Η νίκη του κεντροδεξιού συνασπισμού κομμάτων κατά τη διάρκεια των πρόσφατων εκλογών στη γειτονική Ιταλία - με επικεφαλής το μεγιστάνα των ΜΜΕ, Μπερλουσκόνι - και η απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας από το συνασπισμό των κεντροαριστερών κομμάτων, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια σε διάφορες χώρες του κόσμου και την Ελλάδα. Εμείς, θα σταθούμε στο προχτεσινό άρθρο του δημοσιογράφου - αρθρογράφου του «συγκροτήματος» Ριχάρδου Σωμερίτη, με τον τίτλο «Η Αριστερά του Παραδόξου», που φιλοξενήθηκε προχτές στην εφημερίδα «Το Βήμα». Το γράμμα και το πνεύμα του αρθρογράφου, συνοψίζεται στο γνωστό αντιδραστικό επιχείρημα ότι «για όλα φταίνε οι κομμουνιστές και οι συνεπείς Αριστεροί»!

Ιδού και τα τεκμήρια: Ο κύριος Ριχάρδος Σωμερίτης, αρχίζει το άρθρο του με την εξής βαρύγδουπη διαπίστωση: «Η δήθεν "συνεπής Αριστερά" ετοιμάζεται τώρα να χτυπήσει στη Γαλλία. Χωρίς αυτό να αθωώνει κανέναν για τα λάθη του, η Αριστερά αυτή, που δεν έμαθε τίποτε, ευθύνεται για την εκλογική νίκη του Μπους στις ΗΠΑ, του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία και ως ένα σημείο του Σαρόν στο Ισραήλ. Είναι πιθανό ότι θα αναλάβει και την ευθύνη μιας ενδεχόμενης νίκης της Δεξιάς στις γαλλικές προεδρικές και βουλευτικές εκλογές του 2002. Και δεν αποκλείεται το ίδιο να συμβεί και στη χώρα μας». Και κλείνει το άρθρο του με την εξής επισήμανση: «Ολοι μας είμαστε ευτυχώς ελεύθεροι να γράφουμε και να ψηφίζουμε ό,τι θέλουμε. Αυτό όμως δε θα έπρεπε να μας αποτρέπει και από την ανάγκη να σκεπτόμαστε».

Μάλιστα, παρακαλώ. Ο κύριος Σωμερίτης, μας λέει ότι για την επάνοδο (υφιστάμενη ή επερχόμενη) της «κακής Δεξιάς» στις ΗΠΑ και άλλες χώρες της Ευρώπης ή της Μ. Ανατολής, φταίει «η συνεπής Αριστερά». Δηλαδή οι κομμουνιστές και τα πραγματικά Αριστερά πολιτικά κόμματα, επειδή, όπως ισχυρίζεται, «στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι ο σκοτεινός νίκησε, διότι η "συνεπής Αριστερά" αντέδρασε όπως η δική μας στις αρχές της δεκαετίας του '50, όταν δεν καταλάβαινε τη διαφορά ανάμεσα στον Πλαστήρα και τον Παπάγο»!

Ε όχι, κύριε Σωμερίτη! Δε θα μας τρελάνετε, όσο και αν διεκδικείτε για τον εαυτό σας τον τίτλο του «σκεπτόμενου ανθρώπου» ή ακόμη και του... Αριστερού. Αν είναι κρίμα, για κάποιον να κρίνει το περιτύλιγμα και όχι την ουσία των εφαρμοζόμενων πολιτικών, σίγουρα είναι ΚΑΤΑΝΤΙΑ να παρουσιάζει τις βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνώντων σαν «ανθρωπιστικές» ή «φιλολαϊκές», επειδή αυτές τις πολιτικές τις εφαρμόζει ένα κόμμα που αυτοαποκαλείται «Σοσιαλιστικό» ή «Εργατικό» ή «Αριστερό». Ο κύριος Σωμερίτης, έχει δώσει σαφή δείγματα γραφής για το πώς σκέφτεται και κρίνει τα πράγματα όταν το 1999 βάφτιζε «ανθρωπιστικές» τις βόμβες που έριχναν τα ΑμερικανοΝΑΤΟικά αεροπλάνα στα κεφάλια του γιουγκοσλάβικου λαού. με τις ευλογίες των Κλίντον, Μπλερ, Ντ. Αλέμα, Σημίτη και άλλων «αριστερών» κυβερνητών των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Οχι, κύριε Σωμερίτη. Δε θα σας ακολουθήσουμε στον τρόπο σκέψης. Ξέρετε πολύ καλά, πως αν στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη επανήλθαν ήδη ή έρχονται στην κυβερνητική εξουσία τα «καθαρόαιμα» κεντροδεξιά συντηρητικά κόμματα, δεν ευθύνονται οι κομμουνιστές και οι «συνεπείς αριστεροί». Την κύρια και αποκλειστική ευθύνη την έχουν οι αντιλαϊκές και συχνά εγκληματικές πολιτικές που εφάρμοζαν με «φιλολαϊκό» ή «φιλανθρωπικό» μανδύα ο Μπ. Κλίντον, ο Τ. Μπλερ, ο Ντ. Αλέμα, ο Κ. Σημίτης και άλλοι αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί», «εργατικοί» ή «σοσιαλιστές». Είναι αυτοί που έβαψαν τα χέρια τους με το αίμα του αθώου γιουγκοσλαβικού λαού, όταν βάφτιζαν» ανθρωπιστικές τις βόμβες που έριχναν τα αμερικανοΝΑΤΟικά αεροπλάνα επί 72 ημέρες το 1999. Είναι οι ίδιοι, που με τις αντιλαϊκές πολιτικές, τις οποίες εφάρμοσαν, απογείωσαν σε ύψη ρεκόρ τα κέρδη των πολυεθνικών, εντείνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, με τις εισοδηματικές, φορολογικές και τις γενικότερες οικονομικές πολιτικές τους.

Αντί άλλου σχολίου στις θέσεις του κυρίου Σωμερίτη και όσων ακολουθούν το δικό του τρόπο σκέψης - οι οποίοι έχουν φετιχοποιήσει την ελεύθερη αγορά και την «παγκοσμιοποίηση»- θα παραθέσουμε ένα παλιό ιταλικό ρητό, που λέει πως «δεν είναι κακό να πέσει κανείς στο βούρκο, αλλά να θέλει να παραμείνει σ' αυτόν».