Με ένα κλιμακούμενο και καλά επεξεργασμένο προπαγανδιστικό μπαράζ, το οποίο αναπαράγει όλα τα προσχήματα που χρησιμοποιούνται για την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Συρία, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δουλεύει στο φουλ την προετοιμασία του εδάφους για την παραπέρα εμπλοκή της χώρας και του λαού μας στον πόλεμο και τους συνολικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

«Αναδεικνύεται ένας κοινός εχθρός στη διεθνή σκακιέρα, που είναι ο εχθρός της φονταμενταλιστικής τρομοκρατίας, που πρέπει να αναγκάσει όλες τις δυνάμεις, όπως έγινε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου όλοι είπαν, παρά τις διαφορές μας, πρέπει να ενωθούμε απέναντι στο ναζισμό», ισχυρίστηκε ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ1 τη Δευτέρα 7/12.

«Απέναντι στον ακραίο θρησκευτικό φονταμενταλισμό, απέναντι στον νέο αυτόν αναδυόμενο φασισμό μιας τυφλής τρομοκρατίας, οφείλουμε όλοι να ενώσουμε δυνάμεις, οφείλουμε όλοι να συνεργαστούμε, οφείλουμε όλοι να είμαστε πιο αποτελεσματικοί», ανέφερε μία μέρα μετά, στις κοινές δηλώσεις του με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο, Α. Φ. Αλ Σίσι.

«Η διεθνής τρομοκρατία συνιστά παγκόσμια και πρωτοφανή απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Σε αυτό το πλαίσιο, επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας για τη συλλογική διεθνή προσπάθεια του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS/Da'esh) καθώς και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων», σημειώνεται ακόμα πιο καθαρά στη «Διακήρυξη των Αθηνών» που υπέγραψαν την περασμένη Τετάρτη 9/12 ο Αλ. Τσίπρας, ο Α. Φ. Αλ Σίσι και ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης.

Και ενώ προπαγανδίζει όλα τα προσχήματα περί «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» που χρησιμοποιούν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, αλλά και άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, για να κλιμακώσουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ήδη διεξάγουν στη Μέση Ανατολή και να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους, ενώ καλεί σε «ένωση όλων των δυνάμεων» σε αυτήν την κατεύθυνση, ενώ επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της στον λεγόμενο «παγκόσμιο συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους» (δηλαδή, το συνασπισμό των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικών και άλλων συμμάχων τους), η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κολλάει σε όλα τα παραπάνω και τις περιβόητες αναφορές της περί «πολιτικής - διπλωματικής λύσης»...

Τι είδους «πολιτική λύση» θα δώσουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που πυροδότησαν και πυροδοτούν τον πόλεμο σε μια ευρύτερη περιοχή, από την Ουκρανία έως τη Συρία και το Ιράκ και μέχρι τη Λιβύη; Ποιος όπλισε το χέρι του «ακραίου θρησκευτικού φονταμενταλισμού»; Αυτή η «παγκόσμια και πρωτοφανής απειλή» έπεσε από τον ουρανό;

Οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που δημιούργησαν, εξόπλισαν και στήριξαν τους «τζιχαντιστές» για να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο, για την ανατροπή κυβερνήσεων που είχαν μπίζνες με τους ανταγωνιστές τους, είναι αυτές που και σήμερα τους αξιοποιούν, για την κλιμάκωση της επέμβασής τους στην περιοχή, για να βγάλουν στην επιφάνεια ακόμα και σχέδια για αλλαγές συνόρων, ανάλογα με το τι υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους.

Με αυτούς μας καλεί «να ενωθούμε» η συγκυβέρνηση και όχι τυχαία: Η ελληνική αστική τάξη έχει να προσδοκά «μερτικό» από την πίτα, από τον έλεγχο διαύλων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, από τη διάνοιξη νέων διεξόδων κερδοφόρας δράσης. Ο λαός όμως δεν έχει να κερδίσει τίποτα από αυτά τα ματωμένα σχέδια, από την εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Με «πυξίδα» ακριβώς το στόχο για «γεωπολιτική αναβάθμιση» του εγχώριου κεφαλαίου, η συγκυβέρνηση «διατυμπανίζει» ότι με την ενεργό συμμετοχή της στους σχεδιασμούς των λυκοσυμμαχιών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και με τις «περιφερειακές συνεργασίες» που προωθεί με τα μονοπώλια άλλων χωρών (όπως είναι οι τριμερείς συνεργασίες Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, αλλά και Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ), «μπορεί να διαδραματίσει ρόλο καταλύτη στην ευρύτερη περιοχή».

