Με κοινό παρονομαστή τη διαμόρφωση του μείγματος των αντιλαϊκών μέτρων της «επόμενης μέρας» εξελίσσονται τα παζάρια της συγκυβέρνησης με τους «θεσμούς» της τρόικας. Την ίδια ώρα, «εμπλοκή» εμφανίζεται γύρω από την «ποιότητα» των συμπληρωματικών μέτρων που κατατέθηκαν από τη συγκυβέρνηση, η οποία διαμαρτύρεται και για διαδικαστικά ζητήματα της διαπραγμάτευσης, ενώ όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές εμφανίζονται έτοιμες να ξεμπλοκάρουν τη διαδικασία.

«Ενώ έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος, οι συνομιλίες δεν έχουν καταφέρει το στόχο τους, καθώς εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές (...). Επιπλέον, οι ελληνικές προτάσεις παραμένουν ημιτελείς», αναφέρει η ανακοίνωση της Κομισιόν, μετά την πρόσκαιρη διακοπή των συνομιλιών, προχτές Κυριακή, στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, σήμερα θα διενεργηθεί τηλεδιάσκεψη της Ομάδας Εργασίας (Euro Working Group), ενόψει της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης μεθαύριο Πέμπτη.

«Οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης καλύπτουν πλήρως το δημοσιονομικό κενό όπως το προσδιορίζουν οι εκπρόσωποι των θεσμών», τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, ωστόσο, όπως είπε, «παραμένει η επιμονή τους η κάλυψη του κενού να γίνει αποκλειστικά με περικοπές συντάξεων κατά 1% του ΑΕΠ και από αύξηση του ΦΠΑ επίσης κατά 1% του ΑΕΠ». Δηλαδή, επί της ουσίας, ομολογείται η καταρχήν συμφωνία για μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ ή περίπου 3,6 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση και μάλιστα με αυξητική τάση ανάλογα με τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάκαμψης και του παραγόμενου ΑΕΠ. Επί της ουσίας, η συγκυβέρνηση προβάλλει τη δική της διαχειριστική πρόταση ως το «μικρότερο κακό», σε σύγκριση μ' αυτήν των δανειστών. Πρόκειται για μια ακόμη απόδειξη ότι το «μικρότερο κακό» οδηγεί στο «μεγαλύτερο» και αξιοποιείται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις για να ρίχνουν τις απαιτήσεις του λαού...

Από την πλευρά της, η Ανίκα Μπράιτχαρτ, εκπρόσωπος του Επιτρόπου Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, ισχυρίστηκε ότι «οι θεσμοί δε ζητούν περικοπές των συντάξεων», ζήτημα που αναγορεύει ως δήθεν «κόκκινη γραμμή» η πλευρά της συγκυβέρνησης. Οπως, άλλωστε, ήδη έχει διευκρινιστεί, η μείωση της κρατικής δαπάνης για συντάξεις μπορεί να επέλθει μέσω αυξήσεων στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης και με άλλα αντιλαϊκά μέτρα.

Η Α. Μπράιτχαρτ παρουσίασε τους άξονες της «δημοσιονομικής προσαρμογής», στους ποσοτικούς στόχους της οποίας ήδη έχει συμφωνήσει και η συγκυβέρνηση. Μάλιστα, η εκπρόσωπος του Π. Μοσκοβισί σημείωσε ότι «οι προτάσεις αυτές συνάδουν με τη δήλωση του Γιούρογκρουπ στις 20/2 και έχουν συζητηθεί εκτενώς στο πλαίσιο του Brussels Group», ενώ, όπως είπε, οι ελληνικές αρχές συμφώνησαν σε αυτούς τους στόχους, το ερώτημα όμως είναι πόσο αξιόπιστες είναι οι δεσμεύσεις τους για να τους επιτύχουν...

