«ΚΚΕ δυνατό στη Βουλή και στο λαό». Με αυτό το σύνθημα υποδέχτηκαν χτες τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στη μαζική προεκλογική συγκέντρωση που έγινε στο κλειστό γήπεδο της ΕΑ Πατρών, όπου ξεχώρισε η συμμετοχή της νεολαίας. Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε ο Κώστας Πετρόπουλος, πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής, πρώην προπονητής της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ, υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ. Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση των υποψηφίων του ΚΚΕ στην Αχαΐα. Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα.

Στις 10 μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές της 25ης του Γενάρη, δίνουμε τη μάχη ο λαός μας να προσπεράσει τους εκβιασμούς και τα τρομοκρατικά διλήμματα. Να αφήσει πίσω τις ψεύτικες ελπίδες και τις αυταπάτες και να φτάσει στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, επιλογή σίγουρη για το σήμερα και το αύριο.

Η ΝΔ απειλεί ότι η πορεία της χώρας θα ανακοπεί, αν η ίδια δεν υπογράψει τη «συμφωνία της επόμενης μέρας» και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση. Τις συμφωνίες της ΝΔ τις γνώρισε, τις έζησε στο πετσί του ο λαός, πληρώνοντας ξανά ακριβά το μάρμαρο. Συμφωνία όμως θα υπογράψει και ο ΣΥΡΙΖΑ και ας αφήσει τα σάπια περί σκληρής διαπραγμάτευσης.

Γιατί, διαπραγμάτευση σημαίνει ακριβώς αυτό: Συμφωνία με όρους, δηλαδή μνημόνιο. Μπορεί να μην το πουν μνημόνιο, μπορεί να το πουν μανιφέστο, συνθήκη, ας το πουν όπως θέλουν. Η ουσία δεν αλλάζει. Νέα μέτρα σε βάρος του λαού θα περιέχει. Ολοι στην ΕΕ, αλλά και οι πλουτοκράτες, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο θυμός, η οργή, η αγανάκτηση του εξαθλιωμένου λαού, που προέκυψε από τις δικές τους επιλογές και τις επιλογές του πολιτικού τους προσωπικού, αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει.

Επρεπε, λοιπόν, έγκαιρα να ετοιμάσουν, να βρουν, να φτιάξουν τον επόμενο διαχειριστή που θα μοιράσει παλιές ελπίδες σαν καινούργιες. Και το έκαναν από το 2012 μέχρι σήμερα. Η αστική τάξη πήρε την πρωτοβουλία των προθύμων, έδωσε την εμπιστοσύνη της στον ΣΥΡΙΖΑ - πιο ηχηρά προεκλογικά τώρα - όχι από αδυναμία, αλλά από καθαρό συμφέρον.

Κι αυτό τεκμηριώθηκε, πλέον, επισήμως από τα ίδια τα χείλη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, απλά η διαφορά είναι ότι έρχεται πάνω στα αποκαΐδια του παλιού και φαντάζει ως νέο και ελπιδοφόρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά την ανοχή του εργαζόμενου λαού για ένα κόκαλο, ελπίδα γαρνιρισμένη με ψίχουλα για διασκέδαση της πείνας, της φτώχειας, της ανεργίας, της εκμετάλλευσης.

«Σ' αυτές τις εκλογές επιλέγουμε Ευρώπη», λέει η ΝΔ ταυτίζοντας την Ευρώπη με την ΕΕ και για να κρύψει ότι η ΕΕ δεν ήταν επιλογή ούτε του ελληνικού λαού, ούτε και των άλλων λαών. Η ΕΕ ήταν και παραμένει στρατηγική επιλογή των ευρωπαϊκών μονοπωλίων για να υπερασπίσουν τα δικά τους συμφέροντα. Και τα συμφέροντα των μονοπωλίων ποτέ και πουθενά δε συμβιβάστηκαν με δικαιώματα για το λαό, το αντίθετο.

«Η ελπίδα έρχεται και η Ευρώπη αλλάζει», επιμένει να λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Χορτάσαμε από μεγάλα λόγια. Τα ίδια ακριβώς που ακούγαμε και το 2012. Να βγει ο Ολάντ στη Γαλλία και ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, για να φυσήξει νέος αέρας. Ο Ολάντ βγήκε, αλλά η Γαλλία και η Ευρώπη αλλάζουν προς το χειρότερο.

Το ΚΚΕ θέλει να αλλάξει την Ευρώπη, αλλά αυτό προϋποθέτει να απαλλαγούμε από την ΕΕ, να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ. Κι αυτό θα το κάνει ένας λαός αποφασισμένος να πάρει την εξουσία, να κάνει εκείνος κουμάντο στην οικονομία και την κοινωνία.

