Πέμπτη 2 Ιούλη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΤΣΜΕΔΕ
Πρότυπο αντιλαϊκής μεταρρύθμισης στο Ασφαλιστικό

Το ΤΣΜΕΔΕ, ασφαλιστικός φορέας των μηχανικών, κατέχει ένα θλιβερό «προνόμιο»: Είναι το Ταμείο εκείνο που αστικές κυβερνήσεις και άρχουσα τάξη επέλεξαν ως «πιλότο» για την εφαρμογή συνολικά των αντιλαϊκών σχεδιασμών τους για το Ασφαλιστικό σύστημα.

Ως φορέας ασφάλισης ιδιότητας (αποφοίτων Πολυτεχνείων με άδεια άσκησης επαγγέλματος από το Τεχνικό Επιμελητήριο - ΤΕΕ) περιλαμβάνει μισθωτούς με συμβατική σχέση εργασίας, μισθωτούς με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, αυτοαπασχολούμενους και Δημόσιους Υπαλλήλους, οι οποίοι ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο Ταμείο, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν το επάγγελμα. Το Ταμείο αφορά πάνω από 110.000 ασφαλισμένους και 20.000 συνταξιούχους.

Διαδοχικές κρατικές ρυθμίσεις, ήδη πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, είχαν αφαιρέσει το ασφαλιστικό δικαίωμα από χιλιάδες άνεργους και αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς, ενώ η πλειοψηφία των νέων αποφοίτων Πολυτεχνείων καθυστερούσε ή απέφευγε να αποκτήσει άδεια άσκησης επαγγέλματος, δουλεύοντας ακόμα και «μαύρα», για να μη φορτωθεί αβάστακτες ασφαλιστικές εισφορές και χρέη.

Ο ασφαλισμένος στο ΤΣΜΕΔΕ είναι υποχρεωμένος να πληρώνει εισφορές, καθ' όλο το διάστημα της ανεργίας ή της υποαπασχόλησής του ως αυτοαπασχολούμενος, ειδάλλως η διακοπή ασφάλισης προϋποθέτει τη διαγραφή από το ΤΕΕ και την απώλεια της δυνατότητας άσκησης του επαγγέλματος.

Η καπιταλιστική κρίση και οι αντιασφαλιστικοί νόμοι έχουν οδηγήσει σήμερα (μετά την εφαρμογή των τελευταίων αυξήσεων από τον Αύγουστο του 2014) εκτός ασφάλισης το 65% των αυτασφαλιζόμενων στο ΤΣΜΕΔΕ.

Πριν από την εφαρμογή των αυξήσεων που νομοθετήθηκαν με το νόμο 3986/2011 (Μεσοπρόθεσμο), είχαν καταστεί ανασφάλιστοι το 50% των αυτασφαλισμένων. Είναι ενδεικτικό το ύψος των εισφορών που υποχρεώνεται να πληρώσει ο εργαζόμενος με Δελτίο Παροχής, ο αυτοαπασχολούμενος και ο άνεργος για το διάστημα της ανεργίας του, τόσο πριν, όσο και μετά την εφαρμογή των αυξήσεων το 2014 (βλέπε Πίνακα)

Ασφαλισμένοι στην εξαθλίωση και το Ταμείο τραπεζίτης...

Σήμερα, χιλιάδες ασφαλισμένοι μηχανικοί βρίσκονται καταχρεωμένοι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με μόνιμη την απειλή κατασχέσεων περιουσιακών τους στοιχείων, να μπαινοβγαίνουν στις «ρυθμίσεις» οφειλών, για να κάνουν κάποιες απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις ή να εξασφαλίσουν προσωρινά ασφαλιστική ενημερότητα για κάποια δουλειά.

Οι άνεργοι μισθωτοί, την επόμενη κιόλας της απόλυσής τους, ξεκινούν να σωρεύουν υπέρογκα χρέη ασφαλιστικών οφειλών, οι άνεργοι με μπλοκάκι δεν έχουν δικαίωμα ούτε καν σε αυτό το πενιχρό επίδομα ανεργίας.

