Στις 30 Νοέμβρη, ξεκινάνε οι εκλογές του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής, στα γραφεία του, στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Την περασμένη βδομάδα το Συνδικάτο έκανε την εκλογοαπολογιστική του Συνέλευση και αυτή την περίοδο, η μάχη των εκλογών συνδυάζεται με τη δουλειά για την επιτυχία της πανελλαδικής - πανεργατικής απεργίας, στις 27 Νοέμβρη. Για τις εξελίξεις στον κλάδο, τη δράση και τους στόχους που βάζει το Συνδικάτο, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Αποστόλη Γαρμπή, πρόεδρο του απερχόμενου ΔΣ.

-- Ποιες είναι οι βασικές οικονομικές εξελίξεις στον κλάδο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών την περίοδο της κρίσης;

-- Στον κλάδο των Τροφίμων δραστηριοποιούνται μεγάλα μονοπώλια, που γιγαντώνονται ακόμα περισσότερο στη διάρκεια της κρίσης. Υπάρχουν ανακατατάξεις ανάμεσα σε επιχειρήσεις, ακόμα και στο εσωτερικό των ομίλων, κλείσιμο επιχειρήσεων, εξαγορές, συγχωνεύσεις. Μια σειρά άλλες επιχειρήσεις αποκτούν «εξωστρέφεια», δηλαδή εξάγουν μεγάλο αριθμό τυποποιημένων τροφίμων.

Παράλληλα, όμιλοι όπως η ΦΑΓΕ και η «Coca Cola», μετέφεραν την περίοδο της κρίσης τις έδρες τους στο εξωτερικό, σε Λουξεμβούργο και Ελβετία αντίστοιχα, για να προστατέψουν και να διευρύνουν την κερδοφορία τους, με λιγότερη φορολογία και εξασφάλιση δανείων με ευνοϊκότερους όρους.

-- Τι συνέπειες έχουν αυτές οι εξελίξεις για τους εργαζόμενους; Τι βήματα έχουν γίνει για την ανασύνταξη του κινήματος στον κλάδο;

-- Παρά την κερδοφορία των μονοπωλίων του κλάδου, ακόμα και μέσα στην κρίση, οι εργαζόμενοι δεν κέρδισαν τίποτα. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, μετράνε μεγάλες απώλειες, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που έχασαν ακόμα και τη δουλειά τους. Ο κλάδος των Τροφίμων είναι ένα από τα παραδείγματα που επαληθεύουν ότι η κερδοφορία των επιχειρήσεων δεν είναι συνδεδεμένη με το να έχουν δουλειά οι εργαζόμενοι, πολύ περισσότερο μόνιμη και σταθερή εργασία, ούτε ικανοποιητικούς μισθούς. Κατά κανόνα, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Την περίοδο της κρίσης, φούντωσαν οι ελαστικές μορφές εργασίας. Σε επιχειρήσεις όπως η ΝΟΥΝΟΥ, η «Coca Cola», η ΑMSTEL, η TASTY πολλαπλασιάστηκαν οι εργαζόμενοι από γραφεία ενοικίασης εργαζομένων - «δουλεμπορικά» όπως τα λέμε εμείς - που αμείβονται με πολύ χαμηλότερα μεροκάματα από τους υπόλοιπους συναδέλφους, χωρίς να έχουν μεροκάματο κάθε μέρα και φυσικά χωρίς δικαιώματα.

Αλλες επιχειρήσεις έκλεισαν ή κλείνουν, όπως η ΚΑΤΣΕΛΗΣ, η ΑΓΝΟ, η ΣΕΒΙΣΕ, μεγαλώνοντας την ανεργία στον κλάδο, ενώ η εργολαβοποίηση της διακίνησης σε ΜΕΒΓΑΛ και ΟΛΥΜΠΟ στην Αθήνα, στοίχισε τη δουλειά σε εκατοντάδες ακόμα εργαζόμενους. Η απληρωσιά γενικεύεται ακόμα και σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις εξαγωγές, όπως η ΜΕΒΓΑΛ και η ΚΑΝΑΚΗΣ.

