Το ΠΑΜΕ, με ανακοίνωσή του, «τιμά τη μνήμη των μεταλλωρύχων της Σερίφου, των χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων εργατών που όρθωσαν ανυπότακτα το μπόι τους και αγωνίστηκαν για τα δίκια της εργατικής τάξης». Το επόμενο διάστημα, το ΠΑΜΕ θα διοργανώσει εκδήλωση στη Σέριφο, στο χώρο της ιστορικής απεργίας. Στην ανακοίνωση σημειώνει ακόμα:

«Οι μεταλλωρύχοι στη Σέριφο σημάδεψαν με το αίμα και την αποφασιστικότητά τους την ιστορία του εργατικού κινήματος. Οργάνωσαν και έφεραν σε πέρας έναν αγώνα με ταξικά χαρακτηριστικά. Συγκρούστηκαν ανοιχτά με την εργοδοσία αλλά και με τους κυβερνητικούς μηχανισμούς, που και τότε στήριζαν και ήταν όργανα της αστικής τάξης. Στα μεταλλεία, οι εκατοντάδες άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους κυριολεκτικά μέσα στα κάτεργα των μεταλλείων, στοιχειώνουν τις στοές.

Μαζί με τη θλίψη για τα θύματα στη Σέριφο, υπάρχει η περηφάνια για την ιστορική απεργία του 1916, αλλά και τους αγώνες που ακολούθησαν μέχρι και το 1963, όταν τερματίστηκε η λειτουργία των μεταλλείων.

Στη δουλειά από νύχτα σε νύχτα, στη βία και την τρομοκρατία της εργοδοσίας και του καπιταλιστικού συστήματος, στην ανυπαρξία μέτρων ασφάλειας και στα αναρίθμητα εργοδοτικά εγκλήματα, στην αγωνία του μεροκάματου, στη ζωή χωρίς δικαιώματα, οι μεταλλωρύχοι της Σερίφου απαντούν και επιλέγουν την οργάνωση σε ταξικό σωματείο. Διαισθάνονται ότι η υποταγή, ο συμβιβασμός και η μοιρολατρία δεν τους ωφελούν. Επιλέγουν τον οργανωμένο αγώνα.

Ο αγώνας τους άφησε στο νησί, αλλά κυρίως στο εργατικό κίνημα μια ιστορική παρακαταθήκη. Την επιλογή τους να συνεχίσουν τους αγώνες τους παρά την αιματηρή καταστολή, παρά τις διώξεις και συλλήψεις των πρωτοπόρων εργατών. Κληροδοτεί σε μας, στη σημερινή βάρδια του εργατικού κινήματος, ένα χρήσιμο παράδειγμα μα και ένα σοβαρό καθήκον.

Στη σημερινή ολομέτωπη επίθεση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, της ΕΕ, των επιχειρηματικών ομίλων, η μόνη διέξοδος είναι ο ανυποχώρητος αγώνας με την εργατική τάξη οργανωμένη. Με συνδικαλιστικό κίνημα πραγματικό στήριγμα της εργατικής τάξης, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων της. Για ένα μέλλον χωρίς μνημόνια και αφεντικά.

Το αίμα της εργατικής τάξης έχει σημαδέψει όλες τις κατακτήσεις που σήμερα αφαιρούνται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς προκειμένου να βγει το κεφάλαιο αλώβητο από την καπιταλιστική κρίση.