Κυριακή 23 Αυγούστου 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 19
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ο «Αλλος κινηματογράφος» στο Εργατικό Κέντρο Λαυρίου

Οαση πολιτισμού για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Συνέντευξη με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, Βάλσαμο Συρίγο

Από εκδήλωση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου
Από εκδήλωση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου
Το ντοκιμαντέρ της Θεοδοσίας Γραμματικού «Non Omnis Moriar» (2014) - για την εννεάμηνη απεργία στη «Χαλυβουργία Ελλάδος» - εγκαινίασε, την περασμένη Πέμπτη, στις 8.45 το βράδυ, τη λειτουργία του χώρου «Αλλος κινηματογράφος» στο προαύλιο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου (ΕΚΛ), όπου κάθε Δευτέρα και Παρασκευή θα προβάλλονται, με ελεύθερη είσοδο, επιλεγμένες κινηματογραφικές ταινίες, τροφή για τη σκέψη, σε αντίθεση με τα χυδαία καταναλωτικά εμπορεύματα κινούμενων εικόνων που κατακλύζουν ασφυκτικά την αγορά. «Η πρακτική πλευρά του εγχειρήματος είναι μάλλον εύκολη...», μας εξομολογείται ο Βάλσαμος Συρίγος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου. «Μια σκοτεινή αυλή, ένας προτζέκτορας, μια μικροφωνική με ηχεία, ένας λευκός τοίχος και μερικές πρόβες... Για τον Αύγουστο προγραμματίζουμε δύο προβολές τη βδομάδα, ενώ από Οκτώβρη θα μεταφερθούμε σε εσωτερικό χώρο»...

«Ο "Αλλος κινηματογράφος", ως έννοια, δεν γεννήθηκε ξαφνικά στα δικά μας μυαλά, υπήρχε και υπάρχει, εμείς απλά τον "ανακαλύψαμε" με τη βοήθεια ανθρώπων της Τέχνης», αναφέρει ο πρόεδρος του ΕΚΛ, ο οποίος πρωτοστατεί στην προσπάθεια προβολής της χρήσιμης κοινωνικά κινηματογραφικής τέχνης, σε μια βάση μονιμότητας. Μιλάμε για «κινηματογράφο δημιουργού» σύγχρονου και ρεαλιστικού, για ανεξάρτητες παραγωγές πολυσήμαντα υφασμένες με διαστάσεις που ακουμπούν στα σύγχρονα προβλήματα των εργαζομένων, σε αξίες και ιδανικά που αναδεικνύονται μέσα από την έγκυρη «ανάγνωση» και τη διαλεκτική συζήτηση. Στον «Αλλο κινηματογράφο» οι θεατές θα μπορούν να βλέπουν την ταινία, να λαμβάνουν μέρος στην επακόλουθη συζήτηση και σιγά σιγά να εθίζονται στο να συνδέουν και να επεξεργάζονται σκέψεις, συλλογισμούς και οικείες εμπειρίες, φθάνοντας σε συμπεράσματα, διαμορφώνοντας στέρεα, δόκιμα κριτήρια για τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης και της αισθητικής.

Το Λαύριο συμπληρώνει φέτος τα 150 χρόνια επανίδρυσής του. 150 χρόνια ταξικών αγώνων και συγκρούσεων, γεμάτα εξορίες, νίκες και ήττες του εργατικού κινήματος, με την αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας στις πιο οξυμένες μορφές της. Σοσιαλιστικοί όμιλοι, πολιτική πρωτοπορία, το ΣΕΚΕ, το ΚΚΕ... Ολα δεμένα μεταξύ τους με σχέση διαλεκτική, όλα καταχωρημένα στην Ιστορία, που κρυφοχαμογελά ειρωνικά σ' αυτούς που νομίζουν ότι τελικά θα τα καταφέρουν να την αλλοιώσουν, να την παραχαράξουν, να την εξαφανίσουν...

Είμαστε αισιόδοξοι παρά τις δυσκολίες

«Τα τελευταία 25 χρόνια το Λαύριο είναι συνυφασμένο με την ανεργία μιας και η καπιταλιστική κρίση έτριξε από νωρίς τα δόντια της στην πόλη μας», λέει ο Βάλσαμος Συρίγος. «Λίγο μετά το κλείσιμο των εργοστασίων και την ανατροπή του σοσιαλισμού, ξετρύπωσαν κήρυκες που ανήγγειλαν το τέλος της Ιστορίας... Μας κουνούσαν το δάχτυλο, με ύφος χιλίων καρδιναλίων διακήρυτταν ότι δεν υπάρχει πια εργατική τάξη... Τα εργοστάσια έκλεισαν, πώς λοιπόν θα γινόταν η επανάσταση χωρίς εργάτες; Τα πράγματα ωστόσο γι' αυτούς δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζαν. Σήμερα είναι τα παιδιά τους που έρχονται στο Εργατικό Κέντρο και ζητούν βοήθεια γιατί τους μειώνουν τους μισθούς, τους απολύουν, τους θέλουν δούλους στον 21ο αιώνα... Αυτοί θα οργανώσουν σήμερα την πάλη τους στα σωματεία, τα παιδιά των ανθρώπων που πίστεψαν στην εργοδοτική προπαγάνδα που έλεγε ότι τα σωματεία κλείνουν τα εργοστάσια, τα καινούργια μέλη των σωματείων της δύναμης του Εργατικού Κέντρου. Φυσικά, 25 χρόνια υποαπασχόληση, φτώχεια και ανέχεια, φέρνουν μείωση των απαιτήσεων και πισωγυρίσματα στη συνείδηση. Ολοι όμως ξέρουν ότι η λύση βρίσκεται στην οργάνωση. Δεν είναι τυχαίο πως, παρότι έκλεισαν τα μεγάλα εργοστάσια, οι άλλοι κλάδοι που αναπτύχθηκαν - καίτοι με μικρότερο αριθμό εργαζομένων - ανέπτυξαν συνδικαλιστική δράση. Είναι κάτι που έρχεται από πολύ πίσω, απ' τους παππούδες μας κι έχει βαθιές ρίζες... "Σωματείο έχετε;" ρωτούσαν για όποιο πρόβλημα και αν αντιμετώπιζες...».

