Αποκαλυπτικό παράδειγμα για το ρόλο του εργοδοτικού συνδικαλισμού ως το «Δούρειο Ιππο» των εργοδοτών και τη συμβολή του στο τσάκισμα των εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, αποτελεί η περίπτωση της πλειοψηφίας της διοίκησης του Συνδικάτου Εργαζομένων στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ). Προτείνει μειώσεις μισθών, «εθελούσια έξοδο» και περικοπή ρεπό.

Από το 2009, στην πλειοψηφούσα παράταξη, και υπό τον εύγλωττο τίτλο «ΕΝΟΤΗΤΑ», συνεργάζονται η πρώην ΠΑΣΚΕ με την πρώην ΔΑΚΕ. Το τελευταίο διάστημα, σε διαδοχικές συνεδριάσεις του ΔΣ, ο πρόεδρος του Συνδικάτου κατέθεσε ως προτάσεις της πλειοψηφίας τα εξής:

Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΣΣΕ) που προβλέπει δραστική μείωση των αποδοχών των νεοπροσλαμβανομένων από την 1-1-2015.

Πρόταση εθελούσιας εξόδου (για 100 - 150 εργαζόμενους από 35 μέχρι 60 ετών) που παρέχει οικονομικά «κίνητρα» με στόχο τη μείωση των ετήσιων λειτουργικών δαπανών της επιχείρησης.

Πρόταση περικοπής 5 ρεπό το χρόνο για κάθε εργαζόμενο για τη δημιουργία αποθεματικού της επιχείρησης 1.600.000 ευρώ για κάθε χρόνο. Δηλαδή μια εβδομάδα τσάμπα εργασία, «προσφορά» των εργαζομένων για το «καλό» της επιχείρησης.

Η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» στον ΟΑΣΘ σημειώνει ότι οι προτάσεις της πλειοψηφίας «δένουν» με τη νέα ΕΣΣΕ, ώστε να μπορεί ο εργοδότης να έχει τη δυνατότητα να προσλάβει «φτηνούς» νέους εργαζόμενους στη θέση των παλιών «ακριβών» εργαζομένων.

Στη συνεδρίαση του ΔΣ του Συνδικάτου, η ΔΑΣ κατήγγειλε την πλειοψηφία της διοίκησης ότι δεν εκφράζει τα συμφέροντα των εργατών αλλά των εργοδοτών.

Σε ανακοίνωσή της η ΔΑΣ ΟΑΣΘ σημειώνει: «Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει πολλά προσωπεία αλλά ένα στόχο: Το τσάκισμα των εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους στον ΟΑΣΘ αλλά και γενικότερα όλους τους εργαζόμενους να πετάξουν αυτές τις ξεπουλημένες ηγεσίες και να αγωνιστούν μαζί με τις ταξικές δυνάμεις για να διαφυλάξουν και να προασπίσουν τα δικαιώματα τους.

Οσο εντείνεται η επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες αλλά και συνολικά σε όλο το λαό διαψεύδονται όσοι υποστήριζαν στο παρελθόν απόψεις του τύπου ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες από τις δημόσιες στους επιβάτες - πελάτες και ότι η αύξηση των εισιτηρίων θα διασφαλίσει τους μισθούς των εργαζομένων.

Σήμερα με την όλο και μεγαλύτερη απαξίωση της συγκοινωνίας και τη χειροτέρευση των συνθηκών λειτουργίας και εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού γίνεται επιτακτικότερη η ανάγκη πάλης για:

Δημόσιο Φορέα Συγκοινωνιών - Μεταφορών.

Ασφαλή και τακτική συγκοινωνία για όλο το λαό με συντηρημένα και λειτουργικά οχήματα.

Φτηνό εισιτήριο με χρονικές ζώνες δωρεάν μετακίνησης για όλους.

Δωρεάν μετακίνηση για κοινωνικές ομάδες όπως φοιτητές, μαθητές, άνεργοι, συνταξιούχοι.

Προσωπικό με σταθερές σχέσεις εργασίας, κατάργηση των εργολαβιών και ένταξη όλου του προσωπικού στο Οργανόγραμμα».