Αυτό εννοεί ο κ. Τσίπρας; Οχι, βέβαια. Και αυτός, όπως και η ΝΔ, θεωρεί την ΕΕ μονόδρομο. Η ΝΔ με το φόβο της απομόνωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ με το εμπόριο ελπίδας, ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει πρόσωπο μπορεί να γίνει φιλεργατική, φιλολαϊκή. Αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για αλλαγή είναι ό,τι ακριβώς λέει και ένα τμήμα του μεγάλου κεφαλαίου στην Ευρώπη: Χαλάρωση της περιοριστικής πολιτικής, άντε να αγοράσει ο Ντράγκι μερικά ομόλογα, να πιέσουμε λίγο τη Γερμανία κ.λπ.

Αυτό, όμως, δεν είναι αλλαγή υπέρ των λαών. Γιατί όλοι αυτοί την ίδια στιγμή λένε τήρηση των δεσμεύσεων, νέα μέτρα, συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, δηλαδή των βαθιών αλλαγών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, για να εκμεταλλεύεται διπλά και τριπλά την εργατική δύναμη, προκειμένου να ανακάμψει η κερδοφορία του.

Η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει, λέμε εμείς, η ΕΕ δεν μπορεί. Ο κ. Τσίπρας είπε όμως και κάτι ακόμη: Οτι θα ήμασταν παρανοϊκοί αν είχαμε σχέδιο να διαλύσουμε την ΕΕ. Το ίδιο λέει και η ΝΔ. Σύμφωνα με τους κ. Τσίπρα και Σαμαρά, λοιπόν, το πάνω από 20% του ελληνικού λαού που ζητά αποδέσμευση είναι παρανοϊκοί! Πριν 20 χρόνια μας είχαν ξαναπεί παρανοϊκούς, που είχαμε καταψηφίσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που αποδείχτηκε το Μνημόνιο των Μνημονίων.

Αλλά, αν είναι έτσι, σκέτη παράνοια, τότε, από πού κι ως πού το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητάει συνεργασία με τους παρανοϊκούς;.. Ανοχή σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι να βάλουμε 20 χρόνια μετά την υπογραφή μας στο Μάαστριχτ, στην ΕΕ, δηλαδή σε όλα όσα μας έφεραν εδώ.

Ανοχή, σημαίνει εντολή σε κυβερνητικό πρόγραμμα. Και το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ΕΕ, των μονοπωλίων. Κι αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε όταν ορισμένοι μιλούν για μια μεγάλη ιστορική στιγμή, ο λαός για πρώτη φορά να αναδείξει κυβέρνηση της Αριστεράς. Αυτά τα περί ιστορικής στιγμής τα έχει ακούσει πολλές φορές ο λαός μας στο παρελθόν.

Ιστορική στιγμή μάς έλεγαν ότι είναι η ένταξη στην ΕΕ, στην ΟΝΕ, στο ευρώ! Κάθε φορά που η αστική τάξη έβαζε μπροστά της κι έναν στόχο και αναζητούσε γι' αυτό τη συνδρομή, την ανοχή του λαού, τότε ο λαός βρισκόταν μπροστά σε μια ιστορική στιγμή, που εξελισσόταν μετά ως τραγωδία. Ετσι και τώρα, την ανοχή του λαού ζητούν, γι' αυτό αναμασούν τα περί ιστορικής στιγμής.

Αν ζούσαμε πραγματικά ιστορικές στιγμές, τότε ο λαός θα ήταν στους δρόμους οργανωμένος, αποφασισμένος να επιβάλει το δίκιο του και η ανατροπή που θα ζητούσε δεν θα έφτανε μέχρι την πόρτα του Μαξίμου για να στρογγυλοκαθίσει εκεί, αλλά θα έπαιρνε αμπάριζα το σύστημα κι αυτούς που το στηρίζουν. Και τέτοιες ιστορικές στιγμές θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια!

Δε θεωρούμε ότι είναι αφελής κανένας τους εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή δεν έχουν εμφανισθεί ολοκληρωμένα ακόμα οι προϋποθέσεις πραγματικής ρήξης και ανατροπής, δε σημαίνει ότι το ΚΚΕ θα ενσωματωθεί σε ένα σύστημα διακυβέρνησης που κινείται στις ράγες του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ξέρουν ότι το ΚΚΕ θα κάνει το καθήκον του την επομένη των εκλογών όποιος κι αν είναι κυβέρνηση. Με το λαό και το κίνημά του.