«Παρά τις δυσκολίες», συνεχίζει ο πρόεδρος του ΕΚΛ, «είμαστε αισιόδοξοι λόγω της αυξητικής τάσης των εργαζομένων στη συσπείρωση στα σωματεία τους. Πιστεύουμε ότι σύντομα η οργάνωση των εργαζομένων θα αντιστοιχηθεί στο ύψος των απαιτήσεων ώστε να αποτραπούν αντιλαϊκά μέτρα και η εφαρμογή τους, κύρια στους χώρους δουλειάς. Η οργάνωση, η ταξική συσπείρωση και η λαϊκή συμμαχία είναι μονόδρομος».

Το ΕΚΛ και η θετική πείρα των πολιτιστικών εκδηλώσεων

-- Ας έρθουμε τώρα στο τελευταίο διάστημα, μια που διαπιστώνουμε ότι το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, δίπλα στη συνδικαλιστική του δράση, μοιάζει να θερίζει καρπούς από τη θετική πείρα που αποκόμισε από τη διοργάνωση και πραγματοποίηση εκδηλώσεων πολιτιστικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου... Νωπές είναι ακόμα οι μνήμες της πολιτιστικής δράσης του ΕΚΛ το περασμένο καλοκαίρι, με μια ολόκληρη βδομάδα εκδηλώσεων που στήθηκαν και πραγματώθηκαν με αφορμή δύο σημαντικές επετείους της εργατικής τάξης της περιοχής: Τη σημαντική απεργία των μεταλλωρύχων του 1929 καθώς και την απεργία του κλωστοϋφαντουργείου του Καρέλα, το 1964. Πρόεδρε, θα θέλατε να αναφερθείτε σ' αυτές τις εκδηλώσεις; προτρέπουμε τον συνομιλητή μας...

«Σημαντικοί κι ωφέλιμοι υπήρξαν οι ιστορικοί περίπατοι που διοργανώσαμε για σωματεία, σχολεία και ενδιαφερόμενους φορείς, με περιήγηση στα αρχαία πλυντήρια της περιοχής, με αναφορές στην κοινωνικοοικονομική βάση της αρχαίας δουλοκτητικής δημοκρατίας, στην παραγωγή, στον καταμερισμό της εργασίας, στους αγώνες δούλων και ελεύθερων... Αλλά και στο νεότερο Λαύριο, τη γαλλική εταιρία, τις μεγάλες ταξικές μάχες... Οι εκδηλώσεις της περσινής πολιτιστικής βδομάδας στέφθηκαν με ουσιαστική, "μετρήσιμη", επιτυχία, τόσο σε ό,τι αφορά τη γενική συμμετοχή του κόσμου, όσο και την προσωπική προσφορά μελών των σωματείων του ΕΚΛ, της Ορχήστρας Νέων του δήμου αλλά και της Θεατρικής Ομάδας. Οι συμμετέχοντες αποκατέστησαν αφενός έναν εγκαταλελειμμένο από τη δημοτική αρχή χώρο - ήταν σκουπιδότοπος, τόπος διακίνησης ναρκωτικών - και τον μετέτρεψαν, με έξοδα του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, σε ένα πανέμορφο φρεσκοβαμμένο θεατράκι με φωτισμό. Αφετέρου συμμετείχαν στο καθημερινό στήσιμο των εκδηλώσεων και στις παρουσιάσεις των ιστορικών απεργιών, με δρώμενα και αφηγήσεις».

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου είναι ίσως το μοναδικό συνδικαλιστικό όργανο στη χώρα που προχώρησε, σε συνεργασία με την κολεκτίβα «ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ» και τον Χρήστο Γιάννου, στην παραγωγή της ταινίας μικρού μήκους «Οι παλαιστές», σε σκηνοθεσία Κώστα Σταματόπουλου και Σήφη Στάμου, η οποία συμμετέχει στο φετινό Φεστιβάλ Δράμας. «Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία με ένα ντοκιμαντέρ για τους μεταλλωρύχους και δεν θα σταματήσουμε μόνο σε αυτά...», συμπληρώνει ο Βάλσαμος Συρίγος, και προσθέτει: «Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου θα ήθελε να ευχαριστήσει όλους τους συνάδελφους για τη βοήθεια στη διαδικασία παραγωγής της ταινίας "Οι παλαιστές" καθώς και τα παιδιά από τη "ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ" που μας άνοιξαν νέους ορίζοντες δράσης».


Τζία ΓΙΟΒΑΝΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