Από το περιοδικό «Κορφές», τη σκακιστική στήλη του οποίου είχε ο διαιτητής FIDE Μάνος Γεωργουλάκης. Θέμα, οι δυνατότητες του Ελβετικού Συστήματος έναντι του Πουλ. Οι διάφορες παραλλαγές του Ελβετικού έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα από το Πουλ. Δίνουν τη δυνατότητα στο διοργανωτή να ολοκληρώνει τους αγώνες οικονομικά και γρήγορα, ανεξάρτητα από τον αριθμό συμμετοχών. Το Πουλ θεωρείται δικαιότερο - επειδή ο καθένας παίζει με όλους - αλλά και τα αποτελέσματα του Ελβετικού ελάχιστα απέχουν από αυτά του Πουλ, τουλάχιστον για τις πρώτες θέσεις.

Στις Σκακιστικές Ολυμπιάδες, όπου οι ομάδες κρατών που συμμετέχουν είναι 100άδες, με το Ελβετικό «ξεμπερδεύουμε» σε 14 αγωνιστικές. Το σύστημα Πουλ θα απαιτούσε 5 έως 6 μήνες εκτός από τα απρόοπτα που οπωσδήποτε θα συμβούν. Σε ατομικά δε τουρνουά, όταν η συμμετοχή είναι μεγάλη (π.χ. 500), εάν εφαρμόζαμε το Πουλ, τότε η διάρκεια θα ξεπερνούσε τον 1,5 χρόνο...

Υπάρχει όμως και μια δυσκαμψία στο Ελβετικό, δεν ανέχεται εκκρεμείς διακοπές παρτίδων. Γιατί, για να ζευγαρώνουμε αντιπάλους του νιοστού Γύρου, πρέπει να έχουμε τα αποτελέσματα του (ν-1) Γύρου. (Στο Πουλ τα ζευγάρια όλων των Γύρων έχουν καθοριστεί από την αρχή). Για να παρακάμπτουμε αυτή τη δυσκαμψία συχνά θεωρούμε εκκρεμείς Διακοπές σαν ισόπαλες (για το ζευγάρωμα φυσικά και μόνο). Αυτό όμως δεν είναι σωστή λύση όταν μάλιστα τυχαίνει ο ίδιος παίκτης να έχει πολλές Διακοπές.

Οι παλιοί Διαιτητές αυτή τη δυσκολία την ξεπερνούσαμε με την εξής τακτική: Ρωτούσαμε τον παίκτη που ζητούσε Διακοπή (η οποία εκ των πραγμάτων θα παιζόταν μετά τον επόμενο Γύρο) τι επεδίωκε: Νίκη ή ισοπαλία; Εάν απαντούσε νίκη τότε τον χρεώναμε με βαθμό νίκης, και τον αντίπαλό του με βαθμό ισοπαλίας (για το ζευγάρωμα φυσικά μόνο). Εάν απαντούσε ισοπαλία τότε κάναμε το αντίστροφο: Χρεώναμε βαθμό νίκης στον αντίπαλο, και ισοπαλία στον άλλο. Είναι αυτονόητο ότι σε οποιαδήποτε άλλη απάντηση, δεν υπάρχει λόγος Διακοπής.

Με την τακτική αυτή ο αριθμός των Διακοπών περιορίζεται σημαντικά επειδή (γενικά) τον παίκτη συμφέρει ζευγάρωμα με αντίπαλο που έχει όσο γίνεται χαμηλότερη θέση στο τουρνουά (δηλαδή πιο αδύναμο σκακιστικά).

********

Ενα «ζέσταμα» πριν τη φιλική ή επίσημη παρτίδα. Παίζουν τα λευκά και νικούν.