Είμαστε αντιπολίτευση σήμερα, ακριβώς για να υπερασπισθούμε τα λαϊκά συμφέροντα, να διεκδικήσουμε αναπλήρωση απωλειών, νέες κατακτήσεις, ακριβώς για να μπορέσουμε έντιμα και καθαρά απέναντι στο λαό να βρεθούμε ως δύναμη της διακυβέρνησης, της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, που ο ίδιος ο λαός θα είναι έτοιμος να αναδείξει, μέσα από το δρόμο μιας κορυφαίας αναμέτρησης και ανατροπής.

Ακριβώς για όλα αυτά έχουν βάλει στόχο όλοι τους, να βγει αποδυναμωμένη η ενοχλητική φωνή του ΚΚΕ μετά τις εκλογές. Ομως, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, οι αριστεροί, προοδευτικοί και ριζοσπάστες άνθρωποι της πατρίδας μας θα τους απαντήσουν στις 25 του Γενάρη. Δεν θα τους περάσει! Θα δυναμώσουν το ΚΚΕ στη Βουλή, ιδιαίτερα σήμερα που βλέπουν ότι υπάρχει πιθανότητα να διεκδικήσει και να κατακτήσει την τρίτη θέση στη Βουλή.

Εσείς εδώ στην Πάτρα, που αναδείξατε τους κομμουνιστές με επικεφαλής τον Κώστα Πελετίδη δημοτική αρχή, ξέρετε από πρώτο χέρι πού καταθέτει το ΚΚΕ τις ψήφους που παίρνει από το λαό. Τώρα ίσως να καταλαβαίνετε καλύτερα όλα αυτά, που πριν από τις τοπικές εκλογές λέγαμε και πολλοί δεν καταλάβαιναν. Οταν λέγαμε ότι από τη θέση της λαϊκής αντιπολίτευσης και ως πλειοψηφούσα δημοτική αρχή θα δουλέψουν οι κομμουνιστές, οι αγωνιστές δήμαρχοι, για να μπορέσουν και να διεκδικήσουν και να έχουν αποτελέσματα.

Γιατί, βεβαίως, κάνεις μια διαχείριση ως διοίκηση του δήμου της Πάτρας, σε ένα ασφυκτικό, σε ένα αντεργατικό πλαίσιο, σε ένα θεσμό, ο οποίος είναι αντιδραστικός και βέβαια μέσα σ' ένα κράτος, σ' ένα σύστημα και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης που υπάρχει μεγαλύτερη οικονομική δυσκολία.

Η θέση μας αυτή επιβεβαιώνεται και δένεται απόλυτα με τη θέση του Κόμματος να μη στηρίξει καμιά κυβέρνηση, αλλά να δώσει το «παρών» στη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας. Γιατί η θέση της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης και μέσα στη Βουλή και στις περιφέρειες και στους δήμους είναι σημαντική, γιατί έτσι μόνο μπορεί να ανέβει το λαϊκό κίνημα και έτσι έρχεται και η δυνατότητα να δώσεις μια ανάσα ανακούφισης στα λαϊκά στρώματα.

Για σκεφτείτε τι έχει καταφέρει, αυτή τη στιγμή, ο Κ. Πελετίδης στην Πάτρα, σε λιγότερο από ένα εξάμηνο; Μείωσε τα δημοτικά τέλη για τις λαϊκές οικογένειες, για τους πολίτες της Πάτρας, αντίθετα αύξησε τα τέλη μόνο σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της Πάτρας. Κατάργησε τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς για τις λαϊκές οικογένειες και μάλιστα έφτιαξε και καινούργιους παιδικούς σταθμούς, βρήκε κτίρια κατάλληλα που στεγάζονται παιδιά φτωχών λαϊκών οικογενειών της πόλης.

Κατάργησε τα παρκόμετρα που ήταν ένα επιπλέον χαράτσι για τους πολίτες, για τους εργαζόμενους. Υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των εργαζομένων στο δήμο, το δικαίωμά τους να έχουν σταθερές εργασιακές σχέσεις, να έχουν τη δουλειά τους και γι' αυτό σύρεται στα δικαστήρια ως αγωνιστής δήμαρχος που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων στο δήμο, που προσφέρουν για το λαό της Πάτρας.

Αυτά που μπορούμε θα τα κάνουμε, γιατί τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας είναι θέσεις του ΚΚΕ. Γιατί, με δυο λόγια, στις προτάσεις του ΚΚΕ, ο εργάτης, ο άνεργος, ο υπάλληλος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο φτωχός αγρότης θα δουν γραμμένα με μεγάλα γράμματα τα δικά τους δικαιώματα. Και αυτά που τους πήραν πίσω στο όνομα της κρίσης κι αυτά που πρέπει να διεκδικήσουν.