Υποστηρίζει δηλαδή ότι δε θα παρθούν νέα μέτρα σε βάρος του λαού, ενώ αφήνει να αιωρείται μια αόριστη υπόσχεση κάποιων παροχών σε βάθος τετραετίας, ικανή να συντηρεί σε έναν κόσμο αυταπάτες. Η πραγματικότητα όμως τον διαψεύδει. Και νέα αντιλαϊκά μέτρα έρχονται και κανένα απ' τα προηγούμενα δεν ανατρέπεται, ενώ σε βάθος τετραετίας, εντός της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ που γέννησε και τα μνημόνια, ο λαός δεν έχει να περιμένει παρά διαρκή χειροτέρευση της ζωής του. Η φάκα «χάσκει» μπροστά στο λαό, που δεν πρέπει να τσιμπήσει το «τυράκι» της ανάκαμψης. Ακόμα κι αν η κερδοφορία του κεφαλαίου ανακάμψει, ακόμα κι αν το χρέος διευθετηθεί, τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα θα συμπιέζονται διαρκώς, στο όνομα της ανάκαμψης και της κάλπικης, όπως έχει πολλές φορές στο παρελθόν αποδειχτεί, υπόσχεσης περί αναδιανομής.