Σημειωτέον, παράγοντες με πείρα στα εσωτερικά πράγματα της ΝΔ, που εκφράζουν μάλιστα το «σκληρό δεξιό» πυρήνα της, χαρακτηρίζουν τη διάσπαση «σίγουρη», και εκτιμούν ότι αυτή η «σαλονάτη δεξιά - ακροδεξιά» μπορεί να πιάσει ποσοστά 4 - 8% και να εμφανίσει άμεσα μια κοινοβουλευτική ομάδα 15 βουλευτών.

«Κεντροδεξιά» στελέχη της ΝΔ, μάλιστα, χαρακτηρίζουν - έστω προσώρας - «δεδομένη» την απόφαση «πιο δεξιών» στελεχών για διάσπαση. Αυτό που τους προβληματίζει είναι ποια «πρόφαση» θα επικαλεστούν.

Εκεί ακολουθούν εκτιμήσεις ότι μια θετική στάση της ΝΔ σε ένα νομοσχέδιο (π.χ. στο Αγροτικό ή το Ασφαλιστικό), όπου ενδεχόμενη καταψήφισή του θα προβληθεί πάλι ως ισοδύναμη με «grexit», θα οδηγήσει πιθανόν μια συγκροτημένη ομάδα βουλευτών και άλλων στελεχών της ΝΔ σε αποχώρηση από το κόμμα, ως αντίδραση στη «στήριξη» στην «κυβέρνηση της Αριστεράς».

Σε μια τέτοια βάση, και υπό τον φόβο της διάσπασης, ακόμα και οι Μητσοτάκης και Μεϊμαράκης, οι εμφανιζόμενοι δηλαδή ως πιο «μετριοπαθείς» - απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ - υποψήφιοι πρόεδροι, σπεύδουν να διαλαλήσουν ότι δεν σκέφτονται καμία συνεργασία με την κυβέρνηση. Κι αυτό ενώ, π.χ. ο Μεϊμαράκης, ως πρόεδρος τότε της ΝΔ, έλεγε προεκλογικά ότι δεν έχει πρόβλημα να πάει στην Κουμουνδούρου να συζητήσουν με τον Τσίπρα πάνω σε μια γραμμή συνεννόησης για τα ζητούμενα του κεφαλαίου.

Παραπέρα, υποστηρικτές του Μεϊμαράκη διαμηνύουν ότι ακόμα κι αν οι πλευρές Σαμαρά και Βορίδη αναμένουν ως πρόφαση αποχώρησής τους μια στήριξη από πλευράς ηγεσίας της ΝΔ στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αυτό δεν σημαίνει ότι τέτοια στήριξη θα υπάρξει. Σε αυτήν τη βάση προσθέτουν: «Εχει μόλις 153 βουλευτές. Αν του φύγουν 3 τι γίνεται; Τέλη Γενάρη μπορεί να έχουμε εξελίξεις».

Το τι είδους εξελίξεις και τι θα κάνουν οι ίδιοι, ως σύνολο στη ΝΔ, ή τμήματά της, απέναντι σε ένα ενδεχόμενο εσωκομματικών τριγμών και «ακυβερνησίας», θα καθοριστεί, βέβαια, από τα ζητούμενα του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικά, τα χτεσινά «Νέα», σε άλλη μια τέτοια παρέμβασή τους έγραφαν: «Ως αξιωματική αντιπολίτευση η ΝΔ έχει να παίξει ένα διπλό ρόλο: Να σταθεί απέναντι - και δίπλα, όταν χρειαστεί - στην κυβέρνηση, αλλά και να διαμορφώσει τη δική της κυβερνητική πρόταση για το αύριο». Παρέμβαση που αφορά στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, η ΝΔ να στηρίξει κυβερνητικές αποφάσεις που διασφαλίζουν στρατηγικές επιλογές του, αλλά ταυτόχρονα να εμφανίζεται και ως ικανή εναλλακτική στη διαχείριση της αστικής εξουσίας.

Μάλλον σε ένα τέτοιο πλαίσιο καλλιέργειας «συναίνεσης», ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης της... «δεύτερη φορά αριστερής» κυβέρνησης, Δ. Παπαγγελόπουλος, υποστηρίζει, σύμφωνα με τη «Real News», ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος, ο Αλ. Τσίπρας και ο Κ. Καραμανλής «είναι εγγύηση για την καλή λειτουργία της δημοκρατίας σε εποχή κρίσης και για την ασφάλεια της χώρας». Ειδικά τον Κ. Καραμανλή, τον αποκαλεί «πρόεδρο της καρδιάς όλων των Νεοδημοκρατών» και «χρυσή εφεδρεία της χώρας».

Πάντως, με αφορμή μια υποτιθέμενη «διαρροή» του περιβάλλοντος του Κ. Καραμανλή πως στηρίζει την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη, με το σκεπτικό ότι είναι ο μοναδικός που μπορεί να εγγυηθεί την ενότητα της παράταξης, ξέσπασαν γκρίνιες από τους υπόλοιπους υποψηφίους. Ενδεικτικά, ο Αδ. Γεωργιάδης είπε στο «Mega» ότι «δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Κ. Καραμνλής έκανε τέτοια δήλωση», ο δε Κυρ. Μητσοτάκης κάλεσε «αν ο κ. Καραμανλής θέλει να βγει να στηρίξει κάποιον υποψήφιο, να το πει ανοιχτά»...