Για όποιον πάντως δεν κατάλαβε τι συνέβη τούτες τις μέρες στο «Ναό της Δημοκρατίας», ας μην ανησυχεί, διότι δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά. Εκείνο που έχουμε να του πούμε είναι, πολύ απλά, ότι συνέβη αυτό που συμβαίνει πάντα. Μόνο που μερικές φορές το καθεστώς της δικτατορίας των πολυεθνικών και των ευαγών ιδρυμάτων, τύπου CIA, συμπεριφέρεται χωρίς προσχήματα και χωρίς φτιασιδώματα. Μια τέτοια εικόνα, λοιπόν, μια αφτιασίδωτη εικόνα του αστικού κοινοβουλευτισμού «τους» ζήσαμε επί ψήφισης του «τρομονόμου».

Οσα συνέβησαν, δε, ήταν μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε τον Μαρξ, αφού, πράγματι: Ιδού τι θα πει να «αποφασίζεται μια φορά κάθε τρία ή έξι χρόνια ποιο μέλος της κυρίαρχης τάξης θα εκπροσωπείται και θα τσαλαπατά το λαό στη Βουλή...».

Η τακτική αυτή της άρχουσας τάξης είναι παλιά. Πολύ παλιότερη από τον Μαρξ που την περιέγραψε εδώ και 130 χρόνια στο έργο του για τον εμφύλιο πόλεμο στη Γαλλία, αλλά κάποιοι την ώρα ακριβώς που επιβεβαιώνουν τη νεότητα και την επικαιρότητα του Μαρξ, φροντίζουν να δηλώνουν ότι «ο Μαρξ πάλιωσε»...

***

• αφορά ολόκληρη την κοινωνία,
• θεωρείται το επιστέγασμα μιας πορείας συνεχών πιέσεων από τις ΗΠΑ,
• συνιστά νομοθέτημα που οι διατάξεις του άπτονται όλων των πλευρών της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας,
• βρήκε αντιμέτωπο το σύνολο σχεδόν του επιστημονικού, νομικού και πνευματικού κόσμου,
• καταγγέλθηκε από το σύνολο των μαζικών φορέων,

αλλά - ω, της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας»! - τελικά ψηφίστηκε!

Και πώς ψηφίστηκε; Ενας τέτοιος νόμος ψηφίστηκε και θα επιβληθεί στην ελληνική κοινωνία, επικυρωμένος από οχτώ (αριθμός: 8) βουλευτές!!! Ψηφίστηκε από μια χούφτα όλη κι όλη «εκπροσώπων του Εθνους» (!), από μια κυβέρνηση που στηρίχτηκε στους βουλευτές της αντιπολίτευσης, της ΝΔ δηλαδή (!), με τους δικούς της βουλευτές, τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους! Ετσι ψηφίστηκε ένας από τους σημαντικότερους νόμους της νεότερης ελληνικής ιστορίας! Με την πλειοψηφία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κρυμμένους πίσω από τις «κοινοβουλευτικές διαδικασίες», οι οποίες - με τη βοήθεια του ΣΥΝ - τους επέτρεψαν να είναι τυπικά απόντες, αλλά ουσιαστικά παρόντες και φυσικά πάντα έτοιμοι να «εκπροσωπούν τα δίκαια του λαού»!

***

Τι πρέπει να γίνει, επομένως; Νομίζουμε ότι ο «τρομονόμος» και ο τρόπος που ψηφίστηκε μπορούν να μας εξηγήσουν το γιατί εκείνη η «έφοδος στον ουρανό» είναι ο μόνος δρόμος. Για την Κομμούνα του Παρισιού ο λόγος, που - πριν από 130 χρόνια - έδωσε την απάντηση και στο ζήτημα που εκδηλώθηκε περίτρανα (ξανά) σε ό,τι αφορά την κοινοβουλευτική «δημοκρατία» μας:

«Τον πουλημένο και σαπισμένο κοινοβουλευτισμό της αστικής κοινωνίας η Κομμούνα - έγραφε το Λένιν στο "Κράτος και Επανάσταση" - τον αντικαθιστά με θεσμούς όπου η ελευθερία της γνώμης και της συζήτησης δεν εκφυλίζεται σε απάτη, γιατί οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται οι ίδιοι, οι ίδιοι να εφαρμόζουν τους νόμους τους, οι ίδιοι να ελέγχουν τα αποτελέσματα της εφαρμογής τους, οι ίδιοι να φέρνουν άμεσα την ευθύνη απέναντι στους εκλογείς τους».

***

Δεν έχετε παρά να κάνετε τις συγκρίσεις με τη δική τους «αστική δημοκρατία» και το ρόλο που έχουν προσδώσει στον κοινοβουλευτισμό της «δικτατορίας του κεφαλαίου» οι κύριοι της άρχουσας τάξης και τα κόμματά τους.