Την ίδια ώρα, το ασφαλιστικό τους Ταμείο αποτελεί πρότυπο για το κεφαλαιοποιητικό σύστημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, είναι ιδιοκτήτης της Τράπεζας Αττικής (κατέχει το 51% του μετοχικού κεφαλαίου της) και μεγαλομέτοχος της Εθνικής Τράπεζας (κατέχει το 3,5%). Οι «επενδύσεις» των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ στην Τράπεζα Αττικής ανέρχονται σήμερα στα 430 εκ. ευρώ, ενώ έχει λάβει απόφαση για επιπλέον επένδυση έως και 220 εκ. ευρώ στο αμέσως επόμενο διάστημα.

Στον καπιταλισμό, η κρίση έχει και «χαμένους» επενδυτές. Το ΤΣΜΕΔΕ έχει χάσει πάνω από το 90% των κεφαλαίων που έχει επενδύσει, καθώς η συνολική αξία της Τράπεζας εκτιμάται σήμερα μόλις στα 40 εκατ. ευρώ! Η απώλεια αυτή έρχεται να προστεθεί στο 1,8 δισ. λόγω του ληστρικού «κουρέματος» του PSI, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις μελλοντικές συντάξεις και παροχές των ασφαλισμένων.

Η εμπειρία αποδεικνύει ότι η πρόσδεση του Ταμείου με την Τράπεζα Αττικής και το χρηματιστήριο οδήγησε σε ένα «ταμείο-τράπεζα», όπου η τράπεζα ελέγχει και καθορίζει την πολιτική του Ταμείου και όχι το αντίθετο. Ενα Ταμείο που, στο πλαίσιο της λογικής των τριών «πυλώνων» της ΕΕ για το ασφαλιστικό σύστημα, λειτουργεί ως ιδιωτικός επιχειρηματικός όμιλος, ο οποίος, για να διασφαλίζει την κερδοφορία του, συμπιέζει όλο και πιο πολύ τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων μηχανικών.

Η ανταποδοτική λειτουργία των Ταμείων απαιτεί ένα Ταμείο «τακτοποιημένο», που οι εισφορές του κάθε ασφαλισμένου πρέπει να ισοσκελίζονται με τις «δαπάνες» για την ασφαλιστική του κάλυψη, με ταυτόχρονη ελάφρυνση της δαπάνης που βαρύνει το κράτος και την εργοδοσία.

Αυτή η πολιτική οδηγεί στις αναλογιστικές μελέτες, στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, στη μείωση των παροχών και των συντάξεων και στη βεβαίωση των χρεών στην εφορία. Οι όποιες παροχές μετατρέπονται ακόμα περισσότερο σε ατομική υπόθεση του εργαζόμενου και όχι δικαίωμα που παρέχεται με την εγγύηση του κράτους και με επιβάρυνση του κεφαλαίου.

Ο χαρακτήρας της Ασφάλισης στο ΤΣΜΕΔΕ «δένει» με άλλες πλευρές της συνολικής επίθεσης για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, της εργασίας με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, κυριαρχούν ιδιαίτερα στον κατασκευαστικό κλάδο, ενώ επεκτείνονται στην πλειοψηφία των νέων εργαζομένων μηχανικών στους υπόλοιπους κλάδους (Ενέργεια, Μεταποίηση, Υπηρεσίες).

Η υποχρέωση αυτασφάλισης στο ΤΣΜΕΔΕ για την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος, σε συνδυασμό με την «de facto» νομιμοποίηση της εργασίας με Δελτίο, από το αστικό κράτος, αποτελεί όπλο στα χέρια των μονοπωλίων για τη μείωση της συνολικής τιμής της εργατικής δύναμης.

Η εργοδοσία απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής εργοδοτικών εισφορών ως ποσοστό επί του μισθού, μειώνοντας σημαντικά το «μη μισθολογικό κόστος». Οι υπέρογκες αυξήσεις εισφορών των τελευταίων χρόνων πέρασαν ως μειώσεις στο μεικτό μισθό των εργαζόμενων με Δελτίο. Η νόμιμη εισφοροδιαφυγή επεκτείνεται στη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για υπερωρίες, τη μη ασφάλιση του επαγγελματικού κινδύνου.

