Η «τράπεζα θεμάτων» άνοιξε και πάλι τις τελευταίες μέρες, προκειμένου να εξεταστούν οι μαθητές της Α' Λυκείου, οι οποίοι τον περασμένο Ιούνη χαρακτηρίστηκαν ως μετεξεταστέοι. Αλλωστε, «ανοιχτή» θα παραμένει από εδώ και πέρα και με μαθηματική ακρίβεια θα καθορίζει και θα βάζει στο «καλούπι» της την εκπαιδευτική διαδικασία στο λύκειο. Αυτές τις μέρες, που εκδίδονται τα αποτελέσματα των μετεξεταστέων, πολλά παιδιά βλέπουν ότι δεν προάγονται. Κυριολεκτικά, υπάρχουν περιπτώσεις σχολείων όπου ο αριθμός των παιδιών που έχουν μείνει μετεξεταστέα αντιστοιχεί σε ένα ολόκληρο τμήμα.

Η εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων έγινε με την επίκληση μιας ισότητας, η οποία μόνο σε τυπικό απρόσωπο «τεχνοκρατικό» επίπεδο υπάρχει. Ακριβώς στο όνομα αυτής της ισότητας αποκαλύπτονται οι εξαιρετικά άνισοι όροι πρόσβασης των παιδιών στη μόρφωση. Μαθητές από διαφορετικές κοινωνικές αφετηρίες προσέρχονται στις απρόσωπες τύπου πανελλαδικές εξετάσεις. Παιδιά που δεν έχουν ρεύμα. Που οι γονείς τους μπορούν ακόμα και με στερήσεις να πληρώσουν φροντιστήρια και ιδιαίτερα. Που έχουν στο νου τους να βρουν γρήγορα δουλειά για να βοηθήσουν την οικογένεια. Που μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον με μορφωμένους γονείς, μέσα στα βιβλία. Που έχουν δικό τους δωμάτιο. Που η κοιλιά τους γουργουρίζει...

Πέρσι, δε, παρατηρήθηκε και το φαινόμενο λόγω ελλείψεων εκπαιδευτικών σε σχολεία, η ύλη να «τρέχει» στην τάξη με ρυθμούς εξοντωτικούς για την κάλυψή της ενόψει εξετάσεων, αφήνοντας και μαθησιακά κενά, ενώ ούτε λόγος για επαναλήψεις, επιστημονικά πειράματα κ.λπ. Ολα τα παραπάνω «τσουβαλιάζονται» και αυτό που προσμετράται είναι ένας βαθμός που τελικά εκφράζει και ταξικές διαφορές. Επιπλέον, κατά τα διεθνή πρότυπα, θα έχει επιπτώσεις και στην ίδια τη λειτουργία των σχολείων, στο μορφωτικό δικαίωμα, αφού θα αποτελέσει κριτήριο κατηγοριοποίησης.