Την ακόμη μεγαλύτερη προώθηση των συμφερόντων των κινεζικών επιχειρηματικών ομίλων στις αγορές της «Γηραιάς ηπείρου» μέσω του άξονα Βαλκανίων, Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης προωθεί δυναμικά το Πεκίνο όπως διαφάνηκε από τα πρώτα, απτά αποτελέσματα της τρίτης ετήσιας συνόδου Κίνας με 16 χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (CEE) και το τέταρτο οικονομικό φόρουμ Κίνας - CEE με τη συμμετοχή του Κινέζου πρωθυπουργού Λι Κεκιάνγκ στο Βελιγράδι στα μέσα της περασμένης βδομάδας.

Η συμφωνία για τη δημιουργία μιας σύγχρονης σιδηροδρομικής υπερταχείας Βελιγραδίου - Βουδαπέστης (γνωστή και σαν «Διάδρομος Χ» εκτιμούμενου κόστους περίπου τριών δισ. ευρώ), που θα συνδέει τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης με κομβικούς άξονες των Βαλκανίων, της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης και στόχο την καλύτερη προώθηση των κινεζικών προϊόντων στις ευρωπαϊκές αγορές ήταν ένα από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα αυτής της Συνόδου. Μεταξύ άλλων γιατί προβλέπεται να μειώσει σημαντικά το κόστος και το χρόνο μεταφοράς των εμπορευμάτων (σε περίπου 2,5 ώρες από τις 8 που χρειάζονται σήμερα για να φθάσουν καταναλωτικά αγαθά από το Βελιγράδι στη Βουδαπέστη), μετά το τέλος του 2017, οπότε αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί το έργο.

Ηταν, παράλληλα, φανερή η προσπάθεια του Κινέζου πρωθυπουργού, πριν καν ξεκινήσει η ετήσια Σύνοδος της Κίνας με τις χώρες της CEE, να καθησυχάσει τα ανταγωνιστικά στην Κίνα μονοπώλια της ΕΕ ότι προτίθεται να επιχειρήσει τη μεγαλύτερη διείσδυση στις ευρωπαϊκές αγορές «χωρίς σύγκρουση» με τα συμφέροντα του ευρω-ενωσιακού κεφαλαίου, δίχως να ανακόψει την ενταξιακή διαδικασία χωρών της περιοχής σε ευρω-ατλαντικές δομές...«Η Κίνα δεν έρχεται στην περιοχή για να ανταγωνιστεί την ΕΕ. Στηρίζει την ΕΕ, την ευρωπαϊκή διαδικασία ολοκλήρωσης και ένα ισχυρό ευρώ» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά αργά το βράδυ της Τρίτης φθάνοντας στο Βελιγράδι ο Λι Κεκιάνγκ, εκμεταλλευόμενος, όπως τόνιζαν αναλύσεις μερίδας του διεθνούς Τύπου, τις μεγάλες ανάγκες για σύγχρονες συγκοινωνιακές, ενεργειακές υποδομές των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και το τωρινό, χαμηλό επενδυτικό ενδιαφέρον ευρω-ενωσιακών (ακόμη και ρωσικών...) μονοπωλίων στην περιοχή.

Την Τετάρτη, πρώτη μέρα έναρξης της Συνόδου, ο Κεκιάνγκ έσπευσε να υπογραμμίσει τα «κοινά θεμελιώδη συμφέροντα και τις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας» του Πεκίνου με τις χώρες της περιοχής, επισημαίνοντας ότι εάν «ενωθούν» και οι 17 «αντιπροσωπεύουν μία τεράστια και δυναμική αγορά 1,5 δισ. ανθρώπων και μία οικονομία μεγέθους 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων». Και σε αυτήν τη Σύνοδο ο Κεκιάνγκ μίλησε για συμφωνίες «win-win» κατά τις οποίες κερδίζουν και οι δύο πλευρές, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν μπίζνες και κέρδη για όλους.

Από την άλλη, δε θα πρέπει να παραβλέψουμε και τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των χωρών (δηλαδή αστικών τάξεων) της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης σχετικά με το ποια θα εμφανιστεί ως ο «καλύτερος εταίρος» των Κινέζων. Η Σέρβα υπουργός Υποδομών και Μεταφορών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ζοράνα Μιχαΐλοβιτς, προσπάθησε για παράδειγμα την περασμένη Παρασκευή να «ξεπεράσει» το σκόπελο δημοσιογραφικής ερώτησης περί ενδεχόμενης υποβάθμισης του ρόλου της Σερβίας στα υπό κατασκευή κομβικά έργα υποδομών στον άξονα Βελιγραδίου - Βουδαπέστης, λόγω του ρόλου της Ελλάδας, και συγκεκριμένα του λιμανιού του Πειραιά που θεωρείται η βασικότερη θαλάσσια πύλη προώθησης των κινεζικών προϊόντων στις αγορές της Ευρώπης, τονίζοντας το «διεθνή χαρακτήρα» των υπό κατασκευή έργων. Η ίδια, μάλιστα, απέρριψε ενδεχόμενη αποτυχία του νέου κινεζικού σιδηροδρομικού άξονα υπερταχείας Βελιγραδίου - Βουδαπέστης ανάλογης με εκείνη του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Σάουθ Στριμ», ισχυριζόμενη ότι στη σημερινή περίπτωση τάχα «δεν υπάρχουν οι σύνθετες σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε ΕΕ, Ρωσία και Ουκρανία».