Πέμπτη 18 Ιούνη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΝΕΟΛΑΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΘΟΔΩΡΗΣ ΧΙΩΝΗΣ
Η Τέχνη του Ναζίμ Χικμέτ επίκαιρη κι όπλο στα χέρια μας

Ο χαιρετισμός του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ στο 4ο Επιστημονικό Συνέδριο που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ το περασμένο Σαββατοκύριακο

Στην έναρξη του Επιστημονικού Συνεδρίου της ΚΕ του ΚΚΕ για τον μεγάλο Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, απηύθυνε χαιρετισμό και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Θοδωρής Χιώνης.

Παραθέτουμε την ομιλία του:

«Τα επιστημονικά συνέδρια για το έργο σημαντικών καλλιτεχνών, που διοργάνωσε το ΚΚΕ όπως και αυτό που ξεκινάει σήμερα για τον Ναζιμ Χικμέτ, είναι ένα μεγάλο εφόδιο για τη ΚΝΕ, αλλά και ευρύτερα για τη νεολαία.

Μαζί με το υλικό, τη μελέτη, τα συμπεράσματα που συγκεντρώνονται, κάθε φορά συνειδητοποιούμε τον όγκο της χρήσιμης γνώσης που υπάρχει και που είναι απαραίτητο να κατακτήσουμε. Δημιουργείται ακόμα ένα κίνητρο για να το κάνουμε.

Καταλαβαίνουμε καλύτερα ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα για τη δράση μας. Η αντοχή, η ασυμβίβαστη στάση ζωής, οι αξίες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της προσφοράς στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης και του οργανωμένου αγώνα καλλιεργούνται και περνάνε στον καθημερινό αγώνα μέσα από την ιδεολογικοπολιτική μόρφωση και την ανάπτυξη του πολιτιστικού επιπέδου. Αυτή προσανατολίζει στη δημιουργική σκέψη, τον ταξικό προσανατολισμό, στη θωράκιση απ' όλες τις εκδοχές της αστικής ιδεολογίας, αναδεικνύει την αλήθεια στο βούρκο του ψέματος και της διαστρέβλωσης που ρίχνει η κυρίαρχη ιδεολογία.

Η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας, για τη ριζική ανατροπή είναι αδιανόητο να διεξάγεται χωρίς την προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός ευρύτερου μορφωτικού ρεύματος μέσα στη νεολαία, χωρίς την προσπάθεια για την αφομοίωση των κατακτήσεων της ανθρώπινης γνώσης. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά να κάνουμε σε αυτήν την κατεύθυνση.

"Αν δε καώ εγώ / αν δε καείς εσύ / αν δεν καούμε εμείς / πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;". Με αυτούς τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ, που ρίχτηκε στον ταξικό αγώνα με όλο του το είναι, επιλέξαμε να ξεκινάει και το αφιέρωμα που φτιάξαμε στον "Οδηγητή" για τον κορυφαίο Τούρκο καλλιτέχνη.

Σε αυτήν την έκδοση που επιμελήθηκαν η Πολιτιστική Επιτροπή του ΚΣ και η Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας μας, αναφέρουμε: "Φυσικά, σε ένα τέτοιο αφιέρωμα δε φιλοδοξούμε κι ούτε μπορούσαμε να παρουσιάσουμε πλήρως το έργο του ποιητή ή να αναλύσουμε το ταραχώδες ιστορικό - κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε κι έδρασε ως κομμουνιστής κι ως ποιητής. Φιλοδοξούμε όμως απ' τη μεριά μας και μέσα απ' αυτό το αφιέρωμα να δοθεί έναυσμα στα μέλη της ΚΝΕ, στους νέους και τις νέες, να γνωρίσουν το έργο του ποιητή, να πάρουν μέρος στο Επιστημονικό Συνέδριο".

Είμαστε σίγουροι ότι το Συνέδριο θα κάνει ό,τι δεν μπορεί να κάνει μια μικρή έκδοση. Για να γνωρίσουμε από πιο κοντά τον ποιητή, που φέτος δικούς του στίχους δανειστήκαμε και για το σύνθημα του Φεστιβάλ μας.

Το σύνθημα του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»

Στο 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", βάλαμε στο επίκεντρο να αναδείξουμε μέσα από τις πολύμορφες εκδηλώσεις του, ότι δυο κόσμοι βρίσκονταν και βρίσκονται σε ανειρήνευτη πάλη. Οτι είναι αναπόφευκτο, παρά τα ζιγκ - ζαγκ να νικήσει η εργατική τάξη, η αδιάλλακτη πάλη για την κοινωνική πρόοδο, στέλνοντας τον καπιταλισμό εκεί που ανήκει, στο μουσείο της κοινωνικής Ιστορίας. Οτι είναι αναγκαίος ο νέος κόσμος της πραγματικής ελευθερίας, της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών, ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός.

Είναι ενταγμένο στις εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ και το αφιερώνουμε στους τιμημένους νεκρούς του αγώνα, στους αγώνες, στις θυσίες, στην αντοχή του Κόμματός μας.

Δεν χρειάστηκε να ψάξουμε πολύ. Στο έργο του Ναζίμ Χικμέτ, που πέρασε αλύγιστος διώξεις, συλλήψεις, δίκες και πολλά χρόνια φυλακή για το δίκιο, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης βρήκαμε πολύ καλό υλικό για να φτιάξουμε το σύνθημα του Φεστιβάλ μας.

"Την ορμή μας την έχουμε απ' τους αιώνες...

θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές..."