Διαχρονικός ο χαρακτήρας της επίθεσης

Είναι μακρύ το ιστορικό της άγριας επιδρομής στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, μεταξύ αυτών και των εργαζόμενων μηχανικών. Από το 1992 είναι σε εξέλιξη μια σειρά σημαντικές τομές που διαλύουν ό,τι είχε μείνει όρθιο από τα υπολείμματα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

  • Ο νόμος Σιούφα (2084/92) οδήγησε στον τριπλασιασμό των εισφορών των «νέων» ασφαλισμένων (δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας των εν ενεργεία εργαζόμενων μηχανικών). Ταυτόχρονα, θεσμοθέτησε την αλλαγή ασφαλιστικής κλάσης ανά τριετία, πάνω στην οποία στηρίχτηκαν οι τελευταίες αυξήσεις (του Ν. 3986/2011).
  • Ο νόμος Τσιτουρίδη (3518/06) αποτέλεσε το επόμενο ισχυρό πλήγμα, με νέες υπέρογκες αυξήσεις εισφορών και την πλήρη θεσμοθέτηση της ανταποδοτικότητας στη λειτουργία όλων των κλάδων του Ταμείου.
  • Ο νόμος Λοβέρδου» το 2010 έδωσε γερό χτύπημα στα όρια ηλικίας και στο ύψος της βασικής σύνταξης.
  • Ο νόμος 3986/2011 (μεσοπρόθεσμο 2012 - 2015) έδωσε τη χαριστική βολή με την υποχρεωτική, ανά τριετία, «αναβάθμιση» της ασφαλιστικής κλάσης, για τους αυτασφαλισμένους, που κλιμακωτά μετά από 35 χρόνια δουλειάς θα ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ το μήνα (βλ. Πίνακα).
  • Η απόφαση για την είσοδο του ΤΣΜΕΔΕ στην Τράπεζα Αττικής λήφθηκε το 1996 και υλοποιήθηκε το 1997, με την αγορά του 34%, το οποίο μέχρι το 2003 αυξήθηκε σε 42% περίπου και ολοκληρώθηκε το 2007 με την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου.

Ολες οι παραπάνω ρυθμίσεις έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Την επέκταση της λεγόμενης ανταποδοτικότητας, την εφαρμογή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, δηλαδή την πολιτική ιδιωτικοποίησης της Ασφάλισης. Ξεκίνησαν την εποχή των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και συνεχίστηκαν την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, υποτάσσονται στη στρατηγική κάθε αστικής κυβέρνησης για διασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης που προωθείται σε ολόκληρη την ΕΕ για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων.

Σήμερα ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Δ. Στρατούλης, δηλώνει άγνοια σχετικά με τον νόμο 3518/2006, που καθιερώνοντας την «ανταποδοτική» λειτουργία του ΤΣΜΕΔΕ, κατέστησε σχεδόν τους μισούς μηχανικούς ανασφάλιστους. Ενώ για τις αυξήσεις που ήρθαν στο Ασφαλιστικό των μηχανικών εν μέσω κρίσης, εμφανίζει ως «λύση» την αναβολή των νέων αυξήσεων μέχρι το τέλος του 2016.

Ομως, μέχρι τότε οι εισφορές διατηρούνται στα υπέρογκα σημερινά επίπεδα τα οποία αδυνατεί να καταβάλει η πλειοψηφία των εργαζόμενων μηχανικών. Πρόκειται για την αντιλαϊκή γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει να εμφανίσει τις μέχρι σήμερα απώλειες ως δεδομένες και καλεί τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τη σημερινή φτώχεια τους και να διαλέξουν τον τρόπο της σφαγής τους.

Ο ρόλος του κυβερνητικού συνδικαλισμού

Σε αυτήν την πολύχρονη εξέλιξη της επίθεσης οι αστικές κυβερνήσεις δεν έδρασαν μόνες τους. Με ευθύνη των κυρίαρχων δυνάμεων στα όργανα του Τεχνικού Επιμελητηρίου, των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ (πρώην ΣΥΝ) άνοιξε ο δρόμος για την υλοποίηση όλων των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων.