Σε αντιστοιχία, μάλιστα, με την πατέντα της να υιοθετεί όλα τα προσχήματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά να ισχυρίζεται ότι μιλά για «πολιτική λύση», η συγκυβέρνηση δηλώνει ότι επιδιώκει αυτόν το «ρόλο καταλύτη» στην περιοχή, αλλά δεν πρόκειται να συνδράμει στρατιωτικά αυτούς...

Στην πραγματικότητα, βέβαια, υπάρχουν πολλοί τρόποι βαθύτερης εμπλοκής στην ιμπεριαλιστική επέμβαση: Στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, καθώς και στους... «παγκόσμιους συνασπισμούς» που έχουν για πυρήνα τις εν λόγω λυκοσυμμαχίες, δεν έχουν όλοι... αεροπλανοφόρα, ούτε και τον ίδιο καταμερισμό.

Ειδικότερα:

-- Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει συμφωνήσει ήδη στην ενεργοποίηση του άρθρου 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και το σχετικό γαλλικό αίτημα. Η εν λόγω «ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής» αφορά και σε στρατιωτική συνδρομή, ενώ δεν περιορίζεται στην επέμβαση στη Συρία, αλλά μπορεί να αφορά οποιαδήποτε από τα μέτωπα όπου επιχειρούν οι γαλλικές Ενοπλες Δυνάμεις. Π.χ. ένα τέτοιο μέτωπο είναι η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, με την Ελλάδα μάλιστα να διαθέτει ήδη σχετική «πείρα», από τη λειτουργία του ευρωενωσιακού Στρατηγείου της Λάρισας ως κέντρου συντονισμού της ιμπεριαλιστικής επέμβασης της ΕΕ στην αφρικανική χώρα...

-- Η κυβέρνηση δε λέει κουβέντα για το τι θα κάνει με τις βάσεις. Τι θα κάνει με τη Σούδα; Θα εμποδίσει άραγε τη χρησιμοποίησή της για την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Μέση Ανατολή; Εδώ ήδη έχει κάνει ένα σωρό προσφορές για την ενίσχυσή της! Χώρια τις προτάσεις της για δημιουργία νέων ΝΑΤΟικών βάσεων στην Κρήτη και την Κάρπαθο...

-- Δυνάμεις του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού βρίσκονται ήδη εκτός των συνόρων, στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η πυραυλάκατος «Κρυσταλλίδης» συμμετέχει στην επιχείρηση UNIFIL στα ανοιχτά του Λιβάνου, ενώ ελληνικό υποβρύχιο συμμετέχει και στη ΝΑΤΟική επιχείρηση Active Endeavour. Τι θα κάνουν αυτές οι δυνάμεις σε μια κλιμάκωση της επέμβασης;

-- Η κυβέρνηση μιλά συνεχώς για τις «πληροφορίες» και την ανάγκη συνεργασίας ΕΕ - ΝΑΤΟ στον τομέα αυτό. Την ώρα που ΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι στην πρόσφατη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ τόνιζαν ως σημαντικό στοιχείο για «καλές πληροφορίες» τα αεροσκάφη εναέριας επιτήρησης, αναφέροντας συγκεκριμένα τα ιπτάμενα ραντάρ AWACS, η συγκυβέρνηση δίνει 500 εκατομμύρια δολάρια στην αμερικανική «Lockheed Martin» για τον «εκσυγχρονισμό» των αεροσκαφών «P-3», «για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες επιτήρησης στην Ανατολική Μεσόγειο». Ασχετα από το χρόνο που θα απαιτηθεί για την «αναβάθμισή» τους, η κατεύθυνση είναι σαφής...

-- Η αναβαθμισμένη στρατιωτική συνεργασία με χώρες όπως το Ισραήλ, που μπορεί να αναπτύξουν ανά πάσα στιγμή έντονη στρατιωτική δράση στη Μέση Ανατολή, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εμπλοκής στον πόλεμο και τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Πριν από λίγες μέρες π.χ. ήρθαν ξανά στη δημοσιότητα πληροφορίες για εκπαίδευση ισραηλινών δυνάμεων στην αντιμετώπιση των «S-300», του εξελιγμένου ρωσικού πυραυλικού συστήματος που η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ που το κατέχει...

-- Η όποια «διαμεσολάβηση» αναληφθεί ενδεχομένως στο μέλλον από την κυβέρνηση, θα γίνεται με την Ελλάδα να αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Μέσα στις λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου, κάποιος πρέπει να αναλαμβάνει και αυτόν το ρόλο, ο οποίος όμως συνιστά συνέχιση της εμπλοκής με άλλον τρόπο. Οι προβαλλόμενες π.χ. επαφές με τη Μόσχα στο πρώτο 7μηνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν αναίρεσαν το γεγονός του ρωσικού εμπάργκο στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, αφού την ίδια ώρα η ελληνική κυβέρνηση ψήφιζε τις κυρώσεις της ΕΕ ενάντια στη Ρωσία.