Για τη σκοπιμότητα που υπηρετεί ο «επανέλεγχος» των συμβάσεων των εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) και την απάντηση που πρέπει να δοθεί, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Χρύσανθο Κυριαζή, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στους ΟΤΑ Αττικής και μέλος της Επιτροπής Αγώνα εργαζομένων ΙΔΑΧ στο Δήμο Πετρούπολης.

-- Ποιοι είναι κατά κύριο λόγο οι εργαζόμενοι Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) και πώς βρεθήκατε σε αυτή τη θέση;

-- Είμαστε εργαζόμενοι με σύμβαση αορίστου χρόνου, δηλαδή με διαφορετική σχέση εργασίας από τους μόνιμους συναδέλφους μας. Πάντα υπήρχαν μισθολογικές και ασφαλιστικές διαφορές, όμως αυτός ο κόσμος, όσο δεν έμπαινε ζήτημα απολύσεων, ένιωθε μία σιγουριά. Δεν υπήρχε η αγωνία αν η σύμβαση θα ανανεωθεί, αν θα συνεχίσει να δουλεύει.

Ολοι οι εργαζόμενοι ΙΔΑΧ είναι πρώην συμβασιούχοι, που τα προηγούμενα χρόνια έδωσαν αγώνα για να γίνουν αορίστου χρόνου, να διασφαλίσουν δηλαδή καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Αυτό που λέμε και ξαναλέμε είναι ότι τίποτα δεν μας χάρισαν. Οι εργαζόμενοι πάλεψαν με βασικό σύνθημα τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου δεν ήρθε από μόνη της, από κανέναν δήμαρχο και καμία κυβέρνηση. Πήραμε την υπόθεση στα χέρια μας και την πήγαμε μέχρι τέλους.

Το λέμε αυτό γιατί η κυβέρνηση χρησιμοποιεί στην προπαγάνδα της το επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι τα είχαν βρει με τους δημάρχους, ότι μαζί έκαναν παρανομίες και άλλα τέτοια. Εντεχνα μπερδεύει τα πλαστά πτυχία με τον «επανέλεγχο» των συμβάσεων, ενώ είναι γνωστό ότι αυτή ήταν μία άλλη διαδικασία, που έχει ήδη ολοκληρωθεί στους δήμους.

Ρίχνουν «λάσπη» στους εργαζόμενους ΙΔΑΧ, με στόχο να λειτουργήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός για τις απολύσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει, όπως στους Δήμους Ασπροπύργου και Κερατσινίου. Η κυβέρνηση πάει να ελέγξει μία 20ετία πίσω τις συμβάσεις, με βασικό κριτήριο την ασφαλιστική κάλυψη, αγνοώντας συνειδητά ότι αυτοί οι εργαζόμενοι δούλευαν για κάποια χρονικά διαστήματα ανασφάλιστοι, με τη σύμφωνη γνώμη δημάρχων και την ανοχή της κυβέρνησης, αφού τα ίδια τα υπουργεία δεν έστελναν έγκαιρα τις συμβάσεις, οι υπηρεσίες των δήμων δεν μπορούσαν να κλείσουν και έτσι συνέχιζαν να δουλεύουν ανασφάλιστοι.

Τώρα ζητάνε και τα ρέστα από τους εργαζόμενους και τους απειλούν με απόλυση. Μέσα σε όλα, ακούσαμε από τον υπουργό Κυρ. Μητσοτάκη ότι είναι άδικο για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, επειδή οι ΙΔΑΧ έγιναν «αορίστου» με κάποιο μέσο! Η κοροϊδία βγάζει μάτι. Αν θεωρούν ότι αδικήθηκαν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, να μονιμοποιήσουν και τους άλλους, όχι να απολύσουν και αυτούς που έγιναν «αορίστου».

Οι μετατροπές των συμβάσεων έγιναν κάτω από την πίεση των αγώνων των εργαζομένων. Δεν μας έκανε χάρη ούτε ο Παυλόπουλος, ούτε και η ευρωπαϊκή Οδηγία που επικαλούνται ακόμα και τώρα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και συνδικαλιστές της ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Η ευρωπαϊκή Οδηγία έβαζε όρους και προϋποθέσεις για τη μετατροπή των συμβάσεων. Στην ουσία, έθετε τις κατευθυντήριες γραμμές ώστε να μη γίνει μόνιμος κανένας εργαζόμενος. Μάλιστα, σε σχετική Ερώτηση, η ΕΕ είχε απαντήσει αρνητικά αν η ευρωπαϊκή Οδηγία μπορεί να βοηθήσει στη μονιμοποίηση εργαζομένων.

