Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
Η απεργία στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας το 1980 (α' μέρος)

Το Σεπτέμβρη του 1980 οι εργάτες στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας, ιδιοκτησίας τότε του Κωνσταντακόπουλου, έδωσαν μια απεργιακή μάχη που κράτησε σχεδόν ένα μήνα και έληξε με επιτυχία. Η οργάνωση της δουλειάς για να γίνει και να πετύχει η απεργία δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Εγινε με προσεκτικό σχεδιασμό, στον οποίο πρωτοστάτησαν τα μέλη του ΚΚΕ, με στόχο να αναθαρρήσουν οι εργάτες, να πειστούν για την ανάγκη της απεργίας και να δώσουν τη μάχη ενωμένοι και με αποφασιστικότητα.

Χάρη σε αυτά τα δύο στοιχεία, η κινητοποίηση ξεκίνησε από μια 24ωρη απεργία για να κρατήσει περίπου τριάντα μέρες, χωρίς ούτε έναν απεργοσπάστη. Στη διάρκεια της απεργίας, με αλλεπάλληλες Γενικές Συνελεύσεις, οι εργαζόμενοι επιβεβαίωναν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν και εμπλούτιζαν διαρκώς το περιεχόμενο της απεργίας τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη κινητοποίηση των εργαζομένων σε αυτά τα ναυπηγεία είχε γίνει περίπου ενάμιση μήνα πριν, όταν πλήθος σωματείων είχαν καταγγείλει τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, με απεργίες, στάσεις εργασίας και άλλες μορφές.

«Τότε, για πρώτη φορά συνειδητοποιήσαμε τι σημαίνει αγώνας για το δίκιο. Είδαμε τις δυνάμεις που έχουμε για μια πιο μεγάλη κινητοποίηση. Γιατί τα προβλήματα ήταν πολλά, η κατάσταση για όλους πιεστική», είχε πει ένας νέος σε ηλικία εργαζόμενος και μέλος της εργοστασιακής επιτροπής, στον «Ριζοσπάστη», λίγες μέρες μετά τη λήξη της απεργίας του Σεπτέμβρη. Ακολουθεί ένα μικρό ιστορικό της απεργίας, όπως αυτό καταγράφεται στα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη».

Απολύσεις τη μέρα της συνέλευσης

Το Σεπτέμβρη του 1980, οι 250 εργατοτεχνίτες των Ναυπηγείων Σαλαμίνας προβάλλουν μια σειρά από αιτήματα και διεκδικούν την ικανοποίησή τους από την εργοδοσία. Τα αιτήματα αφορούσαν κυρίως αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερους όρους δουλειάς. Οπως αναφέρει ο «Ριζοσπάστης», οι εργαζόμενοι σε αυτά τα ναυπηγεία «είναι οι χαμηλότερα αμειβόμενοι σχεδόν σε ολόκληρη τη Ζώνη».

Από πορεία στους δρόμους του Πειραιά
Από πορεία στους δρόμους του Πειραιά
Ο εργοδότης Κωνσταντακόπουλος αρνήθηκε να συζητήσει τα αιτήματα που του έθεσε η εργοστασιακή επιτροπή και οι εργάτες, στη Γενική Συνέλευση που έκαναν στις 11 Σεπτέμβρη, αποφάσισαν να απαντήσουν με 24ωρη προειδοποιητική απεργία στις 15 Σεπτέμβρη. Η συνέλευση συγκλήθηκε από τα έξι σωματεία (Ηλεκτροσυγκολλητών, Λεβητοποιών, Σωληνουργών, Ναυπηγοξυλουργών, Ηλεκτροτεχνιτών, Μετάλλου Σαλαμίνας) που κάλυπταν την απεργία και την εργοστασιακή επιτροπή. Τη μέρα της συνέλευσης, ο Κωνσταντακόπουλος απέλυσε προκλητικά τέσσερα μέλη της εργοστασιακής επιτροπής και έναν ακόμη συνδικαλιστή.

Η 24ωρη απεργιακή μάχη δόθηκε με απόλυτη επιτυχία. Οι εργάτες, απαντώντας στις τρομοκρατικές απολύσεις, συνέχισαν με νέα 48ωρη απεργία προσθέτοντας στα αιτήματα την επαναπρόσληψη των απολυμένων συνδικαλιστών.

