Οι φυλακές Κέρκυρας χτίστηκαν από την αγγλική αρμοστεία το 1836, με σκοπό την αυστηρή απομόνωση και δέχτηκαν πλήθος πολιτικών κρατουμένων της μεταξικής δικτατορίας, του εμφυλίου και της χούντας. Το κτίριο είχε σχήμα οκταγώνου, με δέκα ακτίνες κράτησης αριθμημένες με τα γράμματα του αλφαβήτου (από το Α έως το Κ). Στο κέντρο της φυλακής, όπου κατέληγαν όλες οι ακτίνες, υπήρχε το διοικητήριο, το «κουλούρι». Κελιά απομόνωσης αλλά και οι «Γολγοθάδες», όπου πέρναγαν την τελευταία τους νύχτα όσοι το πρωί, πριν βγει για τελευταία φορά γι' αυτούς ο ήλιος, θα έπαιρναν το δρόμο για το Λαζαρέτο. Οι συνθήκες κράτησης την περίοδο ειδικά 1946 - 1949 ήταν απάνθρωπες. Τα θολωτά κελιά είχαν διαστάσεις 2x3, με ύψος 3 μέτρα και ένα μικρό φεγγίτη στα 2,5 μέτρα. Αν και τα κελιά προορίζονταν για έναν κρατούμενο, στοίβαζαν εκεί μέσα 3 και 4 πολιτικούς κρατούμενους, που τους κρατούσαν κλεισμένους περίπου 16 ώρες την ημέρα. Στην ακτίνα Θ κρατούνταν οι πολιτικοί κρατούμενοι. Από τα κελιά των φυλακών της Κέρκυρας πέρασαν εκατοντάδες μέλη και στελέχη του ΚΚΕ. Ανάμεσά τους ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, πριν μεταφερθεί στα κρατητήρια της Ασφάλειας στην Αθήνα και από εκεί παραδοθεί στους Γερμανούς κατακτητές, ενώ στις 22 Νοέμβρη 1938 δολοφονήθηκε μετά από άγρια βασανιστήρια ο Γραμματέας της ΚΕ της ΟΚΝΕ, Χρήστος Μαλτέζος, σε ηλικία 30 χρόνων.