-- Τι επιδιώκει πραγματικά η κυβέρνηση με τον «επανέλεγχο» των συμβάσεων;

-- Με τον νόμο 4250 για την «αξιολόγηση» όλων των εργαζομένων και τον «επανέλεγχο» των ΙΔΑΧ, η κυβέρνηση θέλει από τη μια να διαμορφώσει μία δεξαμενή με εργαζόμενους, απ' όπου ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να απολύει κόσμο, για να πετυχαίνει τους αριθμητικούς της στόχους αναφορικά με τη μείωση του προσωπικού στον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Από την άλλη, η μείωση του προσωπικού θα γονατίσει τις υπηρεσίες των δήμων και οι παραπέρα ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών θα έρθουν σαν ώριμο φρούτο. Τα βάρη, φυσικά, θα φορτωθούν στους δημότες.

Βέβαια, οι ιδιωτικοποιήσεις προχωράνε στους δήμους, δεν περιμένουν τις απολύσεις. Ομως, θα δώσει έδαφος σε κάθε δήμαρχο που δεν θα έχει προσωπικό να κινηθεί ακόμα πιο γρήγορα, με ΚΟΙΝΣΕΠ (Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις), με ΜΚΟ, με εργολάβους και ταυτόχρονα να αξιοποιεί όλες τις ευέλικτες μορφές εργασίας.

-- Γιατί συγκροτήσατε τις Επιτροπές Αγώνα ΙΔΑΧ και το Συντονιστικό τους;

-- Στις σημερινές συνθήκες, υπάρχει ανάγκη να δοθεί συνολική απάντηση στις απολύσεις. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα έρθει η σειρά μας, πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Ούτε βέβαια μπορούμε να περιμένουμε την ΠΟΕ - ΟΤΑ, που έχει δώσει δείγματα γραφής, που όχι μόνο δεν κάνει τίποτα, αλλά με προκλητικό τρόπο επιτίθεται στο Συντονιστικό. Η αδράνεια και η αναμονή είναι συνενοχή και επικίνδυνη για τους εργαζόμενους.

Ηδη έχουμε προχωρήσει στη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα εργαζομένων ΙΔΑΧ σε 7 δήμους, σε συνεργασία με τα αντίστοιχα σωματεία και με την παρότρυνση των ίδιων των εργαζομένων με αυτές τις σχέσεις εργασίας.

Το επόμενο βήμα ήταν η συγκρότηση Συντονιστικού Επιτροπών Αγώνα ΙΔΑΧ, ύστερα από συγκέντρωση στο Δήμο Ασπροπύργου, όπου συμφωνήσαμε σε ένα πλαίσιο πάλης και προχωρήσαμε και σε κινητοποίηση στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Πάμε βήμα βήμα και σ' αυτήν την κατεύθυνση καλούμε όλους τους ΙΔΑΧ της Αττικής να δυναμώσουν τον αγώνα τους. Καλούμε όλους τους ΙΔΑΧ σε όλη την Ελλάδα να συγκροτήσουν Επιτροπές Αγώνα δίπλα στα σωματεία τους και να συντονίσουν τη δράση τους με το Συντονιστικό της Αττικής.

-- Γιατί οι Επιτροπές Αγώνα και το Συντονιστικό συγκέντρωσαν τόσο ακαριαία την επίθεση της πλειοψηφίας της ΠΟΕ - ΟΤΑ;

-- Σκοπός της επίθεσης της ΠΟΕ - ΟΤΑ στο Συντονιστικό και στις Επιτροπές Αγώνα είναι να ανακόψει τη συσπείρωση δυνάμεων. Θέλει να φοβίσει τους εργαζόμενους, να τους αποτρέψει να συγκροτήσουν άλλες επιτροπές, δημιουργώντας κλίμα αρνητικό με τη «λάσπη» που ρίχνει.

Η ΠΟΕ - ΟΤΑ είναι πάντα σε ετοιμότητα να χτυπήσει ό,τι κινείται «από τα κάτω» και δεν το ελέγχει. Μπορεί η πλειοψηφία να αργεί να αντιδράσει στις εξελίξεις, μπορεί να έχει ευθύνη για το πώς προετοιμάζει τον κλάδο, για τον εκφυλισμό ακόμα και των κινητοποιήσεων που η ίδια αποφασίζει, όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι δείχνει γρήγορα αντανακλαστικά όταν είναι να χτυπήσει τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και ό,τι πάει να οργανωθεί από τα ταξικά σωματεία.

