Για μια δεκαετία ηγείτο της χώρας. Από το 1989 έως και το Δεκέμβρη του 1999, ανοίγοντας τις πύλες του βιομηχανικού γίγαντα της Λατινικής Αμερικής στις ξένες επιχειρήσεις, εισάγοντας την «ελεύθερη αγορά» και διαλύοντας όλες τις κοινωνικές τάξεις, εκτός της καθεστηκυίας.

Στα επιτεύγματά του, εκτός από την διάλυση της οικονομίας, το ξεπούλημα των μεγάλων βιομηχανικά μονάδων, την απόλυτη αφοσίωση στο μεγάλο αφεντικό της περιοχής, τις ΗΠΑ, τη μετατροπή της πρωτεύουσας Μπουένος Αϊρες των 15 εκατομμυρίων κατοίκων από «Παρίσι της Λατινικής Αμερικής» στη «Μέκκα των Αστέγων», της διάλυση του κοινωνικού ιστού, την εξαφάνιση της μεσαίας και μικρομεσαίας τάξης που πια όλοι μαζί στοιβάζονται στους πένητες, θα πρέπει να προστεθεί και η δράση του ως «λαθρέμπορου». Τουλάχιστον με αυτές τις κατηγορίες συνελήφθη και μάλιστα κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του σε ομοσπονδιακό δικαστή στο Μπουένος Αϊρες. Τώρα θα προσαχθεί σε δίκη, όπου θα αντιμετωπίσει την κατηγορία ότι ήταν «επικεφαλής μιας παράνομης εταιρίας», που με άκρα μυστικότητα πωλούσε όπλα στην Κροατία από το 1991 έως το 1993, κατά την εποχή του πολέμου (όταν είχε ανακοινωθεί εμπάργκο όπλων για την Κροατία)) και στον Ισημερινό, το 1995, όταν υπήρχε πολεμική αντιπαράθεση με το Περού, τη στιγμή που η Αργεντινή ήταν το κράτος εγγυητής για τον πόλεμο Ισημερινού - Περού.

Ασχετο, πάντως, εάν τελικά οι κατηγορίες αποδειχτούν, ο Κάρλος Μένεμ που δε θα φυλακιστεί ποτέ καθώς το Σύνταγμα της χώρας προβλέπει σε όσους έχουν υπερβεί το 70ό έτος της ηλικίας, θα παραμείνει ένα αποκαθηλωμένο πρόσωπο. Ενας έκπτωτος, στο ξεκαθάρισμα που επιχειρείται στη Λατινική Αμερική, που εντελώς ξαφνικά, πρόεδροι όπως ο Μένεμ ή ο Χιλιανός δικτάτορας Αουγκούστο Πινοτσέτ, ο Περουβιανός Αλμπέρτο Φουτζιμόρι, αποκαθηλώνονται. Εντελώς τάχα άραγε;