Μεροκάματο σε δύσκολες συνθήκες

Την τρίτη μέρα της απεργίας, στις 17 Σεπτέμβρη, ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» παρουσιάζει μαρτυρίες απεργών για τις συνθήκες δουλειάς:

«Η κατάσταση που επικρατεί στο εργοστάσιο για μας τους εργαζόμενους είναι άθλια. Δεν έχουμε νερό, αποδυτήρια, ιατρείο, ασθενοφόρο, η αμμοβολή που γίνεται μέσα στους χώρους της δουλειάς μας, μας εξοντώνει καθημερινά, τα ατυχήματα είναι αναρίθμητα (...)

Τα μεροκάματα είναι χαμηλά και διαβαθμισμένα, ανάλογα με τις ειδικότητες. Αλλα παίρνουν οι ηλεκτροσυγκολλητές, άλλα οι λεβητοποποιοί, άλλα οι μαραγκοί και άλλα οι σπουδαστές που γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης (...)

Συγκέντρωση των απεργών στην πύλη των ναυπηγείων
Συγκέντρωση των απεργών στην πύλη των ναυπηγείων
Δεν δέχονται να ακούσουν και να συζητήσουν τα προβλήματά μας. Δεν αφήνουν ούτε τους εκπροσώπους των σωματείων μας να επικοινωνήσουν μαζί μας. Ο διευθυντής του ναυπηγείου, απόστρατος αξιωματικός του Ναυτικού, προσπαθεί να μας διασπάσει με διάφορες μεθόδους, χωρίζοντάς μας σε Σαλαμίνιους, Αθηναίους κ.λπ., με ιδιαίτερη μεταχείριση (...)

Αγρια εκμετάλλευση δεν γίνεται μόνο στους σπουδαστές που παίρνουν χαμηλά μεροκάματα χωρίς καμιά διευκόλυνση για τις σπουδές τους, αλλά και στους 50 περίπου μαθητές του ΟΑΕΔ που πληρώνονται με μεροκάματα 280 - 300 δρχ. Και βγάζουν δουλειά όσο και οι μάστορες (...)». Στο ίδιο ρεπορτάζ, αναφέρεται η στήριξη του αγώνα τους από το ΚΚΕ.

Η απεργία συνεχίζεται

Στο μεταξύ, η εργοδοτική αδιαλλαξία κλιμακώνεται και οι εργάτες απαντούν με δεύτερη συνεχόμενη 48ωρη απεργία.

Ο «Ριζοσπάστης» γράφει στις 18 Σεπτέμβρη ότι την προηγούμενη ο εργοδότης «έκοψε το ειδικό πλοιάριο και τα πούλμαν που χρησιμοποιούσε η εταιρεία για τη μεταφορά των εργατών. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους απεργούς να συγκεντρωθούν έξω από την πύλη του ναυπηγείου και να συγκροτήσουν μαχητική πορεία προς το Εργατικό Κέντρο Σαλαμίνας, όπου και πραγματοποίησαν τη συνέλευσή τους».

Την ίδια μέρα το ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση στη Βουλή, όπου καταγγέλλονται οι πέντε τρομοκρατικές απολύσεις και παρουσιάζονται τα αιτήματα των απεργών για αυξήσεις 20%, βελτίωση των συνθηκών δουλειάς, που είναι εξαιρετικά ανθυγιεινές, για την απομάκρυνση της αμμοβολής, για την κατοχύρωση 6ωρης δουλειάς και αδειών στις εξεταστικές περιόδους στους εργαζόμενους σπουδαστές κ.λπ.

Στις 19 Σεπτέμβρη ο εργοδότης αρνήθηκε να συναντηθεί με τους εκπροσώπους 39 πειραϊκών σωματείων που μετέφεραν γραπτή διαμαρτυρία, έχοντας στο πλευρό τους βουλευτή του ΚΚΕ.

Μετά την άρνηση του εργοδότη, οι απεργοί κατευθύνθηκαν στον Πειραιά, όπου συγκρότησαν πορεία προς τη Νομαρχία. «Διακόσια, όμως, μέτρα πριν τη Νομαρχία - αναφέρει ο "Ριζοσπάστης" - αστυνομικές δυνάμεις, υπό τον έξαλλο αστυνομικό διευθυντή κ. Μουτζουρίδη, τους έφραζαν το δρόμο απειλώντας τους ότι αν προχωρήσουν ένα βήμα ακόμη, έχουν τον τρόπο να τους σταματήσουν. Ο αστυνομικός διευθυντής συμπεριφέρθηκε το ίδιο σκαιά, απωθώντας τον μάλιστα, και προς τον βουλευτή Κεπέση».

