Στη θέση «μονομερής διαγραφή του χρέους», που λέμε εμείς, σφυρίζετε αδιάφορα και στρίβετε στη γωνία. Το λέω, για να ξέρει και ο κόσμος κάποια πράγματα για τις αντιπαραθέσεις.

Θα αρχίσω απ' αυτό. Η πρόταση, λέει, για δημοψήφισμα θα κρίνει την πορεία της χώρας μας τις επόμενες δεκαετίες. Σοβαρολογείτε; Το είπε και ο κ. Βούτσης στην εισηγητική ομιλία, το επανέλαβε και ο κ. Λαφαζάνης. Σοβαρά λέτε ότι το μέλλον της χώρας μας θα το κρίνει αυτό το δημοψήφισμα, με το οποίο καλείτε το λαό να επιλέξει ή την καρμανιόλα ή τη λαιμητόμο;

Κυρίως - θα το μεταφράσω και διαφορετικά - όμως τι του λέτε όλοι μαζί; Να απορρίψει την πρόταση των δανειστών, που καταστρέφει, που έκανε, που έφτιαξε, τους οικονομικούς δολοφόνους κ.λπ., αλλά, «ζήτω οι δολοφόνοι», δεν μπορούμε χωρίς τους δολοφόνους! Αυτό δεν λέτε;

Ποιος έφερε τη χώρα σ' αυτήν την κατάσταση; Την έφερε το καπιταλιστικό σύστημα. Ποιοι τα έφτιαξαν τα μνημόνια; Ποιοι σας εκβιάζουν σήμερα, όπως λέτε; Και το δέχομαι. Δεν είναι η ΕΕ; Δεν είναι το ΔΝΤ; Δεν είναι η ΕΚΤ; Ομως αυτοί δεν είναι οι εταίροι σας και οι συνεταίροι σας; Σε αυτούς δεν καλείτε το λαό για δεύτερη φορά; Και έχετε τεράστιες ευθύνες.

Τον Γενάρη είπατε ότι η Ευρώπη αλλάζει. Εμείς είπαμε ότι η Ευρώπη δεν αλλάζει και όταν αλλάζει, γίνεται χειρότερη. Ποιος είχε δίκιο; Δημιουργήσατε αυταπάτες, ψεύτικες ελπίδες, όπως κάνατε και με το Μάαστριχτ και με την ΕΟΚ κ.λπ.

Τώρα πάλι μπροστά σ' αυτό το αδιέξοδο, όπως εσείς λέτε, τι ξαναλέτε στο λαό; Να απορρίψει την πρόταση και όχι αυτούς που φτιάχνουν όλες αυτές τις προτάσεις και έχουν δημιουργήσει αυτήν τη βαρβαρότητα κυριολεκτικά.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, οι αντιπαραθέσεις που γίνονται εδώ σε χαμηλούς ή υψηλούς δραματικούς τόνους, συγκινητικούς, οξύτατες, έχουν ένα στοιχείο. Οτι ένα δεν αλλάζει. Το «ένα του μπεκρή». Την ξέρετε τη λαϊκή παροιμία. Ποιο είναι το «ένα του μπεκρή»; Αυτά που είπα πριν. Είναι η ΕΕ, ο καπιταλισμός, το καπιταλιστικό σύστημα. Γι' αυτό τσιμουδιά!

Τι συγκρούεται εδώ, λοιπόν; Η ΝΔ ωμά, ανοιχτά, κυνικά, θα έλεγα - είναι πολιτικός χαρακτηρισμός -, λέει ότι εμείς λέμε ότι ο καπιταλισμός, η ΕΕ κ.λπ. είναι το καλύτερο σύστημα. Διά πυρός και σιδήρου! Σήμερα χρειάζεται - δεν θέλω να πω θράσος, γιατί δεν είναι σωστό - πολλή «ψυχή», με την αρνητική έννοια, μπροστά στα παγκόσμια και τα ευρωπαϊκά ερείπια, για να υπερασπίζεσαι ακόμα αυτό το σύστημα.

Πολύ περισσότερο χρειάζεται, από την άλλη, μεγάλη υποκρισία για να υπερασπίζεσαι αυτόν το δρόμο και να παριστάνεις και τον αριστερό! Το κάνατε σε όλη την πορεία. Μα, καλά - απευθύνομαι στον ελληνικό λαό, απευθυνόμαστε σαν ΚΚΕ στον ελληνικό λαό και σε εσάς - τι άλλο πρέπει να δούμε; Τι άλλο; Θα πει κανείς τον πόλεμο. Μα, υπάρχει ήδη ο πόλεμος. Αίμα καθημερινό είναι. Ποιος τον κάνει αυτόν τον πόλεμο; Αυτοί δεν είναι; Οι «θεσμοί».

