Οκτώ διλήμματα για να ενισχύσει την πόλωση και την αντιπαράθεση στο δίπολο με τη ΝΔ έθεσε ο Αλ. Τσίπρας από τη συνεδρίαση της ΚΕ το περασμένο Σάββατο. Μόνο που σε ορισμένα από αυτά δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Είπε, για παράδειγμα: «Ποιον θα εμπιστευθεί ο λαός για να διαπραγματευθεί τα εργασιακά δικαιώματα; Αυτόν που σταθερά είναι δίπλα στους εργαζόμενους, ή εκείνον που επέβαλε τον εργασιακό μεσαίωνα». Το γεγονός βέβαια ότι η ΝΔ επέβαλε τον εργασιακό μεσαίωνα, κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Από πού κι ως πού, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει τον εαυτό του ως υπερασπιστή των εργασιακών δικαιωμάτων; Θυμίζουμε ότι προεκλογικά πούλησε παραμύθι για αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Τίποτε απ' αυτά δεν έκανε. Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του η εργοδοτική επιθετικότητα κλιμακώθηκε, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας διευρύνθηκαν, η απληρωσιά σπάει κόκαλα. Κι από πάνω, ψήφισε μαζί με τη ΝΔ και τους άλλους το τρίτο μνημόνιο, το οποίο προβλέπει προσαρμογή των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ομαδικών απολύσεων στην «ευρωπαϊκή πρακτική». Δηλαδή, ξήλωμα από τα θεμέλια όσων νόμων έχουν απομείνει ακόμα να προστατεύουν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα. Ας αφήσουν την κοροϊδία εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ο κόσμος τούς έμαθε και από την καλή και από την ανάποδη.