Με αποφάσεις τους υλοποιήθηκε η εμπλοκή του ΤΣΜΕΔΕ στον τζόγο με την Τράπεζα Αττικής, από κοινού αποφάσισαν τη συμμετοχή του ΤΣΜΕΔΕ στις διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Η πρώτη απόφαση του ΤΕΕ για την υιοθέτηση της ανταποδοτικότητας στη λειτουργία του ΤΣΜΕΔΕ, λήφθηκε το 2003 με την ψήφο των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ ακόμα και τμήματος των σημερινών δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο χώρο των μηχανικών.

Σύσσωμοι στήριξαν τον νόμο 3518/06, ο οποίος ψηφίστηκε με τη σύμπραξη της διοίκησης του ΤΕΕ και του τότε προέδρου του, Γ. Αλαβάνου, εκπροσώπου των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Η διοίκηση του ΤΕΕ (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - επίσημος ΣΥΡΙΖΑ) προτάσσει σήμερα τη διασφάλιση της «αυτονομίας» του ανταποδοτικού ΤΣΜΕΔΕ, ενώπιον του νέου γύρου συνολικής αναμόρφωσης του Ασφαλιστικού που σχεδιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ταυτόχρονα, άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και τμήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΤΕΕ, στο ρόλο του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού ετοιμάζουν σχέδιο Ασφαλιστικού νόμου για το ΤΣΜΕΔΕ, στη λογική της ανταποδοτικότητας, που θα καταθέσουν οι Σύλλογοι των μηχανικών για λογαριασμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Το πλαίσιο πάλης και η δράση των ταξικών δυνάμεων

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στα κλαδικά συνδικάτα που συσπειρώνουν στη δύναμή τους μηχανικούς και οι δυνάμεις της Επιτροπής Αγώνα αυτοαπασχολούμενων μηχανικών μέσα από την ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ στο ΤΕΕ και στους κλαδικούς Συλλόγους των Μηχανικών, στάθηκαν από την αρχή με συνέπεια ενάντια στη στρατηγική της άρχουσας τάξης και της ΕΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Αποκάλυψαν τους αστικούς σχεδιασμούς για το ΤΣΜΕΔΕ και χάραξαν τη γραμμή οργάνωσης της αντεπίθεσης στον αντίποδα των κατευθύνσεων της ανταποδοτικότητας και του κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Πρόβαλαν τη λογική της δημόσιας και καθολικής, υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης, και το ολοκληρωμένο ριζοσπαστικό πλαίσιο στόχων πάλης του ταξικού κινήματος.

Ανέδειξαν τη μοναδική διέξοδο προοπτικής, τη συνολική ανατροπή της αστικής πολιτικής και όχι του εκάστοτε κυβερνητικού διαχειριστή της, τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της σοσιαλιστικής οικονομίας, το μοναδικό δρόμο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και των συγκεκριμένων διεκδικήσεων του ταξικού κινήματος.

Σήμερα, καθώς η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματα όλων των ασφαλισμένων, καλούν τους εργαζόμενους μηχανικούς να παλέψουν για την ανάκτηση των απωλειών όλου του προηγούμενου διαστήματος, απαιτώντας την πλήρη χωρίς όρους κάλυψη ανέργων και ανασφάλιστων, τη διαγραφή χρεών προς το Ταμείο, την άμεση δραστική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, την κατάργηση του συνόλου της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας, την αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από τον τραπεζικό τζόγο.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Πλατιά σύσκεψη για το Ασφαλιστικό των μηχανικών(2012-10-12 00:00:00.0)
Να ανακληθούν οι αυξήσεις στις ασφαλιστικές τους εισφορές(2012-09-29 00:00:00.0)
Να ανακληθούν οι αυξήσεις στις ασφαλιστικές τους εισφορές(2012-09-29 00:00:00.0)
Η «Πανεπιστημονική» Μηχανικών στο δρόμο του αγώνα(2006-02-19 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