Με όπλο την αλληλεγγύη

Η αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών κλιμακώνεται με τους περίπου 10 χιλιάδες εργάτες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα να απεργούν την Τρίτη 23 Σεπτέμβρη. Εκείνη τη μέρα προσχώρησαν στον απεργιακό αγώνα και οι εργαζόμενοι σχεδιαστές της επιχείρησης.

Στις 4 Οκτώβρη και ενώ η απεργία συνεχίζεται, ο «Ριζοσπάστης» αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι 15χρονοι και 16χρονοι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας, που είναι ταυτόχρονα και σπουδαστές:

«Οι περισσότεροι νέοι στα ναυπηγεία είναι σπουδαστές σε ΟΑΕΔ και σε τεχνικές σχολές. Οι μισθοί τους αρχίζουν από 380 δρχ. μεικτά και φθάνουν μέχρι 700 δρχ., τη στιγμή που ο μέσος όρος μεροκάματου κυμαίνεται από 1.060 μέχρι 1.150. Κι αυτό γιατί θεωρούνται "μαθητευόμενοι". Οπως όμως μας είπαν οι ίδιοι, κάθε άλλο παρά μαθητευόμενοι είναι γιατί... κάνουν όλες τις δουλειές.

"Δουλεύουμε στη συγκόλληση σε κλειστούς και μικρούς χώρους χωρίς εξαερισμό εκτεθειμένοι σε ένα σωρό κινδύνους, όπως δίπλα σε ακάλυπτα καλώδια υψηλής τάσης ρεύματος, χωρίς νερό κ.ά. Παρ' όλα αυτά ούτε επίδομα ανθυγιεινής εργασίας παίρνουμε, ούτε καλούς μισθούς".

Μεγάλο πρόβλημα για τους σπουδαστές είναι η έλλειψη ελεύθερου χρόνου για διάβασμα και ψυχαγωγία. "Σχολάω 4 παρά τέταρτο και στις 5 η ώρα πρέπει να είμαι στο σχολείο. Πολλές φορές πάω κατευθείαν. Το βράδυ γυρίζω σπίτι στις 10. Τι άλλο να σου πω...". Πράγματι και μόνο αυτά τα λίγα λόγια δίνουν ανάγλυφα τη ζωή του 15χρονου σπουδαστή του ΟΑΕΔ Περάματος.

Γι' αυτό και ένα από τα βασικά αιτήματα των απεργών είναι να χορηγούνται στους σπουδαστές δύο 15νθήμερες σπουδαστικές άδειες με αποδοχές και να δουλεύουν 7 ώρες με αποδοχές 8ώρου».

Νικηφόρα λήξη της απεργίας

Στις 10 Οκτώβρη η εργοδοσία φαίνεται ότι κάνει τις πρώτες υποχωρήσεις. Αποδέχτηκε να ανακαλέσει τις απολύσεις και να δώσει διευκολύνσεις στους σπουδαστές, αλλά δεν τοποθετήθηκε στα άλλα αιτήματα, όπως το ωράριο, οι αυξήσεις κ.ά.

Στις 13 Οκτώβρη, ενώ έχουν συμπληρωθεί 29 μέρες απεργίας, η εργοδοσία ικανοποιεί ένα μεγάλο μέρος των αιτημάτων και οι εργαζόμενοι αποφασίζουν να επιστρέψουν στη δουλειά.

Μεταξύ άλλων πέτυχαν επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων, σημαντικές αυξήσεις, πληρωμή των μισών μεροκάματων της απεργίας, ωράριο 41 ώρες και 15 λεπτά τη βδομάδα, απομάκρυνση μέσα σε 40 μέρες των εργασιών αμμοβολής από τους χώρους που υπάρχουν εργαζόμενοι, κατοχύρωση του δικαιώματος των σωματείων να παρεμβαίνουν για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, μέτρα για την επάνδρωση και άψογη λειτουργία μικρού σταθμού πρώτων βοηθειών μέσα στο εργοστάσιο και αγορά ασθενοφόρου.

Ακόμα, για τους σπουδαστές πέτυχαν 7ωρο - 5νθήμερο, αύξηση 250 δρχ. στο μεροκάματο και δύο δεκαπενθήμερες άδειες με αποδοχές στις περιόδους των εξετάσεων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