Στον απόηχο της «διαρροής» της λίστας, η συγκυβέρνηση επιχειρεί να θολώσει το πεδίο γύρω από τους στόχους για τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα. Το υπό διαβούλευση με την τρόικα «έγγραφο εργασίας» προβλέπει συγκεκριμένα ότι μετά την πλήρη εφαρμογή και ανάπτυξη του νέου αντιλαϊκού πακέτου, τα πρωτογενή πλεονάσματα θα διαμορφωθούν από 3,1% μέχρι 3,9% του ΑΕΠ, δηλαδή πολύ πάνω και από το μνημονιακό στόχο (3%).

Μάλιστα, στην προσπάθειά τους να συγκαλύψουν την πραγματικότητα, ομολογούν, επί της ουσίας, τα ακόμη χειρότερα που δρομολογούνται απέναντι στο λαό και το εισόδημά του: Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι «ποτέ κανένα μέτρο δεν αποδίδει πλήρως, ενώ, εάν υπάρχει πλεόνασμα πάνω από 1,5% (...) θα επιστραφεί σε κοινωνικές ομάδες που βιώνουν τραγικά τις συνέπειες της κρίσης».

Σε μια φράση, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ομολογεί τα εξής:

1. Τις αναμενόμενες και από τους ίδιους αστοχίες σχετικά με τα προγράμματα «καταπολέμησης της φοροδιαφυγής», τα οποία έτσι κι αλλιώς υποκρύπτουν αντίστοιχης έντασης αντιλαϊκά μέτρα. Σε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αποτελεί τη μόνιμη επωδό όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων, ειδικά στη φάση έναρξης των αντιλαϊκών μέτρων.

2. Ορος και προϋπόθεση, ακόμα και για την πολιτική διαχείρισης των ακραίων φαινομένων φτώχειας, είναι η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, η συνέχιση της πολιτικής που ματώνει το λαό για το κεφάλαιο και παίρνει από τους φτωχούς ακόμα και τα όποια ψίχουλα δίνει στους φτωχότερους.

Να σημειωθεί, επίσης, ότι ήδη υπάρχουν εκτιμήσεις ακόμη και για την εμφάνιση «ελλειμμάτων», με φόντο και τις αβεβαιότητες ως προς τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάκαμψης...

3. Σε κάθε περίπτωση, η ενίσχυση των «πλεονασμάτων» περνάει μέσα από αυτό που οι ίδιοι περιγράφουν στη «λίστα» - όπως και οι προκάτοχοί τους - ως «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», δηλαδή από την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων σε συνδυασμό με την παραπέρα καρατόμηση των κρατικών κονδυλίων που σχετίζονται με λαϊκές ανάγκες. Και βέβαια, ούτε λόγος γίνεται για αύξηση της φορολογίας στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, γεγονός που αποκαλύπτει ανάγλυφα την πηγή των «πλεονασμάτων».