Με παρουσίαση των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής» «Φασισμός και κοινωνική επανάσταση» και «Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;», η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ «άνοιξε» το πρόγραμμα εκδηλώσεών της για τις 9 Μάη.

Την Πέμπτη 8/5, στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε η ΤΕ Εκπαιδευτικών του ΚΚΕ, με ομιλήτρια την Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Θ. Καπέτη, παρουσιάζοντας το βιβλίο, αναφέρθηκε λεπτομερώς στο πώς ο φασισμός γεννιέται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος, σε ποια φάση της εξέλιξής του εμφανίζεται, ποιος είναι ο μόνος δρόμος για την κατάργησή του. Στη σημασία που έχει να κατανοηθεί ότι ο φασισμός αποτελεί μορφή άσκησης της εξουσίας των μονοπωλίων και ποια πρέπει να είναι η γραμμή αντιμετώπισής του από την πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Αντίστοιχα, πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή και ποιες είναι οι ευθύνες των εκπαιδευτικών, ώστε να δημιουργούν αντισώματα απέναντι στο φασισμό - ναζισμό.

Με αφορμή τα συμπεράσματα από το βιβλίο στάθηκε στην εξελισσόμενη αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, στο χαρακτήρα και το ρόλο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που αναλαμβάνει να συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και να συμβάλει στην ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, υλοποιώντας επώδυνα για το λαό μέτρα.

Ιδιαίτερα στάθηκε στην κριτική που γίνεται στο ΚΚΕ ότι δήθεν παραπέμπει το θέμα της αποδέσμευσης από την ΕΕ στη Δευτέρα Παρουσία, αφού το συνδέει με τη λαϊκή εξουσία. Η Θ. Καπέτη σημείωσε ότι είναι άλλο πράγμα η αποδέσμευση να γίνεται με επιλογή του κεφαλαίου κι άλλο με επιλογή της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Οπως χαρακτηριστικά είπε: «Στη δική μας αντίληψη η αποδέσμευση προκύπτει μέσα σε μια πορεία συγκρούσεων με τον ταξικό αντίπαλο, μέσα από τη συνειδητή απόφαση της εργατικής τάξης να πάρει την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια της. Την αποδέσμευση την αποφασίζει και τη δρομολογεί ο αποφασισμένος και απελευθερωμένος από τα καπιταλιστικά δεσμά λαός, η εργατική εξουσία, το προλεταριακό κράτος. Φυσικά, η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι ουσιαστική προϋπόθεση για έναν φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης, για την αξιοποίηση όλων των (σε μικρό ή σε μεγαλύτερο βαθμό) αναξιοποίητων παραγωγικών - αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας (...) Η πρότασή μας λοιπόν είναι η μοναδική που δε στοιχίζει τα λαϊκά συμφέροντα κάτω από ξένες σημαίες. Είναι μια συνειδητή, σχεδιασμένη πορεία για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, για έναν ανώτερο τρόπο οργάνωσης της κοινωνικής παραγωγής που στο τιμόνι της εξουσίας - διακυβέρνησης θα βρίσκεται η εργατική τάξη».