Πραγματοποιήθηκε στο μαρτυρικό νησί, την Κυριακή, η εκδήλωση της ΟΓΕ και της ΠΕΚΑΜ, αφιερωμένη στις «Αγωνίστριες Εξόριστες Γυναίκες»
Η κεντρική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο μνημείο του Δεσμώτη Μακρονησιώτη, όπου έγιναν οι ομιλίες και χαιρετισμοί των οργανώσεων και κατατέθηκαν τα στεφάνια. Οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν με συναυλία από την ορχήστρα «Ρωμιοσύνη» και την παρουσίαση θεατρικών δρώμενων από την ΟΓΕ με κείμενα και στοιχεία από τη στάση και τη δράση γυναικών αγωνιστριών εξόριστων στη Μακρόνησο αλλά και σε άλλους τόπους εξορίας και φυλακών.
Χαιρέτισε ο πρόεδρος της ΠΕΚΑΜ Γρηγόρης Ριζόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό της Μακρονήσου, στο έγκλημα των στηριγμένων στους Αγγλοαμερικάνους κυβερνήσεων του μοναρχοφασισμού σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων κομμουνιστών, αγωνιστών του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, που μαρτύρησαν, βασανίστηκαν ή ακόμα εξοντώθηκαν - πολλές εκατοντάδες - στη Μακρόνησο, γιατί πίστεψαν και πάλευαν για ιδανικά και οράματα για την απελευθέρωση της πατρίδας και κοινωνική δικαιοσύνη. «Η Μακρόνησος θα αποτελεί για πάντα, αδιάψευστο μάρτυρα της βαρβαρότητας του εκμεταλλευτικού συστήματος, που δε διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα, προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία του σε βάρος του λαού», τόνισε χαρακτηριστικά.
Χαιρετίζοντας, εκ μέρους του ΚΚΕ, ο σ. Γιάννης Ζαγγανάς, σημείωσε την ιδιαίτερη ιστορική αξία και το ιστορικό φορτίο που φέρνουν τα μαρτύρια, οι βασανισμοί και οι θυσίες των χιλιάδων αγωνιστών της Μακρονήσου, αλλά και στα άλλα κολαστήρια. «Γιατί σηματοδοτεί, ακριβώς, τον τιτάνιο αγώνα του λαού μας, με μπροστάρη το ΚΚΕ, για να έρθουν καλύτερες μέρες με την πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό», όπως τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στο σήμερα, ο ομιλητής, τόνισε ότι το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα και να οργανώσουν τους αγώνες τους ενάντια στα βάρβαρα μέτρα και τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές. Να γυρίσουν την πλάτη τους σε όσους υπόσχονται κυβερνήσεις της Αριστεράς που, τάχα, θα αντιμετωπίσουν τα οξυμένα προβλήματά τους, ενώ, στην πραγματικότητα, μέσα στην ΕΕ, το μόνο που μπορούν και θα κάνουν είναι να προσπαθήσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη πάνω στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.