Στην περιοχή που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος της βαριάς βιομηχανίας, οι κάτοικοι των πόλεων της Ελευσίνας, της Μάνδρας, του Ασπρόπυργου ζουν χωρίς βασικές υποδομές. Η άναρχη δόμηση «βασιλεύει», ενώ όσον αφορά το οδικό δίκτυο «μόνο η λεωφόρος ΝΑΤΟ οδηγεί σίγουρα κάπου», όπως λένε. Οι άλλοι δρόμοι μπορεί να σταματήσουν κάπου στη μέση τού ...πουθενά.

Σωστός λαβύρινθος είναι η βιομηχανική ζώνη της Μάνδρας. Στην ίδια περιοχή οι έντονες βροχοπτώσεις φέρνουν πάντα μαζί τους προβλήματα. Το σκηνικό επαναλήφθηκε, για μια ακόμα φορά, τον περασμένο χειμώνα, καθώς δεν υπάρχουν αντιπλημμυρικά έργα. Το αποχετευτικό δίκτυο είναι μερικώς ολοκληρωμένο, ενώ υπάρχουν οικισμοί, όπως το Πανόραμα, από τους οποίους λείπει και το δίκτυο υδροδότησης, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να καλύπτουν την ανάγκη της ύδρευσης με βυτία!

Περικυκλωμένος από τις μάντρες των γειτονικών εργοστασίων και των διυλιστηρίων των ΕΛΠΕ, είναι ο οικισμός των Νεόκτιστων στον Ασπρόπυργο. Στο σύνολο των διάσπαρτων συνοικισμών της πόλης, οι κάτοικοι συνυπάρχουν με εργοστάσια, «σκραπατζίδικα», βιομηχανικές μονάδες. Δίπλα σ' αυτά, μπορεί κανείς να δει όχι μόνο σπίτια και σχολεία, αλλά και μποστάνια και αγροτικές καλλιέργειες.

Σοβαρό πρόβλημα για όλη την περιοχή αποτελεί η έλλειψη Κέντρων Υγείας. Στον Ασπρόπυργο, τα ιατρεία του ΠΕΔΥ έχουν μόλις πέντε γιατρούς, οι οποίοι κατά κύριο λόγο καλύπτουν τις ανάγκες συνταγογράφησης. Ετσι, οι κάτοικοι καταφεύγουν στο μοναδικό Κέντρο Υγείας, αυτό της Ελευσίνας, που όμως επίσης υπολειτουργεί, ή στο Θριάσιο Νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο της Θήβας αναγκάζονται να απευθύνονται οι κάτοικοι σε Οινόη, Βίλια και Ερυθρές.

Μια ακόμα παράδοξη «γειτνίαση» μπορεί κανείς να παρατηρήσει στην πόλη της Ελευσίνας: Αυτή του αρχαιολογικού χώρου της πόλης με τις εγκαταστάσεις και τα φουγάρα του εργοστάσιου τσιμέντου του «Τιτάνα»...