Η εφαρμογή των διαρθρωτικών παρεμβάσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με τις ειδικές «επιτελικές δομές με δυνατότητα συντονισμού, εστίασης και επιτάχυνσης πολιτικών και αποτελεσμάτων», αποτελούν, σύμφωνα με τους Ελληνες βιομηχάνους, τις προϋποθέσεις για την τόνωση των κερδοφόρων επενδύσεων και για την ανάκαμψη της γενικότερης οικονομικής δραστηριότητας.

«Ο δευτερογενής τομέας (...) παρά την ανάγκη ταχείας ανασυγκρότησης και αποκατάστασης της αναπτυξιακής δυναμικής του παραμένει χωρίς πολιτικό επισπεύδοντα και αυτοτελή διοικητική δομή», επισημαίνουν χαρακτηριστικά σε κοινό άρθρο τους στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι πρόεδροι των 5 βιομηχανικών συνδέσμων (ΣΕΒ, ΣΒΕΕ, ΣΒΘΚΕ, ΣΒΑΠ, ΣΕΒΙΤΕ), ενόψει του σχηματισμού της επόμενης κυβέρνησης. «Δεν διαθέτουμε στοιχειώδεις αρχές βιομηχανικής πολιτικής, ούτε θεσμικό συνομιλητή των επιχειρήσεων με το κράτος», τονίζουν οι βιομήχανοι.

Οι δύο βασικοί άξονες με τις προτεραιότητες της πολιτικής που θέτουν οι βιομήχανοι είναι οι εξής:

-- «Ανάγκη άμεσης εφαρμογής όλων των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και δημοσιονομικών προσαρμογών της συμφωνίας με τους εταίρους». Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν, «όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά εφαρμοστεί η συμφωνία (δηλαδή το μνημόνιο), τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσει η Ελλάδα να επιστρέψει στην κανονικότητα και την ευημερία».

-- «Εκπόνηση και υλοποίηση των πολιτικών που θα λειτουργήσουν ως αναπτυξιακό αντίβαρο». Αυτή η πολιτική αφορά σε μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των βιομηχάνων, έτσι ώστε να περιοριστούν οι «επιπτώσεις του νέου κύκλου ύφεσης που ανοίγεται μπροστά μας και αποτρέποντας τη δομική ανεργία». Μάλιστα, ως αντίβαρα στην οικονομική κρίση και την παραπέρα κατρακύλα του ΑΕΠ θεωρούν διαρθρωτικές παρεμβάσεις, όπως οι αδειοδοτήσεις, τα χρηματοδοτικά εργαλεία, η καινοτομία, η τεχνολογία και η εξωστρέφεια, οι λειτουργικές υποδομές, η λειτουργία και εποπτεία της αγοράς, το «δυσβάσταχτο κόστος Ενέργειας» των βιομηχάνων. Σε αυτό το πλαίσιο, αξιώνουν τη «στήριξη της βιομηχανίας και της μεταποίησης, ως βασικά συστατικά μιας εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής». Επιπλέον, ξεκαθαρίζουν ότι η αντιμετώπιση των «μεταρρυθμιστικών και αναπτυξιακών προκλήσεων απαιτεί δυναμική πολιτική παρέμβαση και ένα νέο τρόπο αντιμετώπισης της βιομηχανίας».

Μόνο έτσι, όπως επισημαίνουν, θα υπάρξει μεταστροφή από την «αποεπένδυση» προς την προσέλκυση επενδύσεων, που θα «συμβάλουν στη βελτίωση της οικονομίας σε όρους ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας και απασχόλησης».

Παράλληλα, επαναφέρουν το ζήτημα δημιουργίας διακριτού υπουργικού χαρτοφυλακίου Βιομηχανίας. Σε αυτό, όπως έχει υποδείξει ο ΣΕΒ σε πρόσφατη ανακοίνωση, θα συγκεντρωθούν όλες οι αρμοδιότητες για όλα τα θέματα που αφορούν τη βιομηχανία και τη μεταποίηση (Ενέργεια, χωροταξία, περιβάλλον, επενδύσεις, καινοτομία, εξωστρέφεια) και σε οργανική διασύνδεσή του με όλες τις αναγκαίες διοικητικές δομές.