Κάνατε μεγάλο κατόρθωμα. «Πλυντήριο». Τους είπατε «θεσμούς». Τι «θεσμούς»; Κοράκια είναι όλοι. Πίνουν αίμα. Δεν το βλέπετε; Δεν το ζείτε και εσείς, ανεξάρτητα απ' οτιδήποτε άλλο στις διαπραγματεύσεις; Και όμως, παρ' όλα αυτά, έρχεστε όλοι σας και παγιδεύετε το λαό. Τον εγκλωβίζετε και του λέτε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αυτός είναι ο μονόδρομος. Οι μεν από ταξική και ιδεολογική αντίληψη και εσείς στον ίδιο δρόμο, από άλλη πλευρά, με αυταπάτες.

Δεύτερο θέμα: Ακούσαμε πολλά περί «εθνικής ανεξαρτησίας», περί «υπεράσπισης της πατρίδας». Ειδικά ο υπουργός Εθνικής Αμυνας ήταν συγκινητικός, περί πατριωτισμού και περί όλων αυτών που είπε.

Αλήθεια, ποιος ευθύνεται για όλα αυτά; Ποιοι σας ζητούν να αφοπλίσετε το στρατό; Ποιοι είναι αυτοί; Δεν είναι η ΕΕ; Δεν είναι οι σύμμαχοί σας; Δεν είναι το ΝΑΤΟ; Αυτοί δεν σας τα ζητάνε; Και έρχεστε εδώ και κλαίτε; Και με αυτούς πάλι, όχι μόνο συνεργάζεστε - και αναφέρομαι στην ομιλία του υπουργού Εθνικής Αμυνας, αλλά και σε εσάς - όχι μόνο δεν βγάζετε συμπεράσματα από το τι έκαναν, αλλά μιλάμε τώρα για το ΝΑΤΟ; Σήμερα;

Τι έκανε το ΝΑΤΟ το βράδυ των Ιμίων; Ούτε μία δήλωση ότι είναι ελληνικό έδαφος. Τι έκανε το ΝΑΤΟ στην Κύπρο; Την υπεράσπισε ή την έκοψε κομμάτια; Οχι μόνο το υποστηρίζετε, αλλά βγαίνετε σήμερα και τι κάνετε; Του δίνετε νέα βάση στην Κάρπαθο. Νέα βάση στην Κάρπαθο! Ας βγει ο πρωθυπουργός, να το διαψεύσει.

Και τι άλλο; Ζητάτε νέο στρατηγείο δυνάμεων ταχείας επέμβασης στην Κρήτη. Να μας υπερασπίσουν οι φονιάδες των λαών - γιατί τέτοιοι είναι και στη Γιουγκοσλαβία και σε όλα τα μήκη και πλάτη - να υπερασπίσουν τα σύνορά μας. Και μιλάτε για εθνική ανεξαρτησία;

Λέμε για εθνική ανεξαρτησία, όταν έχετε εκχωρήσει και με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και με τη συμφωνία Σέγκεν - άλλες κυβερνήσεις, αλλά και εσείς είπατε «ναι» και μάλιστα ο κύριος υπουργός Αμυνας ήταν πρωταγωνιστής σε κυβέρνηση και υπουργός - μέρος της κυριαρχίας της χώρας στην ΕΕ, όταν εκχωρείτε και στο ΝΑΤΟ, το οποίο μπορεί να επεμβαίνει και να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να παίρνει καμία άδεια. Αυτό είναι υποκρισία κατά τη γνώμη μας. Αυτό είναι υποκρισία!

Τρίτον, «συμμαχίες» παντού. Εμείς, λέτε, κάνουμε πολύπλευρη πολιτική. Ρωσία, εδώ, εκεί. Βέβαια, άκουσα τον κ. Νικολόπουλο πριν να λέει ύμνους περί Ομπάμα κ.λπ. Αλλες φορές καταγγέλλετε το ΔΝΤ, άλλοτε λέτε ότι είναι καλό. Εντάξει, αυτά. Πάω πιο πέρα.

Συμμαχίες, βεβαίως, πρέπει να κάνεις και διεθνείς σχέσεις με όλο τον κόσμο και με όλες τις χώρες του κόσμου. Και εμείς το λέμε αυτό, αλλά με ποια προϋπόθεση; Με πρώτη προϋπόθεση ότι ο λαός θα έχει στα χέρια του την εξουσία, δηλαδή την οικονομία. Και με μια δεύτερη προϋπόθεση, ότι δεν είσαι μέλος των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Γιατί, όταν είσαι μέλος των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, είναι όπως έχουν το γάιδαρο δεμένο στο παλούκι και άλλοτε αφήνουν το σκοινί και άλλοτε το μαζεύουν, για να το πω απλά και να το καταλάβει και ο κόσμος.

