Πέμπτη 12 Μάρτη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
Για τη δουλειά μας στον κλάδο της Ενέργειας

Και στον κλάδο της Ενέργειας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήρθε για να υπηρετήσει πιστά τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η αλλαγή των πλάνων αναφορικά με τις ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ γίνεται προς όφελος των εργαζομένων. Κριτήριο για την αξιολόγηση κάθε πολιτικής είναι το πώς απαντά στο κεντρικό ερώτημα, αν δηλαδή εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, αντιμετωπίζοντας την Ενέργεια σαν κοινωνικό αγαθό ή αν την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα.

Για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε ό,τι αφορά την Ενέργεια, αφετηρία είναι οι λαϊκές ανάγκες, η φτηνή λαϊκή κατανάλωση, η ασφάλεια στην εργασία, η προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, η ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι στον κλάδο. Με βάση αυτά, εξετάζουμε τις εξελίξεις και τους βασικούς στόχους της αστικής τάξης στον τομέα της Ενέργειας τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή:

  • Την ανάδειξη της χώρας σε σημαντικό ενεργειακό δίαυλο στην ευρύτερη περιοχή.
  • Την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης.
  • Τη συμβολή του κλάδου στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων.

Την τελευταία 25ετία έγινε μεγάλη προσπάθεια από τις κυβερνήσεις για να αναβαθμίσει η Ελλάδα το ρόλο της στον ενεργειακό σχεδιασμό της περιοχής και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στο πλαίσιο των αντιθέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας.

Στον τομέα του Φυσικού Αερίου, οι Αζέροι κατέχουν την πλειοψηφία των μετοχών από το 2013. Προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μίλαγε για επαναφορά στο Δημόσιο και μονιμοποίηση του εργολαβικού προσωπικού. Σε συνάντηση με τη διοίκηση των ΕΛΠΕ, ο Π. Λαφαζάνης είπε πως δεσμεύεται από ευρωπαϊκή Οδηγία σε σχέση με τη σύμβαση και θα πρέπει να εναρμονιστούμε με αυτή. Αντίθετα, ο Γ. Βαρουφάκης είπε πως είναι απαράδεκτο και επαίσχυντο το κρατικό μοντέλο της ΔΕΣΦΑ.

Οσον αφορά τον όμιλο ΕΛΠΕ, τα προηγούμενα χρόνια αναπτύχθηκε σημαντική επενδυτική δραστηριότητα στο εξωτερικό, με κοινοπραξιακές εξαγορές εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών στη Βουλγαρία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Αλβανία, συμμετοχή σε διυλιστήρια στην ΟΚΤΑ στα Σκόπια, ενώ το 2012 έφτιαξε στην Ελευσίνα ένα από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια στην Ευρώπη. Αυτόν τον καιρό ξεκινά την έρευνα υδρογονανθράκων σε Ιωάννινα, Πατραϊκό κόλπο και Κατάκολο.

Στη ΔΕΗ, οι αρνητικές συνέπειες από την απελευθέρωση είναι σήμερα ολοφάνερες. Ο διαχωρισμός της ενιαίας επιχείρησης σε θυγατρικές εταιρείες ενίσχυσε τη διεύρυνση του μεριδίου αγοράς και συνέβαλε στη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας. Τόσο η προηγούμενη, όσο και η τωρινή κυβέρνηση συζητάνε τη μείωση του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία. Σήμερα, όποια αναφορά γίνεται για κρατικό έλεγχο στη ΔΕΗ, γίνεται για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και όχι των εργαζομένων. Επίσης, είναι υποκριτικό να μιλάνε για επαναφορά της ΔΕΗ στο Δημόσιο και παράλληλα να βάζουν πωλητήρια στα λιγνιτωρυχεία της χώρας.

Από αυτές τις εξελίξεις χαμένοι βγήκαν οι εργαζόμενοι, με μειώσεις μισθών και προσωπικού, εντατικοποίηση της εργασίας, αλλά και συνολικά ο λαός, καθώς οι τιμές στο ρεύμα και στο πετρέλαιο αυξήθηκαν.

Σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής έπαιξαν και οι πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου. Στη ΔΕΗ η ΓΕΝΟΠ συμφώνησε μέσα από Συνέδριο για το διαχωρισμό της ΔΕΗ, καθώς και σε μειώσεις στους μισθούς από 35% και πάνω. Στα ΕΛΠΕ, τα τελευταία 6 χρόνια οι μειώσεις ξεπερνάνε το 20%, ενώ η Ομοσπονδία έχει «ξεχάσει» τη συζήτηση για την υπογραφή κλαδικής Σύμβασης.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγουν τη λογική του «λιγότερο κακού» και καλλιεργούν αυταπάτες ότι με τη νέα κυβέρνηση θα αλλάξουν τα πράγματα υπέρ των εργαζομένων στην Ενέργεια και συνολικά για το λαό. Οι ίδιες δυνάμεις πρωτοστατούν σήμερα στη συζήτηση που έχει ανοίξει για τα επαγγελματικά Ταμεία.

Στις καινούργιες συνθήκες χρειάζεται καλύτερος εξοπλισμός των στελεχών μας ανά κλάδο και εκεί που είμαστε μειοψηφία. Για παράδειγμα, είναι διαφορετική η επιχειρηματολογία που πρέπει να αναπτύξουμε σε επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, ή τα ΕΛΠΕ, όπου το αίτημα για επαναφορά στα 751 ευρώ δεν αγγίζει άμεσα τους μόνιμους εργαζόμενους και διαφορετική η επιχειρηματολογία μας στους εργολάβους της ΔΕΗ, που πληρώνονται πολύ χαμηλότερα, δεν έχουν καν Συμβάσεις και μέσα σε δυο μήνες από τις εκλογές είδαν μειώσεις μισθών, απολύσεις, εντατικοποίηση και ένταση της τρομοκρατίας.

Σημαντική ως προς αυτό είναι η πείρα από εργοτάξιο στο χώρο της ΔΕΗ. Οταν πήγαμε με την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ και ανοίξαμε τη συζήτηση για την κυβερνητική εναλλαγή, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έβαλαν το ζήτημα ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα, καθώς το κυνήγι των εργολάβων, για να πάρουν καλύτερη τιμή στις εργολαβίες της ΔΕΗ, έφερε μειώσεις μισθών, απολύσεις και αβεβαιότητα για το μέλλον.


Σταύρος ΧΡΙΣΤΙΔΗΣ
Γραμματέας του Κλαδικού Συνδικάτου Ενέργειας Αττικής Βοιωτίας Εύβοιας και Κορινθίας


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