Τετάρτη 15 Ιούλη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΝΕΟΛΑΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
Το «θανατοδικείο» στα ταμπλό της έκθεσης

Με ιστορικά στοιχεία, φωτογραφίες, γράμματα και σημειώματα καταδικασμένων, ιστορίες εκτελεσμένων, φτιάχτηκε η έκθεση για το Εκτακτο Στρατοδικείο της Τρίπολης, στο χώρο της κατασκήνωσης του 24ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου. Στα ταμπλό της έκθεσης παρουσιάστηκε ένα μέρος από το φωτογραφικό και ιστορικό υλικό που έχει συγκεντρωθεί από την Επιτροπή Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ στην έκδοσή της «Οι αλύγιστοι του Μωριά». Με πραγματικό δέος στάθηκαν μπροστά στο υλικό αυτό, εκατοντάδες νέοι και νέες που επισκέφτηκαν την έκθεση, είτε ατομικά, είτε ομαδικά μέσα από τις ξεναγήσεις των Οργανώσεων.

Τα αριθμητικά στοιχεία έδειχναν γιατί το στρατοδικείο της Τρίπολης ονομάστηκε «θανατοδικείο»: Από τον Αύγουστο του 1947 έως το 1950, παραπέμφθηκαν για να δικαστούν σε αυτό 2.995 άντρες και γυναίκες. Για 1.087 από αυτούς, δηλαδή για το 37,5%, εκδόθηκαν καταδικαστικές αποφάσεις. Σε θάνατο καταδικάστηκαν 370, ενώ οι ποινές φυλάκισης, αν αθροιστούν, φτάνουν τις έξι χιλιάδες χρόνια!

Από τη μέρα της έκδοσης της θανατικής καταδίκης μέχρι τη μέρα εκτέλεσης, συνήθως μεσολαβούσε μικρό χρονικό διάστημα, από τρεις μέρες μέχρι μια βδομάδα. Οι εκτελέσεις γίνονταν τα χαράματα, δίπλα στο νεκροταφείο, στο ίδιο σημείο που χρησιμοποιούσαν και οι Γερμανοί ναζί. Στην αρχή τα πτώματα των εκτελεσμένων θάβονταν στο νεκροταφείο, σύντομα όμως κι αυτό αποδείχτηκε μικρό. Ετσι, ο τόπος εκτέλεσης έγινε και το μέρος της ταφής. Οι ίδιες οι εκτελέσεις αξιοποιήθηκαν ως μέσο πίεσης στους υπόλοιπους κρατούμενους. Γίνονταν σε σημείο τέτοιο, ώστε από τα κελιά τους στη φυλακή να έχουν οπτική επαφή, να τις παρακολουθούν, να ξέρουν πως θα γίνουν οι επόμενοι, αν δε «μετανοήσουν»...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