Ποια ανεξάρτητη πολιτική, αφού θα πάρετε άδεια από παντού; Δεν τα ζείτε; Βγαίνετε και ανακοινώνετε συμφωνία για τον αγωγό και βγαίνει από τις ΗΠΑ ο υπουργός Εξωτερικών και λέει για αμερικάνικη αντιπρόταση. Νιώθετε τις πιέσεις - θα τα πω έτσι - το ξέρετε πολύ καλά και βλέπετε τι ρόλο παίζουν και οι Ρώσοι και όλοι οι υπόλοιποι.

Μία, λοιπόν, είναι η προϋπόθεση, για να κάνεις αμοιβαία επωφελείς διεθνείς συμμαχίες: Να έχεις ανεξάρτητη πολιτική και να έχεις την οικονομία στα χέρια σου.

Με το ερώτημα που βάζετε στο δημοψήφισμα εμείς δεν συμφωνούμε. Εμείς, λοιπόν, θα καταθέσουμε αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας - και το καταθέτω τώρα στο Προεδρείο - για την πρόταση που κάνουμε. Επειδή δεν θέλω να μπλέξουμε πολύ στα διαδικαστικά, δηλαδή να αρχίσουν - ξέρετε - το «μπορείτε» ή «δεν μπορείτε», λέμε ότι: Πρώτον, είναι πολιτικό ζήτημα, αλλά στηρίζεται και στον Κανονισμό της Βουλής. Το άρθρο 115 παράγραφος 4 αναφέρει το εξής για την πρόταση του υπουργικού συμβουλίου όπως έρχεται τώρα: «Η ψηφοφορία για την αποδοχή ή μη της πρότασης είναι ονομαστική και αφορά το κείμενο της πρότασης όπως κατατέθηκε ή διαμορφώθηκε κατά τη συζήτηση στη Βουλή».

Εσείς που ορκίζεστε στη δημοκρατία έχετε υποχρέωση να το βάλετε σε ψηφοφορία και να αποφασίσει η Ολομέλεια, αν το ερώτημα θα είναι αυτό που βάζει το υπουργικό συμβούλιο ή θα είναι και τα ερωτήματα που βάζει το ΚΚΕ, που είναι και τα πραγματικά ερωτήματα.

Αυτά είναι: «Οχι» στην πρόταση της ΕΕ - θέλετε να το πω «θεσμών»; - της ΕΚΤ, του ΔΝΤ, «όχι» στην πρόταση της κυβέρνησης η οποία υπάρχει και είναι υπογεγραμμένη από τον πρωθυπουργό.

Δεύτερον, αποδέσμευση από την ΕΕ. Θα ψηφίσει «ναι» ή «όχι» ο κόσμος. Κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων. Μπορεί κάλλιστα να μπουν αυτά τα ερωτήματα. Ο καθένας θα αποφασίσει προσωπικά το τι θα ψηφίσει στην ονομαστική ψηφοφορία. Μη αποδοχή, με διάφορα τερτίπια, σημαίνει πάρα πολλά πράγματα που θα πρέπει να τα εξηγήσετε και πολιτικά στον κόσμο. Σημαίνει ότι θέλετε να κρυφτείτε. Βάλτε το αν τολμάτε - σας προκαλούμε - για να έχουν ισχύ τουλάχιστον θεωρητικά όλα αυτά που λέτε. Να το βάλετε και αυτό, για να γίνει δημοψήφισμα με αυτά τα ερωτήματα που είναι και τα πραγματικά ερωτήματα, γιατί και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν σήμερα ότι με τα περί ευρώ - δραχμής και όλα τα υπόλοιπα «μέσα ή έξω από την ΕΕ», δεν μπορεί να έχεις φιλολαϊκή πολιτική.

Τι άλλο περιμένετε να δείτε; Μετά από όσα συνέβησαν τους τελευταίους πέντε μήνες, μόνο από συνειδητή επιλογή μπορεί να έχει κανείς αυταπάτες ότι μπορεί να πετύχει μια φιλολαϊκή πολιτική μέσα στην ΕΕ.

Εμείς καλούμε τον λαό να το εκφράσει στις κάλπες, αν απορριφθεί από τη Βουλή - που φανταζόμαστε ότι θα απορριφθεί - να σηκώσει κεφάλι, να σταματήσει να ακούει τις σειρήνες του τρόμου που απλώνονται από παντού, να του πούμε ότι δεν τον ταΐζει κανένας, ότι τον κλέβουν και η ΕΕ και το κεφάλαιο και ότι μπορεί και ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να πάρει την εξουσία στα χέρια του. Και για να την πάρει, πρέπει να ανοίξει ο δρόμος. Και ο δρόμος μπορεί να ανοίξει με ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, με μια πανίσχυρη κοινωνική συμμαχία που μπορεί να ανατρέψει τη βαρβαρότητα που ζούμε σήμερα».