Κυριακή 10 Αυγούστου 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΔΙΕΘΝΗ
«Εξαγωγές» ενόπλων και σε Αλγερία και Μάλι

Από την επίθεση της «Αλ Σαμπάμπ» τον περασμένο Σεπτέμβρη σε εμπορικό κέντρο του Ναϊρόμπι στην Κένυα
Από την επίθεση της «Αλ Σαμπάμπ» τον περασμένο Σεπτέμβρη σε εμπορικό κέντρο του Ναϊρόμπι στην Κένυα
Ενα από τα πεδία «εξαγωγής» ενόπλων ισλαμιστών, αμέσως μετά την επέμβαση στη Λιβύη, ήταν τα νότια σύνορα της Αλγερίας, όπου ακραίοι ισλαμιστές της «Αλ Κάιντα για το Ισλαμικό Μαγκρέμπ» (AQMI), που ξεφύτρωσε σαν «παράρτημα» της «Αλ Κάιντα», άρχισαν να πυκνώνουν τις επιθέσεις τους κατά Αλγερινών αστυνομικών και στρατιωτών με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Ωστόσο, οι εκεί δυσκολίες ανάγκασαν τους περισσότερους να πάνε στο Βόρειο Μάλι όπου το 2012 «φούντωσε» η «εξέγερση» αυτονομιστών Τουαρέγκ του «Κινήματος Ανεξαρτησίας του Αζαουάντ». Στο πλευρό των ενόπλων της AQMI και των Τουαρέγκ σύντομα προστέθηκαν και οι ένοπλοι του «Κινήματος για την Ενότητα και την Τζιχάντ στη Δυτική Αφρική» (MUJAO) του Αλγερινού ισλαμιστή Μοκχτάρ Μπελμοκτάρ.

Το ίδιο διάστημα, άλλο μέρος των μισθοφόρων της Λιβύης μετέβη στη Σομαλία, όπου συνεργάστηκε και συγχωνεύτηκε με την «Αλ Σαμπάμπ», ενώ ένα τμήμα πήγε στη Νιγηρία, για συνεργασία με την «Μπόκο Χαράμ»...

Οσον αφορά στους ισλαμιστές μισθοφόρους των οργανώσεων ΑQMI και MUJAO, αυτοί εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση στο Βόρειο Μάλι, ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Τουαρέγκ και κατέλαβαν σχεδόν το μισό τμήμα της χώρας, απειλώντας να φθάσουν μέχρι την πρωτεύουσα Μπαμάκο για να επιβάλουν ισλαμικό νόμο. Οι βάρβαρες πρακτικές που εφάρμοσαν σε βάρος του τοπικού πληθυσμού μετριοπαθών μουσουλμάνων, η βία κατά γυναικών, αλλά και η καταστροφή σπάνιων ιστορικών κειμηλίων στο Τιμπουκτού, τους αποξένωσαν σύντομα από τους πρώην συμμάχους τους, Τουαρέγκ. Ως το τέλος του 2012 είχαν δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για να ξεκινήσει αρχές Γενάρη 2013 η γαλλική ιμπεριαλιστική επέμβαση «Serval», με απόφαση του «σοσιαλιστή» Προέδρου Φρανσουά Ολάντ. Ο πρώτος ενάμισης χρόνος πολέμου ανάμεσα σε ισλαμιστές και Γάλλους στρατιώτες αποδυνάμωσε, αλλά δεν εξάλειψε τους πρώτους που προτίμησαν την τακτική υποχώρηση, παραμένοντας σήμερα στο Βόρειο Μάλι.

Η γαλλική επιχείρηση «Αμμόλοφοι»

Στα μέσα Ιούλη (15/7/14) ο Γάλλος Πρόεδρος ανακοίνωσε δήθεν «τερματισμό» της επέμβασης στο Μάλι, ανακοινώνοντας τη μετεξέλιξή της σε επιχείρηση «Βarkhane» («Αμμόλοφοι») σε πέντε χώρες του αφρικανικού Σαχέλ. Αυτό σημαίνει ότι, όχι μόνον δε φεύγουν οι Γάλλοι στρατιώτες από το Μάλι (καθώς παραμένουν εκεί τουλάχιστον 1.000), αλλά ότι αυξάνονται σε 3.000 και διευρύνουν την ακτίνα δράσης τους και σε Μαυριτανία, Νίγηρα (όπου η γαλλική «Areva» προμηθεύεται το πολύτιμο ουράνιο για τους γαλλικούς πυρηνικούς σταθμούς ), Μπουρκίνα Φάσο και Τσαντ. Τάχα για την αποτροπή νέας ενίσχυσης των ακραίων ένοπλων ισλαμιστών... Στην πραγματικότητα για τα συμφέροντα γαλλικών ενεργειακών και κατασκευαστικών κολοσσών («ΑREVA», «Bouygues SA», «Bollore»).

Το στρατηγείο της νέας γαλλικής ιμπεριαλιστικής επιχείρησης, που αναμένεται να αναλάβει δράση πριν το τέλος του καλοκαιριού, θα είναι στην πρωτεύουσα του Τσαντ, Ντζαμένα. Οπως έχει ανακοινωθεί, θα ενισχυθεί με τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μαχητικών αεροπλάνων, στρατιωτικών ελικοπτέρων, μεταγωγικών φορτηγών και αεροπλάνων...

Και η αμερικανική «αντιτρομοκρατική» συνδρομή...

Βέβαια, ο Ολάντ φαίνεται να ξέχασε πως πριν εννιά χρόνια, το 2005, οι ΗΠΑ, επί Προέδρου Τζ. Ου. Μπους, είχαν κάνει μία παρόμοια στρατιωτική αντιτρομοκρατική επιχείρηση, τη λεγόμενη Διασαχαρειακή Αντιτρομοκρατική Συνεργασία (Τrans Sahara Counterterrorist Partneship - TSCP), στο πλαίσιο της οποίας υποτίθεται πως παρείχαν ειδική εκπαίδευση και όπλα σε στρατούς της περιοχής ώστε να μπορούν να εξαρθρώσουν τρομοκράτες... Τι «περίεργο»!

Από το 2006 ως το 2014, όχι μόνον δεν εξαφανίστηκαν οι ένοπλες ομάδες, αλλά πολλαπλασιάστηκαν. Οπως αυξήθηκαν και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή παράλληλα με την αύξηση της φτώχειας, της δυστυχίας και της ανέχειας για τους λαούς. Αποδείχτηκε και σε αυτή την περίπτωση ότι ο πραγματικός στόχος τέτοιων επιχειρήσεων είναι η διασφάλιση των συμφερόντων των μονοπωλίων σε κρίσιμες πλουτοπαραγωγικές πηγές και στρατηγικές περιοχές στο πλαίσιο όξυνσης του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού είτε μεταξύ μελών της λυκοσυμμαχίας ΗΠΑ - ΕΕ, είτε αντίπαλων από τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία κ.α.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