Πάνω ακριβώς στον άξονα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης, μέσω της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, κινήθηκε και η ομιλία, αργά προχτές το βράδυ, του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα, προς τους συμμετέχοντες στη Διάσκεψη.

Παρουσιάζοντας κατ' αρχάς τη χώρα στο επίκεντρο σημαντικών εξελίξεων, είπε: «Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο κρίσεων που διατρέχουν τη Μεσόγειο, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Κρίσεις που αποτελούν για εμάς προκλήσεις, όχι μόνο στο γεωπολιτικό ή το οικονομικό επίπεδο, αλλά επίσης στο υπαρξιακό και πνευματικό επίπεδο».

Εκφράζοντας την προσδοκία της αστικής τάξης για ενίσχυση του ρόλου της στην ευρύτερη περιοχή και επικερδείς κολεγιές με αστικές τάξεις άλλων κρατών, διαμήνυσε τη διαθεσιμότητα της κυβέρνησής του να πάρει μέρος στην «επίλυση των κρίσεων στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη, περιλαμβάνοντας στις στρατηγικές μας για την περιοχή όλους τους σχετικούς διεθνείς και περιφερειακούς δρώντες, αντιμετωπίζοντας τον τζιχαντισμό και προστατεύοντας τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες». Οπου «διεθνείς και περιφερειακοί δρώντες» είναι τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που με τις επεμβάσεις τους μάτωσαν και ματώνουν τους λαούς της περιοχής και στα οποία ο Αλ. Τσίπρας αναγνωρίζει και σήμερα ρόλο και λόγο για την «επίλυση των κρίσεων», στο φόντο των σφοδρών ανταγωνισμών τους για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Θέτοντας, μάλιστα, ζήτημα... αποτελεσματικότητας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «στην Ευρώπη, πρέπει να στοχαστούμε για τις αποφάσεις μας των τελευταίων 15 ετών για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική: Τι κάναμε λάθος και πώς μπορούμε να εργαστούμε από κοινού μέσα στις κοινωνίες μας και στην ευρύτερη περιοχή για ένα καλύτερο μέλλον και για την κοινή μας ασφάλεια»...