Ο τρυφερός Βασίλης | ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο τρυφερός Βασίλης

Σήμερα το Απόλυτο Ρόδο φιλοξενεί τον ποιητή Βασίλη Καλαμαρά. Τον συνάντησα πριν από δέκα χρόνια μαζί με τον αξέχαστο Γιώργο Λίκο. Ο τρυφερός Βασίλης δεν είναι μόνο από τους καλύτερους ποιητές της γενιάς μου, αλλά και άνθρωπος ευθύς, αγαπησιάρης, που φροντίζει για πολλά και, εκτός των άλλων, μας κάνει να σεβόμαστε τη δημοσιογραφία.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ: Είναι η ποίηση πολιτική πράξη;

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: Εντός της ποιήσεως αυθύπαρκτη περιέχεται η πολιτική στάση.

Δε γνωρίζω αν διαδηλώνει υπέρ κάποιου κοινωνικού σκοπού, αλλά τουλάχιστον γνωρίζω ότι οι δηλώσεις περνούν εντός της ως ένα διαρκές διάβημα υπέρ της επιβιώσεως των ανθρώπων, χωρίς να χάνουν το πρόσωπό τους, χωρίς να δέχονται αμαχητί του θύματος τη θέση, όταν σφίγγουν τα λουριά, όταν ηχούν μαστίγια στον αέρα, όταν καίγονται τα σπαρτά, όταν ξεσπιτώνονται οι Βαλκάνιοι γείτονές μας. Ολα τούτα περνούν και ανασταίνονται συν πλην της επικαιρότητός τους. Κάθε είδηση είναι παλιά, προτού καν δημιουργηθεί, ενώ το νέο είναι μια διαρκής κατάβαση στη μνήμη του κόσμου, σημερινού και παρελθόντος. Συντάσσομαι ανεπιφυλάκτως με τους απανταχού πλάνητες, ανεξαρτήτου εθνικότητας, θρησκεύματος και κοινωνικής τάξεως, στο βαθμό που εκφράζουν το άλλο στον κανόνα, χωρίς ποτέ να ξεχνώ ότι όλοι καταλαβαίνουν όλα κι ότι μαθαίνω απ' όλους και απ' ό,τι γύρω μας εξακολουθεί να επιβιώνει, υπομένοντας της ζωής το ζυγό, όπερ σημαίνει και του θανάτου το βαθύ σκάμμα.

Γ. Κ.: Τι ρόλο παίζει η παιδική ηλικία;

Β. Κ.: Η αρχή και το τέλος εκεί βρίσκονται. Εκεί μαθαίνεις, χωρίς να το γνωρίζεις ακόμη, ότι η μνήμη είναι παρούσα σε κάθε στιγμή.

Αργότερα, όταν έρθουν τα χρόνια να συσσωρεύσουν εικόνες της πραγματικότητας, επιστρέφεις στον εκεί, στον παρελθόντα παρόντα χρόνο σου, γι' αυτό μέλλοντα, πριν το φως να είναι φως, πριν το σκότος να είναι σκότος. Επικλήσεις στο χάος, που τη γέννηση έφερε εντός, γι' αυτό η χαρά κι ο πόνος δεν είχαν όνομα. Οταν έρθουν τα ονόματα, τα πράγματα απολύουν την καρδιακή με το σύμπαν σχέση τους, μιλάς ονοματίζοντας και, όσο τα ονοματίζεις, αυτά αντιστέκονται, προσφέροντας την αυτοσύστατη ρυθμολογία τους υπό το φάσμα της αενάου απουσίας τους. Παιδική ηλικία, ο καθρέφτης της ενήλικης ζωής σου, η επιστροφή στο ρήγμα του γκρεμού, που εν δυνάμει προμηνούσε η έξοδος από τον οίκο σου, η μαθητεία στη συνεχή εξορία των όχι και των ναι, το ξεχαρβάλωμα της παραδείσιας μηχανής σου. Ισως κάτι ήχοι από χορωδίες αγγέλων, όπως στις τοιχογραφίες των εκκλησιών, ίσως του ύδατος ο ήχος, είτε εκ της θαλάσσης προερχόμενος, είτε εκ του ποταμού. Αυτό το βύθισμα στο νερό μου γνώρισε το σώμα μου, αυτό το μαλακό, εύπλαστο ζυμάρι για τα αυριανά ψωμάκια: πεινούσα κι ακόμη δε χόρτασα.

Γ. Κ.: Πού βρισκόμαστε σήμερα;

Β. Κ.: Σ' ένα όριο βρισκόμεθα, σ' ένα πέρασμα. Βλέπω να σέρνονται καταγής οι σημαίες των ιδεών και αναμιμνήσκομαι τις πλαταγίζουσες σημαίες τις αναστάσιμες. Βλέπω τους πολιτικούς να προσπαθούν να μας χωρέσουν υπό τη φθίνουσα φθηνή, γι' αυτό αναλώσιμη, σκηνοθεσία τους και εμείς να στριμωχνόμαστε ως ανύπαρκτοι θεατές σ' ένα έργο χωρίς ηθοποιούς, χωρίς μουσική. Αηχα τα στόματά τους, όταν κλείνεις τη φωνή τους στα τηλεοπτικά τους ρινγκ, όταν μάχονται ο ένας τον άλλο ή, μάλλον, όταν προσποιούνται ότι μάχονται. Η πραγματική πραγματικότητα έχει δώσει τη θέση της στη μίμησή της, ο κόσμος ζωντανός, της ζώσης πραγματικότητας, έχει παραδοθεί στον πλαστό της τεχνολογίας αναγνώστη, ενώ θα ηδύνατο να μας οδηγήσει απελευθερωτικά στο δρόμο που οδηγεί προς τ' άστρα. Εξακολουθώ να παραμένω εν πλήρει εξαρτύσει στρατιώτης της ποιήσεως, αφού είναι το μοναδικό όπλο, με το οποίο δύναμαι ακόμη να μάχομαι, δικής μου επινοήσεως, και συστρατεύοντας κι άλλους εξίσου μη παραδοθέντες.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

«Γιε μου στ' αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου»(2021-04-30 00:00:00.0)

Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης(2006-11-11 00:00:00.0)

Η υγρασία του ποιητή Δημήτρη Γιαλαμά(2005-01-23 00:00:00.0)

«Ηχος απομακρύνσεων»(2001-06-14 00:00:00.0)

«Σας έλεγα λοιπόν πως δεν υπάρχει θάνατος»(2000-05-16 00:00:00.0)

Ανίδεα ανθρώπινα πειραματόζωα μετατρέπονται σε «ωρολογιακές βόμβες»(1999-12-05 00:00:00.0)