Αν και παρεξηγείται τάχα κάθε φορά που το ΚΚΕ τον καταγγέλλει ως «λαγό» του κεφαλαίου, ξερνώντας αντι-ΚΚΕ χολή, ο Λεβέντης της Ενωσης Κεντρώων φροντίζει με κάθε εμφάνισή του να επιβεβαιώνει τον τίτλο του. Και τι δεν είπε σε προχτεσινή τηλεοπτική του εμφάνιση: Για κόψιμο συντάξεων (με τη γνωστή απειλή ότι «αλλιώς σε δυο χρόνια δεν θα παίρνει κανένας»), για απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων και κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων για τους νέους (στο όνομα της... καταπολέμησης της ανεργίας), για στήριξη των επιχειρήσεων με κάθε πιθανό τρόπο, για τεμπελόσκυλα εργαζόμενους (στο Δημόσιο) και για μαχαίρι σε τομείς όπως η Υγεία - Πρόνοια («αφού δεν υπάρχουν λεφτά»). Και βέβαια για την ανάγκη κοινωνικής συναίνεσης για να περάσουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα («όπως στη Γερμανία») και για οικουμενική κυβέρνηση (τεχνοκρατών) που θα επιβάλει όσα, όπως λέει, «ψηφίζουν αλλά δεν πιστεύουν» η σημερινή και οι χτεσινές κυβερνήσεις, οι οποίες στον τομέα των μεταρρυθμίσεων - δηλαδή των αντιλαϊκών ανατροπών - πηγαίνουν με ρυθμούς «χελώνας». Ε, μετά απ' όλα αυτά, έχει κανείς απορία γιατί οι νέοι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκουν τις προτάσεις του Λεβέντη «εποικοδομητικές» και «προς συζήτηση»;