Συνθέτοντας, δηλαδή, δύο στίχους από διαφορετικά ποιήματά του. Ο πρώτος είναι μια μικρή διασκευή. Από μια ποιητική διήγηση του ίδιου που λέει σε πρώτο πρόσωπο, "την ορμή μου την έχω πάρει εγώ απ' τους αιώνες. / Κάθε στίχος δικός μου θυμίζει κι ένα ηφαίστειο. / Δεν έκλεψα εγώ μήτε έναν παρά / απ' τον ιδρώ του λαού, / και μήτε στίχο απ' την τσέπη άλλου ποιητή".

Τι σημαίνει ότι "την ορμή την έχει πάρει απ' τους αιώνες";

Το βρίσκουμε με ακρίβεια στο ποίημα "Το τείχος του ιμπεριαλισμού": "Την ορμή που έχουμε στη δύναμή μας / την έχουμε εμείς / όχι απ' την ντουμανιασμένη υπόσχεση κάποιου ανθρώπου της θρησκείας,/ μήτε απ' τη λαύρα κάποιου ονείρου που καίει μια καρδιά / Την έχουμε μονάχα / από κείνη την ασυγκράτητη πορεία της ιστορίας. / Εκείνοι που θα τα βάλουνε μαζί μας / θα πει πως τα βάλανε ενάντια: / στους αιώνιους νόμους της κίνησης μες στην ύλη, / της πορείας των λαών.

Οπότε μας ήταν κάπως φυσικό να ακολουθήσει ο στίχος από το συγκλονιστικό ποίημα "Στους 15 συντρόφους", όπως έχει αποδοθεί στα Ελληνικά "Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε / σου 'ναι γραφτός ο δρόμος / της συντριβής / και δε μπορείς να μας λυγίσεις / σκοτώνοντας τ' αδέρφια μας της μάχης / και να το ξέρεις / θα βγούμε νικητές / κι ας είναι οι θυσίες μας / βαριές".

Με αυτή την ορμή συνεχίζουμε κι εμείς μέχρι την τελική νίκη.

Σε αυτήν την πορεία, η αισθητική αγωγή και η καλλιτεχνική ενασχόληση είχαν και θα έχουν το δικό τους ξεχωριστό ρόλο. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες ο Ναζίμ Χικμέτ δημιουργεί πρωτοποριακά καλλιτεχνικά έργα, ενώ μετατρέπει τη φυλακή - όπως έκαναν και στην Ελλάδα κι αλλού οι έγκλειστοι κομμουνιστές - σε ένα πραγματικό σχολείο. Αναδεικνύοντας κάτι πολύ σημαντικό.

Οτι κάτω από όλες τις συνθήκες, παρά τους περιορισμούς και τα εμπόδια, η ζωή αποκτά πραγματικά πρωτοπόρο και ελπιδοφόρο νόημα και περιεχόμενο στο βαθμό που δένεται με τις πιο πρωτοπόρες ιδέες, με το συλλογικό αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, με την πρωτοπόρα δημιουργία που εκφράζει τις ανησυχίες και τις ανάγκες του λαού.

Επιβεβαιώνοντας κι ότι η ελευθερία δεν έχει καμία σχέση με αυτά που προβάλλουν αστικές και μικροαστικές θεωρίες που σου δίνουν το δικαίωμα να κάνεις "ό,τι θέλεις", πάντα μέσα στο σύστημα της αδικίας, της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης. Αλλά ότι ελευθερία είναι η δυνατότητα να συνειδητοποιούμε την πραγματικότητα και να παρεμβαίνουμε για να την αλλάξουμε. Είναι η γνώση των νόμων της φύσης και της κοινωνίας και η συνειδητή δράση που προκύπτει από τη γνώση, ώστε να καθορίζουμε τη ζωή και το μέλλον μας.

Ο Χικμέτ δεν είναι ένας σύντροφος μακρινός

Ο Ναζίμ Χικμέτ δεν είναι ένας μακρινός σύντροφος. "Πάντα η καρδιά του στην Ελλάδα τουφεκίζεται". "Ενα κόκκινο μήλο", η καρδιά του χτυπάει στον σύγχρονο αγώνα μας για το δυνάμωμα του προλεταριακού διεθνισμού, την ενίσχυση της διεθνούς αλληλεγγύης και της συνεργασίας με όλους τους νέους του κόσμου. Ο ποιητής που, με τη συγκεκριμένη δράση και το έργο του για το λαό της Τουρκίας, βρέθηκε στο πλευρό της πάλης των λαών όλου του κόσμου, είναι μαζί μας.

Μας βοηθάει πολλά χρόνια στον αγώνα μας. Απλά με το παράδειγμα του Φεστιβάλ θελήσαμε να καταθέσουμε μια μικρή εμπειρία για το πώς λειτουργεί η Τέχνη που δεν ψάχνει νόημα στην ίδια της τη φόρμα, αλλά προσπαθεί να είναι "αναγκαία πηγή γνώσης της ζωής" όπως έλεγε κι ο ίδιος. Τέχνη που εμπνέεται από τους ανθρώπους του μόχθου και από το πιο ουμανιστικό και όμορφο στόχο, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτή η Τέχνη, όπως οι δημιουργίες του Ναζίμ Χικμέτ ξεπερνούν τα γεγονότα για τα οποία έγιναν ή εμπνεύστηκαν. Είναι επίκαιρη κι όπλο στα χέρια μας.

Ας ζεστάνουμε λοιπόν "Τα χέρια μας στη φωτιά της μεγάλης οργής μας / Και της αγίας ελπίδας μας". Καλή συνέχεια».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