Αυτό όμως δεν είναι άλλοθι, γιατί η διατήρηση των μειωμένων δημόσιων δαπανών είναι πολιτική επιλογή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως άλλωστε και το σύνολο των αντεργατικών μνημονιακών νόμων της προηγούμενης περιόδου, που έχουν οδηγήσει στην απόλυτη και σχετική επιδείνωση των όρων ζωής και υγείας του λαού.
Στο 3ο μνημόνιο διατηρείται η κρατική υποχρηματοδότηση. Προβλέπεται όριο δαπανών για την Υγεία μέχρι και το 2018 τα 1,4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Μάλιστα ακόμα και αυτό το ποσό θα βρίσκεται υπό αίρεση προς τα κάτω ανάλογα με την υλοποίηση των δημοσιονομικών στόχων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κουρουμπλής λίγο πριν το 3ο μνημόνιο δήλωνε ότι «αν ο προϋπολογισμός για την Υγεία δεν αυξηθεί στα 1,8 δισ. ευρώ θα έχουμε ανθρωπιστική κρίση».
Οι ρυθμίσεις του μνημονίου σχετικά με τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης αφορά το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία και όχι τη μείωση των πληρωμών από τους ασθενείς. Αντίθετα από αυτούς θα έχουμε περαιτέρω αύξηση. Απόδειξη είναι ότι ενώ το 2009 (πριν την κρίση) το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία (δημόσια φαρμακευτική δαπάνη) πλήρωσαν 5,2 δισ. για φάρμακα και οι ασφαλισμένοι ως συμμετοχή πλήρωσαν 524 εκατ., σταδιακά το 2014 οι δαπάνες έφτασαν τα 2,2 δισ. και 750 εκατ. αντίστοιχα. Δηλαδή, κράτος και ασφαλιστικά ταμεία πλήρωσαν κατά 57,7% λιγότερο, ενώ οι ασφαλισμένοι - κατά πολύ λιγότεροι αφού αυξήθηκαν οι ανασφάλιστοι - πλήρωσαν συμμετοχή κατά 43,1% περισσότερο.
Είναι ισχυρό το ενδεχόμενο της περαιτέρω αύξησης των εισφορών των εργαζομένων ή αύξησης της συμμετοχής των ασθενών στα αποζημιούμενα από τον ΕΟΠΥΥ φάρμακα ή και αύξησης των φαρμάκων της «αρνητικής λίστας», ώστε να μη γίνεται υπέρβαση του «πλαφόν» της ασφαλιστικής φαρμακευτικής δαπάνης, αφού οι πληρωμές των ασθενών δεν υπολογίζονται σ' αυτήν. Ταυτόχρονα, υπηρετεί και τους φαρμακοβιομήχανους ώστε να μειώσουν ή και να καταργήσουν τα ποσά που επιστρέφουν, ανάλογα με το ύψος της υπέρβασης προς τον ΕΟΠΥΥ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρα για τη φαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων προέβλεπε τους ίδιους όρους με αυτούς των ασφαλισμένων, δηλαδή να πληρώνουν κανονικά συμμετοχή. Είναι επίσης ανοιχτό - στο πλαίσιο της απελευθέρωσης - τόσο το ωράριο των φαρμακείων όσο και το ιδιοκτησιακό καθεστώς και η πώληση των ΜΗΣΥΦΑ από καταστήματα εκτός φαρμακείων, με αρνητικές συνέπειες στους αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς.