Τις βάσεις για νέες «χρυσές δουλειές» προς όφελος αραβικών και δυτικών μονοπωλίων και της αστικής τάξης στην Αίγυπτο, αλλά και την παράλληλη εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και της συρρίκνωσης των δικαιωμάτων της έβαλε η τριήμερη συνδιάσκεψη για την Οικονομική Ανάπτυξη «Για το Μέλλον της Αιγύπτου» που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή στο Σαρμ Ελ Σέικχ της Χερσονήσου Σινά.

Το «παρών» έδωσαν 22 αρχηγοί κρατών και 3.500 σύνεδροι, μεταξύ των οποίων υπουργοί σημαντικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων καθώς και δεκάδες διευθυντικά στελέχη του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου όπως η Κριστίν Λαγκάρντ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και επικεφαλής κορυφαίων πολυεθνικών ομίλων όπως οι «Ζήμενς», ΒΡ, «Shell», «Coca Cola», «PepsiCo», οι ιταλικές ΕΝΙ και AGIP αλλά και γιγαντιαίοι κατασκευαστικοί όμιλοι από το Αμπού Ντάμπι και άλλες μοναρχίες και εμιράτα του Περσικού Κόλπου. Οι περισσότεροι εξ αυτών υπέγραψαν δεκάδες συμφωνίες σε συνθήκες «ευκαιρίας» και με ιδιαίτερα προνομιακούς όρους που θα αποβούν, μοιραία, σε βάρος του αιγυπτιακού λαού το ένα τέταρτο του οποίου ζει κάτω από το επίπεδο της φτώχειας δίνοντας καθημερινά αγώνα επιβίωσης.

Σύμφωνα με έναν πρώτο απολογισμό που έκανε κατά το κλείσιμο των εργασιών της Συνδιάσκεψης ο Αιγύπτιος πρωθυπουργός Ιμπραχίμ Μαχλάμπ, στη σύνοδο υπογράφηκαν επενδυτικές συμφωνίες ύψους 36,1 δισεκατομ. δολαρίων, συμβόλαια για έργα υποδομών και κατασκευαστικά έργα ύψους 18,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δόθηκαν στην Αίγυπτο προνομιακά χαμηλότοκα δάνεια ύψους 5,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά και οικονομική βοήθεια συνολικού ύψους 12,5 δισεκατομ. δολαρίων από τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ και το Ομάν. Είναι, επιπλέον, χαρακτηριστικό ότι ένα 24ωρο μετά τη λήξη της συνδιάσκεψης η κυβέρνηση Σίσι ανακοίνωσε άλλες 25 μεγάλες συμφωνίες με πολυεθνικές συνολικής αξίας 110,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Στη συνδιάσκεψη από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παραβρέθηκε ο Γ. Σταθάκης, υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας, Τουρισμού, καθώς και αρκετοί επιχειρηματίες, ωστόσο δεν έγινε γνωστό αν υπήρξαν κάποιες συμφωνίες.

Σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερα ωφελημένο από την οικονομική διεθνή συνδιάσκεψη στο Σαρμ ελ Σέικχ βγήκε το γερμανικό μεγάλο κεφάλαιο και ο πολυεθνικός όμιλος της «Ζήμενς», σε σημείο που έκανε την Γερμανίδα Καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ να στάζει μέλι για το «αναπτυξιακό όραμα» της αιγυπτιακής κυβέρνησης και να αποστείλει θερμή πρόσκληση για επίσημη επίσκεψη στον Αιγύπτιο ηγέτη Αμπντέλ Φατάχ Σίσι το φθινόπωρο στο Βερολίνο.

Μόνον ο πρόεδρος της «Ζήμενς» Joe Kaesser, συνοδεία του Γερμανού Σοσιαλδημοκράτη αντικαγκελάριου Σίγκμαρ Γκάμπριελ, έκλεισε συμφωνίες άνω των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ στο Σαρμ ελ Σέικχ. Μεταξύ άλλων, υπογράφτηκαν συμβόλαια για την οικοδόμηση συμβατικού σταθμού παραγωγής Ενέργειας 4,4 GigaWatt, αιολικού σταθμού παραγωγής Ενέργειας 2GW και εργοστασίου που θα κατασκευάζει «πτερύγια» για ανεμογεννήτριες και «Μνημόνια Κατανόησης» για τη δημιουργία επιπλέον σταθμού παραγωγής Ενέργειας έως 6,6 GW με 10 υποσταθμούς παραγωγής.

Μετά την υπογραφή των χρυσών συμφωνιών με την κυβέρνηση Σίσι, ο Γερμανός αντικαγκελάριος Σ. Γκάμπριελ ανακοίνωσε (έπειτα από πρόταση του Αιγύπτιου προέδρου) τη χορήγηση δωρεάς ύψους 12.000.000 ευρώ «για τον αιγυπτιακό λαό», προσθέτοντας με νόημα ότι η Γερμανία κάνει μπίζνες στην Αίγυπτο «από το 1901, δηλαδή για πάνω από 100 χρόνια και έχουμε δε σε αυτή τη χώρα τις κρίσεις να έρχονται και να παρέρχονται»". Σημείωσε ακόμη ότι «η κατάσταση στη Μέση Ανατολή εξαρτάται από την σταθερότητα στην Αίγυπτο» και ότι η «Ζήμενς» «είναι πιστά αφοσιωμένη στην αιγυπτιακή αγορά»...

Δεν ήταν μόνον τα διευθυντικά στελέχη της «Ζήμενς» που υπέγραψαν «χρυσά» συμβόλαια με την κυβέρνηση Σίσι. Εκπρόσωποι της πετρελαϊκής πολυεθνικής BP υπέγραψαν στο Σαρμ ελ Σέικχ συμφωνίες για επενδύσεις στον τομέα της έρευνας και της παραγωγής Ενέργειας (περίπου τριών δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου) στο ανατολικό και δυτικό Δέλτα του Νείλου και στον Κόλπο του Σουέζ, συνολικού ύψους 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η Ιταλική πετρελαϊκή εταιρεία ΕΝΙ, που δραστηριοποιείται στην Αίγυπτο από το 1954, υπέγραψε συμφωνίες για έρευνα και παραγωγή φυσικού αερίου ύψους 5 δισ. δολαρίων σε περιοχές της Αιγύπτου στις ακτές της Μεσογείου, στη Δυτική έρημο Σαχάρα, στο Δέλτα του Νείλου και στη Χερσόνησο του Σινά. Στόχος της συμφωνίας θα είναι η παραγωγή ενάμισι τρισεκατομμυρίου κυβικών ποδιών φυσικού αερίου.

Η εταιρεία «Dana Gas» από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ανακοίνωσε επενδυτικά σχέδια ύψους 350.000.000 δολαρίων μέσα στους επόμενους 30 μήνες για έρευνες και γεωτρήσεις σε 40 νέες αναπτυσσόμενες πετρελαιοπηγές, δημιουργία νέων αγωγών και βιομηχανική μονάδα επεξεργασίας προϊόντων πετρελαίου.

Ο κατασκευαστικός όμιλος εμπορικών και ψυχαγωγικών κέντρων «Majid Al Futtaim» από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έκλεισε μπίζνες για πενταετείς επενδύσεις ύψους 590.000.000 δολαρίων και συμφωνίες με στόχο την κατασκευή τεσσάρων μεγάλων εμπορικών κέντρων στην ευρύτερη περιοχή του Καΐρου και πολυκινηματογράφους VOX μέχρι το 2020.

Η αιγυπτιακή κατασκευαστική εταιρεία ORASCOM, σε κοινοπραξία με την επενδυτική εταιρεία του Αμπού Ντάμπι «International Petroleum Investment Company», ανέλαβε την κατασκευή συμβατικού σταθμού παραγωγής Ενέργειας με άνθρακα (έργο ύψους 3 δισ. δολαρίων).

Η «Γαλλική Αναπτυξιακή Υπηρεσία» υπέγραψε συμφωνία ύψους 142.000.000 ευρώ, εστιάζοντας το ενδιαφέρον της στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην Αίγυπτο.

Η «Coca Cola» ανακοίνωσε επενδύσεις μισού δισ. δολαρίων μέσα στην επόμενη τριετία, με στόχο τη δημιουργία περίπου 4.000 άμεσων θέσεων εργασίας. Το παράδειγμά της μιμήθηκε αμέσως και η PepsiCo ο διευθυντής της οποίας σε Βόρεια Αφρική και Αίγυπτο, Αχμέντ Ελ Σέικχ, ανακοίνωσε επίσης τριετείς επενδύσεις ύψους 500.000.000 δολαρίων.

Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κουβέιτ πρόσφεραν στην Αίγυπτο η κάθε μία από 4 δισεκατομμύρια δολάρια ως «οικονομική βοήθεια» και άλλο μισό δισ. δολάρια πρόσφερε το Ομάν.

Η ΕΕ αντίθετα ήταν πιο «φειδωλή» αρκούμενη να προσφέρει ως αναπτυξιακή βοήθεια 400.000.000 ευρώ.

Στο πλαίσιο της Διεθνούς Συνδιάσκεψης ανακοινώθηκαν και τα σχέδια για τη δημιουργία νέας πρωτεύουσας, ανατολικά του Καΐρου και του Κόλπου του Σουέζ, έκτασης 700 τ.χλμ. που θα φιλοξενεί 5.000.000 κατοίκους. Στη νέα πρωτεύουσα, που προβλέπεται να είναι έτοιμη σε επτά χρόνια, αναμένεται να μεταφερθούν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, το Προεδρικό Μέγαρο, τα υπουργεία, οι ξένες πρεσβείες. Θα διαθέτει νέο διεθνές αεροδρόμιο, εμπορικά κέντρα, σύγχρονο ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και θεματικό ψυχαγωγικό πάρκο τέσσερις φορές μεγαλύτερο από εκείνο της «Ντίσνεϊ» στην Καλιφόρνια. Το κόστος κατασκευής του έργου υπολογίζεται από 45 έως 80 δισεκατομμύρια ευρώ και θα το αναλάβει, η εταιρεία «Eagle Hills Property» από το Αμπού Ντάμπι.

Βέβαια, από τον πακτωλό χρημάτων και αναπτυξιακών έργων υποδομών ελάχιστα έχει να περιμένει ο αιγυπτιακός λαός, που διαπιστώνει ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει στο βιοτικό του επίπεδο, παρά την πολυδιαφημιζόμενη «αραβική άνοιξη», την ενδο-αστική αλλαγή σκηνικού με την πτώση της κυβέρνησης Μουμπάρακ το 2011. Τα μεγάλα έργα και οι χρυσές μπίζνες «κόβονται και ράβονται» με γνώμονα τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των μεγαλοκαπιταλιστών κατόχων των μέσων παραγωγής. Ηδη πριν περίπου 10 μέρες, ο πρόεδρος, πρώην στρατάρχης Σίσι με πρόσχημα την «ανάπτυξη» και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων υπέγραψε νέο προεδρικό διάταγμα και «επενδυτικό» νομοσχέδιο που εντατικοποιεί την εργασία, τις απλήρωτες υπερωρίες, τους χαμηλούς μισθούς (και σε μερικές περιπτώσεις τις αυξήσεις - ψίχουλα) τη δραματική συρρίκνωση της (ήδη δύσκολης...) συνδικαλιστικής δράσης και βάζει μαχαίρι σε όσες κρατικές επιδοτήσεις και επιδόματα έχουν απομείνει, ενώ την ίδια ώρα απαλλάσσει την ντόπια και ξένη πλουτοκρατία από φόρους, τέλη ακόμη και από τυχόν διώξεις στα δικαστήρια.

Ο αιγυπτιακός λαός, για να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση χρειάζεται να δυναμώσει τον ταξικό αγώνα και να τα βάλει με τον πραγματικό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο, πέρα από τεχνητούς, θρησκευτικούς ή εθνοτικούς διαχωρισμούς. Και στη σημαντική αυτή χώρα της Βόρειας Αφρικής τέτοιοι διαχωρισμοί αξιοποιούνται για να τον αποπροσανατολίζουν, βλέπε τη στήριξη των «Αδελφών Μουσουλμάνων», ή τη δράση διαφόρων «ευαγών» ιδρυμάτων του ιμπεριαλισμού και του διεθνούς κεφαλαίου που χειραγώγησαν το λαό όταν αντέδρασε στο καθεστώς Μουμπάρακ, σύμμαχό τους όλα τα προηγούμενα χρόνια.