Την απόλυση του Ανδρέα Δαλάκα, εργαζομένου στη ΛΑΡΚΟ για 26 χρόνια, επικεφαλής του τμήματος Υψηλής Τάσης, πατέρα 3 παιδιών και κατοίκου της Λάρυμνας, καταγγέλλει η παράταξη «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» (ΕΑΜ) στο Σωματείο Εργαζομένων της επιχείρησης. Απαιτεί την επαναπρόσληψή του και καλεί την πλειοψηφία του Σωματείου, τα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα και τους φορείς της περιοχής να πάρουν θέση.

Η απόλυση έγινε στις 18 Αυγούστου. Οπως καταγγέλλει η παράταξη, που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, «δικαστικός επιμελητής του κοινοποίησε την απόλυση με την επιταγή της αποζημίωσής του, χωρίς να αναγράφονται επάνω στην καταγγελία σύμβασης οι λόγοι απόλυσης». Ωστόσο, οι λόγοι που προφορικά επικαλέστηκε η διοίκηση είναι πως ο εργαζόμενος «πήγε ενάντια στα συμφέροντα της ΛΑΡΚΟ», και εξηγεί:

«Το 2008, από τους χώρους στο βουνό Κοκκίνι, εκεί όπου η ΛΑΡΚΟ αποθέτει μπάζα, σκουριές, κάρβουνο κ.λπ., ξέσπασε πυρκαγιά με αποτέλεσμα να καεί αρκετή δασική έκταση, πευκοδάση, αλλά και ελαιοπερίβολα κατοίκων της περιοχής. Μεταξύ των μαρτύρων που αυτεπάγγελτα κάλεσε η Πυροσβεστική Αταλάντης, ήταν και ο συνάδελφος (του είχαν καεί ελιές) και κατέθεσε, όπως και οι άλλοι μάρτυρες, την αλήθεια. Δηλαδή, ότι η φωτιά ξεκίνησε από χώρο της ΛΑΡΚΟ για τον οποίο είναι υπεύθυνη και ελέγχει τη φύλαξή του».

Τα ίδια κατέθεσε, όπως και άλλοι μάρτυρες, στο πρωτόδικο δικαστήριο στο οποίο η ΛΑΡΚΟ καταδικάστηκε. Η υπόθεση όμως δεν τελείωσε εκεί: «Στην αρχή του φετινού καλοκαιριού, πριν εκδικαστεί στο Εφετείο η υπόθεση, η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ κάλεσε τον συνάδελφο και εκβιαστικά του ζήτησε να αλλάξει την πρώτη μαρτυρία, προτείνοντάς του την αποζημίωση των ελαιοδέντρων», εισέπραξε όμως την άρνησή του να δεχθεί τα αλισβερίσια και τις απειλές: «Αποτέλεσμα της τίμιας, συνειδητής συμπεριφοράς του, στάση την οποία εμείς ως ΕΑΜ επικροτούμε και χαιρετίζουμε, ήταν να προχωρήσει η διορισμένη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ στην εκδικητική απόλυσή του».

Οσο για τους στόχους της απόλυσης, το «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» επισημαίνει ότι αυτή είναι μέρος της προσπάθειας της διοίκηση να επιβάλει «σιγή ιχθύος» στους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής: «Ειδικά την τελευταία 10ετία οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της περιοχής είμαστε αυτόπτες μάρτυρες στα εργοδοτικά εγκλήματα της ΛΑΡΚΟ, είτε αυτά αφορούν το περιβάλλον είτε ακόμη και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων (...)

Η ΛΑΡΚΟ είναι χτισμένη με τον ιδρώτα και το αίμα μας, ουσιαστικά μας ανήκει. Τη θέλουμε να λειτουργεί για τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να κλείνουμε τα μάτια και το στόμα στα εγκλήματα που διαπράττει σήμερα και ενδεχομένως θα διαπράξει στο μέλλον ενόψει της ιδιωτικοποίησης, και να υπακούμε σαν σκλάβοι σε ό,τι διατάζει και επιθυμεί», καταλήγει το «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» και καλεί τους εργαζόμενους να αντιδράσουν. Την απόλυση καταδικάζει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Δήμου Λοκρών και απαιτεί την επαναπρόσληψη του εργαζόμενου.