«Φαγώθηκαν» και με κάθε δυνατό εκβιασμό πιέζουν αυτούς που οι ίδιοι τοποθέτησαν στην κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας ώστε σε χρόνο μηδέν, αν ήταν δυνατόν, να χώσουν σε διαδικασίες ταπείνωσης εκείνους που τους αντιστάθηκαν. Χωρίς κανένα πρόσχημα, έτσι ακριβώς όπως βομβάρδισαν αθώους στον πόλεμο, έτσι και τώρα απαιτούν να περάσουν από την ταπεινωτική διαδικασία εκείνους που δεν έσκυψαν αμέσως το κεφάλι στις επιθυμίες τους.

Γι' αυτό και βιάζονται. Γι' αυτό και ανοιχτά, σκόπιμα, πίεσαν την τωρινή γιουγκοσλαβική κυβέρνηση να καταπατήσει όχι μόνο το Δίκαιο και το Σύνταγμα της χώρας της, αλλά ταυτόχρονα και κάθε πρόσχημα στοιχειώδους σοβαρότητας. Αφού, για παράδειγμα, είδαν και απόειδαν και δεν μπόρεσαν να ντύσουν την απόφαση παράδοσης με κάποιον κοινοβουλευτικό μανδύα, επιχειρούν να κάνουν τώρα το έγκλημα μ' έναν τρόπο ανοιχτά πραξικοπηματικό και αντιδημοκρατικό, μ' ένα «κυβερνητικό διάταγμα». Μάλιστα, οι ανυπόμονοι ΝΑΤΟικοί και τα όργανά τους από το Δικαστήριο της Χάγης συνεχίζουν να κάνουν τους δύσκολους και δηλώνουν πως ούτε για τις στοιχειώδεις, τυπικές διαδικασίες των είκοσι τριών ημερών δεν μπορούν να περιμένουν...

Αυτό είναι το νόημα της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων που επιχειρούν οι ιμπεριαλιστές να επιβάλουν σαν μοναδική και οριστική «πραγματικότητα». Μερικοί όχι μόνο τους πήραν στα σοβαρά, αλλά ψάχνουν και τη θέση τους σε μια τέτοια διεθνή κατάσταση ασύδοτου ιμπεριαλισμού. Για παράδειγμα, η ελληνική κυβέρνηση με την πολιτική της είναι σα να λέει «κρατήστε μου θέση» στη μελλοντική εκμετάλλευση και τρομοκράτηση των λαών.

Αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισής της. Οχι η μεμονωμένη ατομική αγανάκτηση. Αυτή ακριβώς είναι η πρώτη που εξουδετερώνουν με τις «έτσι θέλω» τακτικές τους. Χρειάζεται η μαζική, συντονισμένη αντίσταση, έτσι που να πάρουν και οι ιμπεριαλιστές το μήνυμα της ανυποταξίας των λαών, μέχρι να πάψουν πλέον να υπάρχουν...