Στη λογική των μέσων όρων, που βέβαια είναι απόλυτα ξεκομμένη από την πραγματικότητα των λαϊκών στρωμάτων, κινείται μελέτη του ΟΟΣΑ σχετικά με το εύρος της «φορολογικής επιβάρυνσης» στα κράτη - μέλη του Οργανισμού. Μάλιστα, κατά την πάγια πρακτική, στη φορολογική επιβάρυνση μετέχουν και οι κάθε είδους ασφαλιστικές εισφορές (δηλαδή και οι λεγόμενες «εργοδοτικές»).

Σε αυτό το πλαίσιο, οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές στους φορολογούμενους με οικογένεια διαμορφώνονται στο 43,4% του μέσου μισθού στην Ελλάδα, η οποία εμφανίζεται στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας. Μετά από την Ελλάδα, σε ό,τι αφορά το επίπεδο φορολόγησης των οικογενειών με παιδιά, ακολουθούν το Βέλγιο (40,6%) και η Γαλλία (40,5%), ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά σημειώνονται στη Νέα Ζηλανδία (3,8%), στη Χιλή (7%), την Ελβετία (9,8%) και την Ιρλανδία (9,9%).

Σε ό,τι αφορά το «επίπεδο φορολόγησης» των φορολογούμενων χωρίς οικογένεια, η Ελλάδα καταλαμβάνει τη 14η θέση στον κατάλογο του ΟΟΣΑ. Το ποσοστό των φόρων και ασφαλιστικών εισφορών επί της αμοιβής στην κατηγορία αυτή φτάνει στο 40,4% (39,1% το 2000), έναντι 36% του μέσου όρου στον ΟΟΣΑ (36,7% το 2000).