Ηδη, μέσα σε λίγες μέρες, έχει βγάλει δύο ανακοινώσεις ενάντια στο Συντονιστικό και στο Σωματείο της Ελευσίνας - Ασπροπύργου - Μάνδρας. Ας εξηγήσει η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ στους εργαζόμενους: Γιατί είναι κακό που συγκροτήθηκαν Επιτροπές Αγώνα; Πού διαφωνούν με το πλαίσιο πάλης που βάζουμε; Χτυπάνε το Σωματείο Ελευσίνας - Ασπροπύργου - Μάνδρας με το αστείο επιχείρημα ότι συμμετείχε σε κινητοποίηση στην Αθήνα και οι εργαζόμενοι δεν πήγαν κατευθείαν στο υπουργείο, όπου είχε συγκέντρωση η ΠΟΕ - ΟΤΑ, αλλά έκαναν προσυγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος. Ετσι, λένε, διασπάμε το κίνημα και τον αγώνα!

Αυτά τα έχουμε ακούσει πολλές φορές, ότι διασπάμε την ενότητα με τις πρωτοβουλίες μας. Καταρχήν, ερμηνεύουμε διαφορετικά την ενότητα. Αυτοί θέλουν να τα βρούμε μαζί τους, δηλαδή να τους δώσουμε άλλοθι για τις πλάτες που έβαλαν όλα αυτά τα χρόνια για να υλοποιηθούν οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί στον κλάδο μας.

Εμείς μιλάμε για ενότητα των εργαζομένων, στη βάση ότι όλοι οι εργαζόμενοι είναι το ίδιο και πρέπει να έχουν δικαίωμα ψήφου, έκφρασης λόγου μέσα στα σωματεία τους και στην Ομοσπονδία, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, είτε είναι μόνιμοι, είτε αορίστου, είτε είναι συμβασιούχοι.

Κοιτάξτε να δείτε, είναι λογικό να χτυπάνε το Συντονιστικό των «αορίστου», αφού οι εργαζόμενοι αυτοί είναι οι παλιοί συμβασιούχοι και η ΠΟΕ - ΟΤΑ είχε και έχει σταθερή θέση απέναντί τους. Δεν δεχόταν, ούτε δέχεται τους συμβασιούχους ως ισότιμους εργαζόμενους, δεν έχουν δικαίωμα να γραφτούν στα σωματεία τους, ούτε βέβαια δικαίωμα ψήφου. Οσα Σωματεία τόλμησαν να γράψουν συμβασιούχους και τους επέτρεψαν να ψηφίσουν, τιμωρήθηκαν στα συνέδρια της ΠΟΕ - ΟΤΑ με διαγραφή. Χαρακτηριστικό ήταν το τελευταίο Συνέδριο, όπου πέταξαν έξω 18 Σωματεία.

Οσο ήμασταν συμβασιούχοι, ήταν απέναντί μας. Οταν γίναμε «αορίστου», μας αγάπησαν ξαφνικά. Αλλά όταν οργανωνόμαστε, τότε πάλι έρχονται να μας θυμίσουν ποιοι πραγματικά είναι αυτοί στην ηγεσία της ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα αλλάξουν ή ότι ξαφνικά τους πήρε ο πόνος για εμάς. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάζουμε ουσιαστικά συμπεράσματα για το ποιος στέκεται σταθερά δίπλα μας και ποιος απέναντί μας. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ήταν δίπλα μας τότε, αυτές είναι που στέκονται αταλάντευτα στο πλευρό μας και τώρα, χωρίς να διαχωρίζουν τους εργαζόμενους με βάση τη σχέση εργασίας.

Σ' αυτές τις συνθήκες, πρέπει να ρίξουμε το βάρος στην οργάνωση του αγώνα, χωρίς να περνάει σε δεύτερη μοίρα η αντιπαράθεση με απόψεις σαν αυτές που σπέρνει η ΠΟΕ - ΟΤΑ. Είναι άλλωστε βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του αγώνα μας να προβληματιστούν οι εργαζόμενοι για το ρόλο της ηγεσίας της ΠΟΕ - ΟΤΑ (ΠΑΣΚΕ/Συνδικαλιστική Ανατροπή, ΔΑΚΕ), για το ότι με τη στάση της υπονομεύει τον ενιαίο αγώνα όλων των εργαζομένων.