Τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους εντεινόμενους ανταγωνισμούς αστικών τάξεων και μονοπωλιακών ομίλων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, για τον έλεγχο των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και για τους διαύλους μεταφοράς τους, αποτυπώνει η «ενεργειακή πολιτική» της κυβέρνησης, για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης και της επιδίωξής της να αναδειχθεί σε νέο «γεωπολιτικό παίκτη» στην περιοχή. Οι επιδιώξεις αυτές έρχονται να «κουμπώσουν» και με την περιβόητη «ενεργειακή ασφάλεια» της ΕΕ, την προσπάθεια δηλαδή των ευρωενωσιακών μονοπωλίων να εξασφαλίσουν με κάθε τρόπο τον απρόσκοπτο ανεφοδιασμό τους με φτηνό καύσιμο.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι εξελίξεις του τελευταίου χρόνου: Οι προκηρύξεις για τον δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε 20 «οικόπεδα» στο Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης, η συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού ΤΑP, αλλά και η αναβάθμιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στη Ρεβυθούσα και τους σχεδιασμούς για τη δημιουργία δύο νέων σταθμών αποθήκευσης και επαναεριοποίησης στη Β. Ελλάδα. Παράλληλα με τα παραπάνω βασικά έργα, η κυβέρνηση προωθεί μία σειρά επενδυτικών σχεδίων στους τομείς του φυσικού αερίου και του πετρελαίου.

Παρά τα όσα ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση, για να αποσπάσει την λαϊκή υποστήριξη στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, μιλώντας για πλεονεκτήματα και οφέλη που έχει να αποκομίσει συνολικά ο λαός (μιλούν, π.χ., για έσοδα που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση των εγχώριων πηγών υδρογονανθράκων και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας), στην πραγματικότητα η πολιτική αυτή δεν αφορά την αξιοποίηση του πλούτου της χώρας για κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Αντίθετα, με κριτήριο τα κέρδη των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων εμπλέκει βαθύτερα το λαό στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς στην περιοχή.

Η κινητικότητα και η ένταση των εξελίξεων γύρω από αυτά τα θέματα, συνδέονται άμεσα με τις επιδιώξεις της ΕΕ και των μονοπωλιακών ομίλων, που λειτουργούν στο έδαφός της, να απεξαρτηθούν σταδιακά από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, να αναζητήσουν νέες πηγές προμήθειας ενεργειακών προϊόντων, να μειώσουν γενικά τη μεγάλη ενεργειακή τους εξάρτηση από τις εισαγωγές, η οποία συνιστά και τεράστια εκροή οικονομικών πόρων. Αρκεί να σημειώσουμε ότι το ενεργειακό έλλειμμα της ΕΕ το 2013 έφτασε τα 381,6 δισ. ευρώ, κατατρώγοντας, ουσιαστικά, το πλεόνασμα του ισοζυγίου βιομηχανικών προϊόντων, που έφτασε στα 390,5 δισ...

Στο σημερινό φύλλο του «Ρ», παρουσιάζουμε τις βασικότερες εξελίξεις που αφορούν στην κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ αλλά και στα σχέδια κατασκευής και άλλων αγωγών που θα περνούν από την ελληνική επικράτεια, τις προκηρύξεις για τους διαγωνισμούς ερευνών και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε στεριά και θάλασσα αλλά και τα σχέδια για τη δημιουργία νέων υποδομών υποδοχής LNG.