Με αφηγήσεις από τη δράση του ΚΚΕ και ειδικότερα την εκδοτική δουλειά στην παρανομία διάνθισε την ομιλία του εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο Γιώργης Μωραΐτης, παλαίμαχος δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη». Παρουσιάζουμε ορισμένα αποσπάσματα:

«Από το "σαρωτικό" εγχείρημα των συλλήψεων, τη νύχτα και το πρωί της επάρατης 21ης Απρίλη 1967, είχαμε μείνει λίγοι που δεν πιαστήκαμε. Ολα σχεδόν τα μεγάλα στελέχη της ΕΔΑ και του ΚΚΕ με τις χιλιάδες των άλλων συγκεντρώνονταν στον Ιππόδρομο και έπαιρναν την άγουσα για τη Γιούρα (...) Με πρωτοβουλία της Λούλας Λογαρά και του Νίκου Κυριακίδη προχωρήσαμε στην ανασυγκρότηση της ΚΟΑ (...) Σ' εμένα στον καταμερισμό έλαχε ο Παράνομος Τύπος. Η "Αδούλωτη Αθήνα" (...) Το πρώτο φύλλο θα κυκλοφορούσε τον Αύγουστο. Αλλά ατυχήσαμε». Οπως εξήγησε, πιάστηκε ένα μέρος της ομάδας που θα τύπωνε το φύλλο, οπότε τελικά κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη.

«Με τη 12η Ολομέλεια του 1968 ήρθε η μεγάλη δοκιμασία (...) Η "Αδούλωτη Αθήνα" στάθηκε στο ύψος της. Βοήθησε το Κόμμα. Στο υπ' αριθμόν 7 έκτακτο φύλλο, δημοσιεύσαμε ανακοίνωση της ΚΟΑ που τασσόταν με τη 12η Ολομέλεια. Το κείμενο μεταδόθηκε και από τη "Φωνή της Αλήθειας", τη Μόσχα και άλλους ΡΣ. Δημοσιεύτηκε και σε εφημερίδες και περιοδικά. Εγινε ευρύτατα γνωστό. Και δημιούργησε ενθουσιασμό τόσο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ιδιαίτερα όμως στα μέλη του Κόμματος και στους πολιτικούς κρατούμενους. Πόσο μάλλον, όταν εντός ολίγων ημερών κυκλοφορήσαμε και τον "Ριζοσπάστη", όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ (...) Η έκδοση του "Ριζοσπάστη" ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Με την ίδρυση της ΚΝΕ βγήκε και ο "Οδηγητής", που ήταν κατάκτηση και σημαία για τη νεολαία.

Το σπουδαίο είναι ότι, παρά τα χτυπήματα και τη σύλληψη τη δική μας, τέλος Νοέμβρη του 1968, ο "Ριζοσπάστης" και τα άλλα έντυπά μας δε σταμάτησαν να βγαίνουν. Αλλοι σύντροφοι μας αντικατέστησαν (...) Να σημειώσω ακόμα, απ' ό,τι ξέρω, παρά τις συλλήψεις, τα τυπογραφεία μας δεν ανακαλύφτηκαν.

Μετά από τη Χούντα, όπως έγραφα σε άρθρο στον "Ριζοσπάστη" στις 25/9/1975: "Με τα 67 παράνομα φύλλα του ο "Ριζοσπάστης" έγραψε ηρωική ιστορία. Βγήκε μέσα από τη μαύρη 7ετία ματωμένος, μα άτρωτος. Αντεξε στη μεγάλη δοκιμασία, μαζί με το Κόμμα του".

Σ' εκείνη την κρίσιμη περίοδο, της παρανομίας, θέλω να προσθέσω: Μεγάλη κι αποφασιστική, για το ΚΚΕ και γενικότερα, ήταν η θέση υπέρ της 12ης Ολομέλειας, με γράμματά τους και τα ονόματά τους, από τις εξορίες και φυλακές, μελών της ΚΕ του ΚΚΕ και ανώτερων στελεχών: Χαρίλαου Φλωράκη, Κώστα Λουλέ, Γιώργου Τρικαλινού, Στέφανου Παπαγιάννη, Ρούλας Κουκούλου, Μίνας Γιάννου, Αύρας Βλάση - Παρτσαλίδη κ.ά. Επίσης η τοποθέτηση των 905 μεσαίων και κατώτερων στελεχών από το στρατόπεδο Λακκί Λέρου. Είχαμε πιαστεί εμείς, μεταφερθήκαμε από τη Γενική Ασφάλεια στις Φυλακές Αβέρωφ κι ακούσαμε από το παράνομο ραδιοφωνάκι μας τη "Φωνή της Αλήθειας" να μεταδίδει το γράμμα τους και τα ονόματά τους. Πανηγυρίσαμε το γεγονός.

Συντρόφισσες, σύντροφοι και φίλοι, αυτά και για σήμερα και για αύριο, για το Κόμμα μας στο δύσκολο ανηφορικό δρόμο του, αλλά και για την εφημερίδα μας, το "Ριζοσπάστη", όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, στο ξεπέρασμα των δυσκολιών, μας δίνουν δύναμη, θάρρος και αισιοδοξία. Θα νικήσουμε. Το μέλλον είναι δικό μας».