Δύο χρόνια μετά την πραγματοποίηση του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, οι Κομματικές Οργανώσεις σε όλα τα επίπεδα -Κομματικές Οργανώσεις Βάσης, Τομεακές και Περιφερειακές Οργανώσεις, Οργανώσεις Περιοχών- «κάνουν ταμείο», συζητούν και αποτιμούν τη δράση τους από το 19ο Συνέδριο μέχρι σήμερα, σχεδιάζουν τη δουλειά τους και θέτουν στόχους για το επόμενο διάστημα, μέχρι το επόμενο Συνέδριο του Κόμματος.

Η σημαντική αυτή εσωοργανωτική διαδικασία για το ΚΚΕ, που πραγματοποιείται με βάση το Καταστατικό του, συνδυάζεται με την εκλογή οργάνων, τη συλλογική κριτική και αυτοκριτική των απερχόμενων οργάνων και στελεχών, κάθε μέλους ξεχωριστά, με στόχο την εξασφάλιση της συνολικής προόδου της δουλειάς του Κόμματος.

Στην Πολιτική Απόφαση του 19ου Συνεδρίου, πριν από δύο χρόνια, τονίζονταν τα καθήκοντα του Κόμματος για την τετραετία, υπογραμμίζοντας την προτεραιότητα για σταθερή και μόνιμη εκλαΐκευση του Προγράμματος του ΚΚΕ, ιδιαίτερα στην εργατική τάξη, στους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου και τη νεολαία: «Αυτό το καθήκον αποτελεί σημαντική βοήθεια για την οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης, την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, την κομματική οικοδόμηση», αναφερόταν χαρακτηριστικά στο σχετικό ντοκουμέντο.

Ξεκαθαριζόταν, επίσης, η πρωταρχική ανάγκη για δυνάμωμα των δεσμών με τις εργατικές - λαϊκές μάζες, για αποφασιστικά βήματα στην κομματική οικοδόμηση. Το Συνέδριο έθετε ως καθήκον για τις ΚΟΒ και τα όργανα να αντιστοιχήσουν τη δράση τους με τις ανάγκες της ταξικής πάλης, να γίνουν πραγματικά επιτελεία μάχης, να αξιοποιούν κάθε εστία αντίστασης από τα κάτω, γενικεύοντας την πείρα της πάλης. Να αυξηθεί η πρωτοβουλία των Κομματικών Οργανώσεων στη συσπείρωση και οργάνωση των λαϊκών μαζών, να ενημερώνονται συστηματικά και μόνιμα οι οπαδοί του Κόμματος, να αξιοποιούνται και να ενσωματώνονται στο σχεδιασμό της δουλειάς μας προτάσεις που απορρέουν από την πείρα της ταξικής πάλης.

Κατά το διάστημα που μεσολάβησε από το 19ο Συνέδριο του Κόμματος, οι εξελίξεις στην οικονομία και την πολιτική δεν ήταν λίγες. Παραμένουν έντονα τα διαχειριστικά «ζόρια» για την εδραίωση της καπιταλιστικής ανάκαμψης στην Ελλάδα, την Ευρωζώνη και σημαντικά καπιταλιστικά κέντρα και, την ίδια ώρα, οι αντιλαϊκές διεργασίες για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, μετά και τις εκλογές της 25ης Γενάρη και την κυβερνητική εναλλαγή, όχι απλώς συνεχίζονται αλλά μπαίνουν και σε νέα φάση.

Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, οι προσδοκίες πλατιών τμημάτων για ανακούφιση, που συνόδευσαν την επιλογή τους στις εκλογές, συνεχίζουν να αξιοποιούνται για να γίνεται το λαϊκό κίνημα χειροκροτητής των αντιλαϊκών παζαριών και διεθνών συμφωνιών της αστικής τάξης ή τουλάχιστον για να μένει απαθές, να μη διεκδικεί, να μη συγκρούεται με την αντιλαϊκή πολιτική. Θα επιχειρηθεί ύπουλο πλαγιοκόπημα του κινήματος με τις αυταπάτες, τον κοινωνικό διάλογο. Οι προσπάθειες ενσωμάτωσης θα πηγαίνουν χέρι - χέρι με την επίθεση στο Κόμμα, την επιχείρηση παρεμπόδισης της δράσης του. Εφόδιο σημαντικό για τις Κομματικές Οργανώσεις, που πρέπει να αξιοποιηθεί και να «γονιμοποιηθεί» παραπέρα, είναι η πείρα που έχουν συσσωρεύσει -με τα θετικά της και με τις δυσκολίες της- από το πώς ανταπεξήλθαν σε πρωτοφανείς πιέσεις, συμβάλλοντας στην προσπάθεια να διαμορφωθεί θετική τάση συσπείρωσης δυνάμεων στο ΚΚΕ μετά τις εκλογές του 2012.

Στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται περιλαμβάνεται η όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, με τη νέα κυβέρνηση να παίρνει διάφορες «πρωτοβουλίες» για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, βάζοντας σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο το λαό και τη χώρα. Η τοποθέτηση του Κόμματος στο 19ο Συνέδριο για την περίπτωση εμπλοκής σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την απάντηση που πρέπει να δώσει το λαϊκό κίνημα είναι περισσότερο «δουλεμένη» από τις Οργανώσεις, έχουν γίνει συζητήσεις με βιβλιοπαρουσιάσεις, εκδηλώσεις και άλλες μορφές.

Σε αυτές τις συνθήκες καλούνται οι Κομματικές Οργανώσεις να εκτιμήσουν την πολιτική δράση στο χώρο ευθύνης τους, τα αποτελέσματά της ως προς το κύριο, που είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η ικανότητα των δυνάμεών του, μέσα στις συνθήκες υποχώρησης του κινήματος, να δρουν ως οργανωμένη πρωτοπορία, να επιδρούν αποφασιστικά στην οργάνωση της πάλης, στον προσανατολισμό του κινήματος με όρους ανασύνταξης, ώστε να κερδίζει έδαφος η αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης, η προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας, στην προοπτική της πάλης για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, για τη Λαϊκή Εξουσία, το Σοσιαλισμό.

Σε αυτά τα πλαίσια εξετάζεται η διεύρυνση της επιρροής του Κόμματος, το αν μεγαλώνει ο κύκλος των ανθρώπων που απευθυνόμαστε και δουλεύουμε σταθερά μαζί τους, αν αποκτούμε νέες επαφές, ιδιαίτερα σε τόπους δουλειάς, στους κλάδους που ιεραρχούμε. Εξετάζουμε το πώς τους ενημερώνουμε, πώς τους αξιοποιούμε στο κίνημα. Επίσης, το πώς εξελίσσεται ο συσχετισμός δυνάμεων στα σωματεία, στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, τι αλλαγές έχουμε στην οργάνωση των εργαζομένων, πώς δουλεύουμε με ανθρώπους που δε συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ. Πώς προχωρά η επεξεργασία αιτημάτων, η προώθησή τους, ποια είναι η συμβολή στην ανάπτυξη αγώνων.

Στο κομβικό ζήτημα της κομματικής οικοδόμησης, η συζήτηση ασχολείται με τους στόχους στρατολογίας και ανάπτυξης του Κόμματος και της ΚΝΕ, της αφομοίωσης στην κομματική ζωή και δράση νέων μελών. Με δεδομένη την προτεραιότητα για κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στις νεότερες ηλικίες, τους ανέργους, την κατάρτιση και μαθητεία αξιολογούμε τα μέτρα όπως: Τη διάταξη δυνάμεων σε νευραλγικούς χώρους, την αξιοποίηση του κομματικού περίγυρου με κοινωνικοταξικά κριτήρια και όχι στενά εκλογικά, το πώς προχώρησε αυτή η προσπάθεια σε μεγάλους χώρους δουλειάς, με ενιαίο σχέδιο κλαδικών και εδαφικών οργανώσεων κ.ά.

Αξιολογείται, επίσης, η πείρα που προκύπτει από την εσωκομματική μόρφωση, την αξιοποίηση του «Ριζοσπάστη» και άλλων εντύπων και εκδόσεων του Κόμματος, από τον πολιτικό και ιδεολογικό εξοπλισμό των μελών του Κόμματος αλλά και του περίγυρου.

Η εκτίμηση για την προσπάθεια πολλαπλασιασμού των ανθρώπων της εργατικής τάξης, του λαού που ενισχύουν οικονομικά το Κόμμα, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα για πολύπλευρη ενίσχυση της δράσης του, αποτελεί επίσης πεδίο συμπερασμάτων για την πορεία ισχυροποίησης.

Ξεχωρίζει στη συζήτηση η εκτίμηση για την υλοποίηση των κατευθύνσεων που αποτυπώθηκαν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη δουλειά του Κόμματος στη νεολαία και τη βοήθεια στην ΚΝΕ. Οι ΚΟΒ και τα όργανα συζητούν για το πώς μπήκαν στη ζωή οι αποφάσεις αυτές, τι ζητήματα δεν έχουν λυθεί και, κυρίως, πώς αφομοιώνεται ως κομματικό καθήκον, με την απαιτούμενη εξειδίκευση, η προώθηση στη νεολαία της πολιτικής μας πρότασης.

Ως σημαντικό τμήμα του σχεδιασμού των κομματικών οργανώσεων ξεχωρίζει η πορεία προς τον εορτασμό των 100 χρόνων του ΚΚΕ. Μια πορεία που πρέπει να συνδυαστεί με πολύμορφη δραστηριότητα, με άνοδο της πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ, ισχυροποίηση της παρέμβασής του παντού, αναζωογόνηση του οράματος, της πάλης για το Σοσιαλισμό.