Στην Κεντρική Σκηνή του 40ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», δεν θα μπορούσε να λείπει ένα τέτοιο αφιέρωμα, στα έργα - σύμβολα του αγώνα, τέσσερα έργα γροθιά. Την Παρασκευή, παρουσιάστηκαν τραγούδια από τον «Επιτάφιο», τη «Ρωμιοσύνη», τα «Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» και τις «Γειτονιές του κόσμου», τα τέσσερα κορυφαία έργα του Γιάννη Ρίτσου, μελοποιημένα από τον Μίκη Θεοδωράκη, με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Τραγούδια ερμηνευμένα εξαιρετικά από τον Λάκη Χαλκιά, τον Βασίλη Λέκκα και την Σοφία Παπάζογλου. Αποσπάσματα από τα έργα απήγγειλαν ο Κώστας Καζάκος και η Κατερίνα Παπουτσάκη.
Το 1958 ο Μίκης Θεοδωράκης, στο Παρίσι, παίρνει στα χέρια του την επανέκδοση του «Επιταφίου». Και έτσι απλώθηκαν στην οικουμένη ήχοι και κραυγές όπως: «Πού πέταξε τ' αγόρι μου», «Χείλι μου μοσκομύριστο», «Μέρα μαγιού», «Βασίλεψες, αστέρι μου», κ.ά. με πρώτη τους παρουσίαση στην Ελλάδα στις 5 Οκτώβρη του 1960, στην Ελευσίνα, με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Λίγα χρόνια αργότερα, μέσα σε μια μόλις βραδιά του Γενάρη του 1966, μετά από έναν άγριο ξυλοδαρμό του από την αστυνομία, ο Μίκης Θεοδωράκης συνθέτει στο σπίτι του, στη Ν. Σμύρνη, τη «Ρωμιοσύνη». Η τρίτη δημιουργική συνάντηση Γ. Ρίτσου - Μ. Θεοδωράκη γίνεται σε μια άλλη αιμάτινη στιγμή της νεοελληνικής Ιστορίας, την εποχή της δικτατορίας. «Τα δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» άρχισαν να παίρνουν ζωή το 1968, όταν ποιητής και συνθέτης βρίσκονταν στην εξορία. Οι «Γειτονιές του κόσμου» γράφτηκαν από τον Γιάννη Ρίτσο το 1949. Ο Μ. Θεοδωράκης μελοποίησε εκτεταμένα αποσπάσματα της μεγάλης αυτής ποιητικής σύνθεσης το 1978.