Ειδικότερα:

-- Συνταξιοδοτικό: Την ίδια ώρα που ανέφερε ότι «οι θεσμοί δεν ζητούν περικοπές των συντάξεων», η Α. Μπράιτχαρτ τόνισε ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας είναι σχετικά το πιο δαπανηρό στην Ευρώπη και ως εκ τούτου η αναδιάρθρωσή του θεωρείται από τους «θεσμούς» αναγκαία. Η αναδιάρθρωση του συνταξιοδοτικού έχει να κάνει με την κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης και την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, για να καταστεί «βιώσιμο» το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα. Οι «θεσμοί», σύμφωνα με την κοινή τους αξιολόγηση, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού πρέπει να αντιπροσωπεύει το 1% του ΑΕΠ ετησίως.

-- Μισθοί: Τόνισε ότι οι θεσμοί ζητούν τον «εκσυγχρονισμό» των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τις Συμβάσεις, με την εμπλοκή «ανεξάρτητων φορέων» και Οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ και ο ΙLO, όπως δηλαδή προτείνεται και από την πλευρά της συγκυβέρνησης. Διευκρινίζοντας παραπέρα, εστίασε στη διατήρηση των μισθολογικών πρακτικών στον ιδιωτικό τομέα σε συνάρτηση με τα διεθνή πρότυπα και λαμβάνοντας υπόψη τα πολύ υψηλά επίπεδα ανεργίας στην Ελλάδα. Οπως είπε, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα περικοπές μισθών, αλλά σε κάθε περίπτωση οι μισθοί θα πρέπει να αυξάνονται σε συνάρτηση με τις ανάγκες της οικονομίας για παραγωγή και ανταγωνιστικότητα. Σε ό,τι αφορά το δημόσιο τομέα, αναφέρθηκε στην ανάγκη «εκσυγχρονισμού του μισθολογίου», που βέβαια επίσης σημαίνει την παραπέρα συμπίεση του κόστους για το κράτος.

-- ΦΠΑ: Ανέφερε ότι οι θεσμοί θα μπορούσαν να δεχτούν την πρόταση των ελληνικών αρχών, με την προϋπόθεση ότι η αύξηση των εσόδων από τον ΦΠΑ θα φτάνει το 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση). Σε αυτό το πλαίσιο, η όλη συζήτηση για τη μετάταξη του ενός ή του άλλου εμπορεύματος στον ένα ή στον άλλο συντελεστή, καταλήγει στο ίδιο αντιλαϊκό αποτέλεσμα.

-- Ενίσχυση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέσα από μία στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος των «κόκκινων» δανείων. Και βέβαια, πρόκειται για πρόταση που έχει ψηλά στην ατζέντα και η συγκυβέρνηση. Στόχος είναι η απελευθέρωση των τραπεζών από τα βαρίδια και των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, προκειμένου να κατευθυνθούν κεφάλαια σε ανταγωνιστικούς κλάδους και επιχειρήσεις.

-- Πρωτογενή πλεονάσματα: Οι «θεσμοί» έχουν βάλει στο τραπέζι την επίτευξη στόχων 1% του ΑΕΠ το 2015, 2% το 2016 και 3,5% το 2017 και το 2018. Ανεξάρτητα, από τις όποιες ενδιάμεσες συμφωνίες, επιβεβαιώνεται ότι το νέο μνημόνιο θα έχει ορίζοντα μέχρι και το 2018... Παράλληλα, χρόνο με το χρόνο (ανάλογα με τους ρυθμούς ανάκαμψης) τα πλεονάσματα θα μεγεθύνονται και βέβαια μαζί με αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα.

-- «Μεταρρυθμίσεις που προωθούν την ανάπτυξη», όπως για παράδειγμα ο «εκσυγχρονισμός της αγοράς εργασίας» και η μείωση των τιμών μέσα από το «άνοιγμα της αγοράς προϊόντων».

-- «Εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα», μεταξύ άλλων, μέσω της «καταπολέμησης της διαφθοράς».

Στο μεταξύ, τη συμφωνία της με τους στόχους για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» (1% για το 2015 και 2% για το 2016) επιβεβαίωσε η συγκυβέρνηση μέσω της συμπληρωματικής λίστας, που συζητήθηκε με τους «θεσμούς» το περασμένο Σαββατοκύριακο στις Βρυξέλλες.

Σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη πρότασή της για τα πρωτογενή πλεονάσματα (που με τη σειρά της ήταν και αυτή ανεβασμένη σε σχέση με την προπροηγούμενη...), η οποία προέβλεπε πλεόνασμα 0,75% του ΑΕΠ, η συγκυβέρνηση ανεβάζει το στόχο κατά 0,25%, που ισοδυναμεί με πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, ύψους 450 εκατ. ευρώ. Για το 2016, προβλέπει αύξηση από 1,5% στο 2% του ΑΕΠ, ή κατά 900 εκατ. ευρώ.

Ο αντιλαϊκός στόχος για την αύξηση του ΦΠΑ ανεβαίνει στα 1,4 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση (έναντι 1,8 δισ. που προτείνουν οι «θεσμοί» και 1 δισ. που προέβλεπε η προηγούμενη λίστα της συγκυβέρνησης). Η νέα πρόταση της συγκυβέρνησης προβλέπει συντελεστές ΦΠΑ 6%, 13% και 23% (έναντι 6%, 11% και 23% που προέβλεπε η προηγούμενη). Για τα ξενοδοχεία, τις εφημερίδες και τα περιοδικά προτείνεται μετάταξη από τον συντελεστή 6,5% στο συντελεστή 13%.

Μιλούν, επίσης, για έκτακτη εισφορά 12% σε εταιρείες που έχουν κέρδη πάνω από 1 εκατ. ευρώ, αύξηση του συντελεστή φορολογίας επιχειρήσεων από 26% στο 29% με προσδοκώμενα έσοδα το 2016 450 εκατ. ευρώ, περικοπές στις αμυντικές δαπάνες για το 2016 περίπου 200 εκατ. ευρώ κ.ά. Να σημειωθεί ότι οι τράπεζες και άλλοι επιχειρηματικοί όμιλοι εμφανίζουν λογιστικές ζημιές και βέβαια δεν πρόκειται να πληρώσουν δεκάρα τσακιστή. Είναι φανερό ότι - καθώς δε θα «πιάνονται» οι εν λόγω στόχοι - και τα ποσά αυτά θα φορτωθούν τελικά στις λαϊκές πλάτες.

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Ο. Μπλανσάρ, επισημαίνει ότι για να είναι μία συμφωνία αποτελεσματική και αξιόπιστη, απαιτείται η εκπλήρωση δύο όρων: Από την πλευρά της Αθήνας, προσφορά πραγματικά αξιόπιστων μέτρων ως προς τους μειωμένους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος και του πακέτου των μεταρρυθμίσεων, και αντίστοιχα, από την πλευρά των πιστωτών, συμφωνία για επιπλέον χρηματοδότηση και ελάφρυνση του χρέους, ώστε αυτό να διατηρηθεί σε επίπεδα βιωσιμότητας.

Ο δε επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο, ανέφερε ότι «οι πολιτικοί θα πρέπει να αποφασίσουν για την Ελλάδα και όχι οι κεντρικοί τραπεζίτες», λέγοντας ότι «η μπάλα βρίσκεται στο ελληνικό γήπεδο». Για το ζήτημα της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών, μέσω του «έκτακτου μηχανισμού» (ELA), ανέφερε ότι απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η φερεγγυότητα των τραπεζών, διευκρινίζοντας ότι οι ελληνικές τράπεζες παραμένουν φερέγγυες και διαθέτουν επαρκείς εγγυήσεις. Οπως ανέφερε, η εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από τη ρευστότητα που παρέχει η ΕΚΤ έχει φθάσει τα 118 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 66% του ΑΕΠ της Ελλάδος, το υψηλότερο στην Ευρωζώνη.

Ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας, σοσιαλδημοκράτης, Ζ. Γκάμπριελ, δήλωσε ότι «θέλουμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα και επίσης να τους κρατήσουμε μέσα στο ευρώ. Ομως εξαντλείται όχι μόνον ο χρόνος, αλλά και η υπομονή σε όλη την Ευρώπη».

«Να αναλάβουν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου μαζί, το κόστος των δύσκολων αποφάσεων, αλλά και τη μεγάλη ευθύνη ανασυγκρότησης της χώρας», αναφέρει, τέλος, σε δήλωση - παρέμβαση, ο Επίτροπος της Ελλάδας στην Κομισιόν, Δ. Αβραμόπουλος.