Πέμπτη 13 Νοέμβρη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΡΙΖΑ
Διαβεβαιώσεις στους καπιταλιστές για πολιτική στα μέτρα τους

Διαβεβαιώσεις στους ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εκπροσωπήσει καλύτερα τα συμφέροντά τους, σε σχέση με την κυβέρνηση, παρείχε ο Αλ. Τσίπρας με τη χτεσινή του ομιλία στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του.

Αναφερόμενος στο μείγμα πολιτικής που για το ΣΥΡΙΖΑ «κουμπώνει» καλύτερα με τις ανάγκες τους, δεσμεύτηκε για «σκληρή διαπραγμάτευση για τα πάντα, πρώτα απ' όλα για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, που δε θα πάψουμε να επαναλαμβάνουμε ότι δεν είναι βιώσιμο» για να εξοικονομήσει κρατικό χρήμα για τις επενδύσεις τους. Κάτι που, όπως είπε, «μια κυβέρνηση χωρίς κανένα κύρος, χωρίς τη λαϊκή αποδοχή»... δεν μπορεί «να οδηγήσει την Ελλάδα στην ασφάλεια, στην ανάκαμψη, στην ανάπτυξη»...

Εκεί όμως που έδωσε το ρέστα του ήταν στις διαβεβαιώσεις που παρείχε στους καπιταλιστές για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και την προσπάθεια που προτίθεται να καταβάλει για να μεγαλώνει το μερίδιο της λείας σε σχέση με τις προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση, όπως είπε. «Γενικότερα η χώρα χρειάζεται εξωτερική πολιτική που να ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ εντός, και πέρα από την ΕΕ, καθώς και στις διμερείς της σχέσεις. Που να προωθεί ΕΝΕΡΓΑ τα συμφέροντα της Ελλάδας και να ενισχύει το διεθνή της ρόλο», υποστήριξε ο Αλ. Τσίπρας

Μάλιστα, πιάνοντας ένα - ένα τα «μέτωπα», ο Αλ. Τσίπρας υποσχέθηκε αξιοποίηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας, που χαρακτήρισε «καίριο εργαλείο για την ανάπτυξη των σχέσεων των δύο κρατών», που μπορεί «να συνεισφέρει στην αποκλιμάκωση της έντασης και στην ενίσχυση των σχέσεων, με σύναψη ουσιαστικών συμφωνιών».

Δεσμεύτηκε για «ενίσχυση της συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου με τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στα Βαλκάνια, υποστηρίζοντας πως «ούτε η κατοχύρωση των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας στην περιοχή, ούτε ο αυτόνομος ρόλος της ως προς την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων είναι δυστυχώς σήμερα δεδομένοι. Απαιτούν απτές και όχι επικοινωνιακές πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα, μεταξύ των οποίων είναι και η ενίσχυση της Διαβαλκανικής Συνεργασίας».

Δεν παρέλειψε να δηλώσει την πρόθεσή τους να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης παντού όπου είναι δυνατόν. Ετσι, δήλωσε πως «είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο πλαίσιο του αγώνα κατά των τζιχαντιστών να υποστηριχτούν οι κουρδικές δυνάμεις στην προστασία του Κομπάνι» και πως «το ίδιο επιτακτική είναι και η ανάγκη για μια συγκροτημένη ελληνική στρατηγική που να αξιοποιεί το διπλωματικό και πολιτισμικό κεφάλαιο της Ελλάδας στην περιοχή».

Υπόσχεται ανελλιπή παρουσία όπου απαιτούν τα συμφέροντα των αστών

Ο Αλ. Τσίπρας αντιπαρέβαλε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για αλλαγή στο μείγμα διαχείρισης σε αυτήν της συγκυβέρνησης, συσκοτίζοντας το πλαίσιο εντός του οποίου «ευδοκιμούν», δηλαδή της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ισχυρίστηκε πως πρόκειται για «δυο στρατηγικές που συγκρούονται», είναι και αυτό μέρος της τακτικής χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων, αφού είναι δύο εκδοχές της στρατηγικής υπέρ των μονοπωλίων. Που εκτός των άλλων είναι αναγκαία και για ψηφοθηρία.

Επανέλαβε και το δημαγωγικό ότι κάποιοι θέλουν «να δέσουν τα χέρια της επερχόμενης κυβέρνησης και να την υποχρεώσουν να ακολουθήσει την ίδια πολιτική καταστροφής». Προετοιμάζει το λαό για «παραλαβή καμμένης γης» που θα δικαιολογεί τη δυσκολία να δώσει τα ψίχουλα που υπόσχεται, αφού πρέπει να καλύπτει ανάγκες του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό, μόνο σαν ανέκδοτο ηχούν οι λεονταρισμοί ότι «η συνέχεια του κράτους δε σημαίνει για μας συνέχεια της υποταγής και της καταστροφής».

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέλειψε να αναφέρει στους καπιταλιστές ότι είναι συμφέρουσα γι' αυτούς η δική του πολιτική διαχείρισης, λέγοντας ότι «η κρίση δημιουργεί συγκρούσεις ανάμεσα σε χώρες, συγκρούσεις μέσα στις χώρες, αλλά και συγκρούσεις στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών θεσμών. Η αντίδραση της Γαλλίας και της Ιταλίας στην εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα», υποδηλώνοντας δυνατότητες αλλαγής του μείγματος στην Ευρωζώνη, αφού, όπως εκτιμά, «ούτε η λιτότητα, ούτε η βουλιμία του Βερολίνου, ούτε η συμμαχία των συντηρητικών δε θεωρούνται πια αυτονόητο καθεστώς για την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Στο πλαίσιο αυτό, υποστήριξε ότι οι «δυνατότητες συμμαχιών για μια αριστερή ελληνική κυβέρνηση πολλαπλασιάζονται και η συμπαράταξη των χωρών του Νότου γίνεται πια ρεαλιστικός στόχος», ενώ «οι δυνατότητες άσκησης εθνικής πολιτικής αυξάνονται και θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο μετά από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