Από την πρώτη στιγμή, που εκδηλώθηκαν οι επιθέσεις στο Παρίσι, «φούντωσε» η συζήτηση γύρω από τη σημασία καλά οργανωμένων και εξοπλισμένων κρατικών υπηρεσιών ασφαλείας κ.τ.λ. Αρκετοί, μάλιστα, έδωσαν συγχαρητήρια στη γαλλική κυβέρνηση για την «ετοιμότητα» που έδειξε, μέσα και από τις αστυνομικές επιχειρήσεις που έγιναν (π.χ. στο δήμο Σεν Ντενίς του Παρισιού όπου, μετά από πολύωρη επιχείρηση, ανακοινώθηκε ότι σκοτώθηκε και ο φερόμενος ως «εγκέφαλος» των επιθέσεων 28χρονος Βέλγος, μαροκινής καταγωγής Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ.

Ωστόσο, μια σειρά ερωτήματα διαμορφώνονται και ενισχύονται όσο περνούν οι μέρες, ενώ και τα αστικά ΜΜΕ έχουν συγκεκριμένο ρόλο στη διαμόρφωση κλίματος τρομολαγνείας. Τα εύλογα ερωτήματα για την όλη υπόθεση είναι πολλά. Αναφέρουμε ορισμένα ενδεικτικά: Πώς είναι δυνατόν, σε μια πόλη όπως το Παρίσι, όπου ήδη το επίπεδο «συναγερμού» ήταν ιδιαίτερα ψηλό (μετά την επίθεση στο «Σαρλί Εμπντό» το Γενάρη είχε τεθεί σε εφαρμογή ειδικό πρόγραμμα «ασφαλείας») και ενώ, όπως οι ίδιες οι αρχές ομολογούν, αναμενόταν μια «μεγάλη επίθεση» (και «τουλάχιστον έξι» είχαν αποτραπεί τους τελευταίους μήνες), τρεις - όπως εμφανίζονται - ομάδες ενόπλων να δρουν ανενόχλητοι σε πολυσύχναστους δρόμους και μάλιστα να προσεγγίζουν ένα χώρο όπως το «Στάδιο της Γαλλίας» για να πυροδοτήσουν εκρηκτικούς μηχανισμούς την ώρα που μέσα βρίσκονταν 80.000 άτομα, μεταξύ των οποίων ο Πρόεδρος της Γαλλίας και ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας; Επίσης, τρία αυτοκίνητα που εμφανίζονταν να ξεκίνησαν από το Βέλγιο, πέρασαν και έφτασαν έως το Παρίσι γεμάτα με όπλα και διάφορα εκρηκτικά.

Ακόμα, τι εξυπηρετεί η ταχύτητα με την οποία βγήκαν συμπεράσματα για την ταυτότητα των δραστών από «ενδείξεις» όπως ένα συριακό διαβατήριο που βρέθηκε - άθικτο μάλιστα - κοντά στο κομματιασμένο πτώμα «βομβιστή αυτοκτονίας»;

Επίσης, μέρες πριν ανακοινωθεί ότι ο Αμπαούντ βρέθηκε και σκοτώθηκε στο Παρίσι, είχε ξεκινήσει ανθρωποκυνηγητό για να εντοπιστεί στο Βέλγιο, με σειρά «διαρροών» και «αποκαλύψεων» για στοιχεία που με σιγουριά τον εμφάνιζαν να έχει διαφύγει.

Η περίπτωση δε της Χάσνα Αϊτ Μπουλαχτσέν, εμφανιζόμενης ως εξαδέλφης του Αμπαούντ, είναι πολύ χαρακτηριστική για το αλαλούμ της όλης υπόθεσης. Αρχικά εμφανίζονταν από τα ΜΜΕ ως «βομβίστρια αυτοκτονίας» που ανατινάχτηκε στην επιχείρηση στο Σεν Ντενί που μάλιστα ήταν κορίτσι των πάρτι και του αλκοόλ που μετά «ριζοσπαστικοποιήθηκε». Στη συνέχεια πηγές κοντά στις έρευνες εμφανίζονται από ΜΜΕ να λένε ότι πιθανά και να ζει και να μην ήταν καν στο σπίτι, που σχεδόν κατεδάφισαν οι δυνάμεις της γαλλικής αστυνομίας.

Επίσης, από την όλη συζήτηση και τον ...καταιγισμό ενημέρωσης, πρέπει να συγκρατήσουμε ότι με ιδιαίτερη ένταση δυναμώνει η συζήτηση για το συντονισμό ανάμεσα στις Μυστικές Υπηρεσίες διαφόρων χωρών, ένα «μέτωπο», στο οποίο έχουν διαταραχθεί ορισμένες συνεργασίες, ειδικά μετά τις αποκαλύψεις για τις αμερικανικές παρακολουθήσεις σε βάρος «εταίρων», αλλά που πάντα, προκειμένου να περάσουν ευρύτεροι σχεδιασμοί είναι στη φαρέτρα των αστών.