Δίνοντας κάλυψη σε όλες αυτές τις γενικευμένες ανατροπές, η αντεργατική νομοθεσία των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την κατάργηση επί της ουσίας των ΣΣΕ, άνοιξε το δρόμο για φτηνότερα εργατικά χέρια στους μονοπωλιακούς ομίλους, καθώς οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με 586 και οι κάτω των 25 χρονών με 511 ευρώ μεικτά σχεδόν σε όλους τους χώρους δουλειάς, ξεκινώντας από τον όμιλο Φιλίππου, στα εργοστάσια της ΕΒΓΑ και της «Elbisco».

Σε άλλους χώρους, έχουμε μειώσεις μισθών και μάλιστα σε επιχειρήσεις που παράλληλα έκαναν επενδύσεις και εξαγορές, όπως η ΔΕΛΤΑ, που εξαγόρασε τη ΜΕΒΓΑΛ, ή η ΟΛΥΜΠΟΣ, που κατασκευάζει σύγχρονο εργοστάσιο γαλακτοκομικών στη Ρουμανία.

-- Απέναντι σ' αυτήν τη γενικευμένη επίθεση, τι δράση ανέπτυξε το Συνδικάτο από τις προηγούμενες εκλογές;

-- Η δράση, το διάστημα που μας πέρασε, ήταν σημαντική. Εκατοντάδες εργαζόμενοι του κλάδου οργανώθηκαν στο Συνδικάτο, οργάνωσαν και άλλους συναδέλφους, αισθάνονται ολοένα και περισσότερο το Συνδικάτο σαν αποκούμπι του. Σε μια σειρά χώρους στήθηκαν εργοστασιακές επιτροπές του Συνδικάτου, όπως για παράδειγμα στη ΝΟΥΝΟΥ, στη ΜΕΒΓΑΛ, στη ΔΕΛΤΑ, στην «Creta Farms», στη ΝΙΚΑΣ, στη ΣΕΒΙΣΕ, στην «Green Farm» και την ΑΓΝΟ.

Η οργάνωση στο κλαδικό Συνδικάτο βοήθησε να σπάσουν το φόβο που έχει όποιος εργάτης είναι μόνος και ανοργάνωτος. Οι εργοστασιακές επιτροπές οργάνωσαν δεκάδες κινητοποιήσεις, μαζί με τη διοίκηση του Συνδικάτου, ενάντια σε αντεργατικά μέτρα της εργοδοσίας (απληρωσιά, απολύσεις, κλείσιμο εργοστασίων) αλλά και της κυβέρνησης. Οργάνωσαν επίσης τη συμμετοχή σε πανελλαδικές απεργίες, σε παραστάσεις διαμαρτυρίας, σε συλλαλητήρια καθώς και σε κλαδικές κινητοποιήσεις της Ομοσπονδίας για την υπογραφή κλαδικών Συμβάσεων.

Το Συνδικάτο, εκτός από τις κινητοποιήσεις, έκανε παρεμβάσεις σε μικρούς και σε μεγάλους χώρους δουλειάς για την απλήρωτη εργασία, για καθυστερήσεις πληρωμών, ενάντια σε απολύσεις και μειώσεις μισθών, όπως στις επιχειρήσεις ΚΡΕΝΤΙΝ, ΣΑΒΒΑΣ, ΝΗΡΕΑΣ, ΒΙΟΓΑΛ και άλλες.

Οι αγώνες αυτοί μπορεί να μην οδήγησαν σε ανατροπή των σχεδιασμών της κυβέρνησης και των μονοπωλίων, αλλά σίγουρα θορύβησαν την εργοδοσία, που θέλει να επιβάλει σιγή ιχθύος και αύξησαν το κύρος του κλαδικού Συνδικάτου.

Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων αντιμετωπίστηκαν με εκφοβισμό, ακόμα και με καταστολή. Το «νόμος και τάξη» το ένιωσαν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι σε ΑΓΝΟ και ΝΟΥΝΟΥ, με τα ΜΑΤ και τους εισαγγελείς, σε ΜΕΒΓΑΛ, ΝΙΚΑΣ και ΦΑΓΕ με την τρομοκρατία της αστυνομίας σε κάθε κινητοποίηση, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις δεν έλειψαν ακόμα και οι «μεσολαβητές» της εργοδοσίας, για να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις των εργατών.

Το Συνδικάτο βρέθηκε αλληλέγγυο σε όλες τις κινητοποιήσεις που έκαναν επιχειρησιακά Σωματεία του κλάδου, όπως στη ΦΑΓΕ, στην ΚΑΤΣΕΛΗΣ, στη ΜΕΒΓΑΛ,στην ΕΒΓΑ, στην ΚΑΝΑΚΗΣ, στην «Elbisco». Προσπάθησε επίσης να συντονίσει τα επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου σε επίπεδο νομού, διοργανώνοντας συσκέψεις για τις κλαδικές συμβάσεις, αλλά και για τα γενικότερα ζητήματα των εργαζομένων, του κλάδου. Προσπάθειες συντονισμού έγιναν και σε επίπεδο Ομίλων, όπως στον Ομιλο Φιλίππου και στην «Pepsico».

Συνολικά, η δράση του Συνδικάτου και η δουλειά που έγινε για τη μαζική συμμετοχή στο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη στην Αθήνα, άφησε μια μεγάλη παρακαταθήκη. Αυτήν την πείρα τη μελετάμε, τη συζητάμε με τους συναδέλφους, βγάζουμε συμπεράσματα και την αξιοποιούμε μπροστά στην απεργία και τις εκλογές του συνδικάτου.

Το δίμηνο της δράσης για το πανελλαδικό συλλαλητήριο «έκλεισε» με δεκάδες νέες εγγραφές στο Συνδικάτο, με ενίσχυση των δεσμών με επιχειρησιακά Σωματεία και με εκατοντάδες εργαζόμενους του κλάδου. Κάναμε βήματα στην υπόθεση της συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους και τους αντιπροσώπους οδηγούς.

-- Μπορούν να συμβάλουν οι εκλογές στην κατεύθυνση της ανασύνταξης και με ποιους όρους;

-- Οι στόχοι που έχουμε θέσει σαν Συνδικάτο για τη μάχη των αρχαιρεσιών έχουν άμεση συνάρτηση με την ανασύνταξη. Ο στόχος μας δεν είναι μόνο η αύξηση της συμμετοχής, αλλά να υπάρχει συμμετοχή καταρχήν από τα μεγαλύτερα εργοστάσια του κλάδου. Παλεύουμε να γίνουν εκατοντάδες εργάτες αυτήν την περίοδο μέλη του Συνδικάτου, να δημιουργηθούν σωματειακές επιτροπές σε εργοστάσια, να δυναμώσουν οι αγώνες και οι διεκδικήσεις.

Προσπαθούμε να συντονίσουμε τη δράση μας και με τα εργοστασιακά σωματεία, να οργανώσουμε τον αγώνα για να υπογράψουμε κλαδική σύμβαση. Δίνουμε τη μάχη ώστε στην απεργία στις 27/11 να υπάρχει οργανωμένη μαζική συμμετοχή από τον κλάδο μας. Θέλουμε, μέσα από τις αρχαιρεσίες, να γίνουν βήματα στην πολιτικοποίηση της πάλης, στο ανέβασμα της ταξικής συνειδητοποίησης, για το ποιος φταίει για την κρίση, ποιον εξυπηρετεί η «ανάκαμψη», ποιες πολιτικές ευθύνονται για την οικονομική κατάσταση των εργαζομένων, για την ανεργία, για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εργατική - λαϊκή οικογένεια. Αλλά και ποια είναι η διέξοδος που προτείνει το Συνδικάτο μέσα από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ.

Είμαστε αισιόδοξοι ότι θα πετύχουμε τους στόχους που έχουμε βάλει μπροστά στις αρχαιρεσίες, που ξεκινούν στις 30 του Νοέμβρη, στα γραφεία του Συνδικάτου στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας.